Ik heb last van zwart-wit denken.
Dit houdt in dat je van alles het ergste denkt.
Voorbeeld 1: een groepje dat achter je loopt begint in eens te lachen, je denkt bij jezelf: ‘‘Ze zullen vast om mij lachen, misschien heb ik wel een vlek op mijn broek/zweet ik heel erg/vinden ze iets raar aan mij.’’
Voorbeeld 2: twee personen wijzen jouw kant op, je denkt bij jezelf: ‘‘Oh, ze praten vast over mij/oh is er iets met mij?.’’
Voorbeeld 3: je hoort twee meiden praten over iemand wat verdacht veel op jou lijkt, je denkt: ‘‘Het zal wel over mij gaan.’’
Dit is dus wat een zwart-wit denker denkt.
Een zwart-wit denker ziet de goede kant er niet van in. Dus hier de goede kant:
Voorbeeld 1: een groepje dat achter je loopt begint in eens te lachen.
Misschien is er wel zojuist een leuke grap verteld waardoor ze moeten lachen.
Voorbeeld 2: twee personen wijzen jouw kant op.
Misschien vinden ze wel dat je een heel leuk shirt aan hebt of wijzen ze helemaal niet naar jou.
Voorbeeld 3: je hoort twee meiden praten over iemand wat verdacht veel op jou lijkt.
Misschien gaat het wel niet over jou of vinden ze iets leuk aan je.
Dit is dus een uitleg wat zwart-wit denken inhoud.
Wat kan ik hiertegen doen?
