Zwanger en (geld)zorgen

Seks & zo
#1

Hee ik ben Michelle en ik ben al 5 weken zwanger. Ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren, want ik loop tegen een aantal problemen aan. Vorige week ben ik er met mijn vriend achtergekomen dat ik zwanger ben. We hebben al het een en ander besproken en willen absoluut geen abortus. We hebben een aantal problemen geconstateerd. Dat zijn, woning, opvang ja/nee, hoe komen we aan geld en hoe vertel je zoiets aan je ouders? Ik zou bij mijn vader kunnen wonen dus dit is in principe geen probleem, want daar is genoeg ruimte. Ik zou mijn studie in september starten, maar vanwege de zwangerschap wil ik deze cancelen. Opvang zou dus niet nodig zijn, maar dan kan ik ook niet werken.

Dan blijven er nog 2 problemen over, hoe vertel ik aan mijn ouders dat ik zwanger ben? Ik denk namelijk dat mijn moeder zou willen dat ik het weg laat halen. En ik weet niet hoe mijn vader reageert. Hoe hebben jullie dit aan je ouders verteld?

Het laatste probleem is dat ik, buiten ‘het werk’ van mijn vriend, niet weet hoe we aan inkomen komen.

  • Kinderbijslag
  • Inkomen vriend (Mijn vriend werkt wel maar te weinig om rond te komen, want hij doet een studie.)
  • kindgebonden budget?:face_with_raised_eyebrow:

We weten niet of het kindgebonden budget afhangt van het inkomen van je ouders.

*Michelle*

#2

Je gaat er dus eigenlijk van uit dat je wel bij je vader kunt wonen, maar weet niet hoe hij gaat reageren. Daar zou ik dus maar niet van uit gaan. Mag ik ook vragen hoe oud je eigenlijk bent?

Over kindgebondenbudget: op de site van de belastingsdienst is daar informatie over en kun je een proefberekening maken. Je hebt er niet altijd recht op.

Daarnaast is er alleen het inkomen van je vriend: hoe oud is hij, wat voor werk heeft hij? Heeft er mee te maken of je dit wel kunt doen. Daarnaast wil je óf niet werken 'of moet er opvang zijn. Beide dingen kosten geld.

Persoonlijk denk ik niet dat dit gaat werken tenzij je ouders heel erg mee gaan helpen of je vriend een enorm goede baan heeft.

#3

Mag ik vragen hoe oud je bent?

Persoonlijk kan ik je geen ander advies geven dan wel een abortus te nemen, puur en alleen omdat ik denk dat dit nou niet de geweldige toekomst is die je voor je kindje wilt… maar dit is mijn mening natuurlijk.

Als je op google zoekt, kan je vast wel vinden of het kindgebonden budget afhankelijk is van het inkomen van de ouders. Ik ga alleen uit van niet, aangezien de meeste mensen met een kind niet meer afhankelijk zijn van hun ouders.

#4

Sorry maar begin er alsjeblieft niet aan. Het is overduidelijk te merken dat je geen flauw idee hebt van wat het hebben van een kind inhoudt. Je zit er de komende 18 jaar aan vast, je leven zal nooit meer zijn wat het nu is en je kunt het financieel niet eens aan.
Ik heb nu al medelijden met het kind want het zal hoe dan ook een kind van de rekening worden.

#5

Wat een ontzettende egoistische keuze. Je schuift een groot deel van jouw probleem op je vader af hier mee. Door er zo maar van uit te gaan dat je bij hem kunt wonen.

Plus het is heel duidelijk dat je geen idee hebt waar je aan begint. Je maakt je nu al zorgen om geld en het kind is er nog niet eens. Een kind verdient toch meer dan dat.

#6

Gewoon vertellen. Stel je keuze nog niet vast maar praat er goed over met ze.

#7

Vind dit ook erg ego.
Geen geld is geen kind onderhouden. Mensen dicht in mijn omgeving hebben er 4 jaar voor moeten knokken om zwanger te worden. Ik hou niet van mensen die er zo laks mee omgaan.

#8

(niet dat ik hier ervaring mee heb maar ik probeer je te helpen) Gewoon vertellen, hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt en dan bespreken met je ouders en je vriend wat jullie (en daarmee bedoel ik voornamelijk jou en je vriend want jullie zijn de ouders) gaan doen. Je kan het kind zelf opvoeden wat lastig is want als ik het zo lees zijn jij en je vriend nog heel jong maar misschien willen je ouders, opa en oma of een tante ofzo wil helpen. Abortus is een optie maar als je dat niet wil (wat ik begrijp want dat zou ik ook niet kunnen) kan je er over nadenken om je kind te laten adopteren. Maar als je het kind zelf kan opvoeden (en dat ook wil) zou ik dat doen. Maar het is jullie beslissing!

#9

Ik vind zo makkelijk denken over abortus ook niet goed.

En ik vind sommige reacties erg naar. Abortus plegen is gewoon niet iets wat je ‘even’ doet. En weinig geld betekent ook niet automatisch dat er geen oplossingen zijn en dat het kind sowieso ongelukkig wordt.

Ik zou inderdaad eerst met je ouders praten en overleggen en misschien kunnen ze je bijstaan :slightly_smiling_face:. Als dit niet het geval is dan zou ik nog een keer nadenken en de balans opmaken.

#10

Hoe langer je wacht met vertellen, hoe moeilijker het wordt. Maar bereid je voor op een zware tijd. Je kunt niet van je vader verwachten dat hij alles maar zomaar slikt.
Ook al is er genoeg ruimte, zit hij te wachten op een krijsende baby?

#11

Hoe oud ben je?

Enerzijds zou ik zeggen, vertel het je ouders zsm. Anderszijds zijn de eerste weken van de zwangerschap erg kwetsbaar. Als ik zelf zwanger zou zijn zou ik wachten tot ongeveer 2 maanden ofzo wanneer het zeker is dat het kind zich echt gaat vormen. Maar ik ben al wat ouder, ik zou dit niet doen als je 17 oid bent.

Verder is er een goede kans dat je recht hebt op een urgentie verklaring voor ene sociale huurwoning. Hiermee kun je een goedkope woning krijgen waarin je je kind kunt opvoeden. Ik zou ook allerlei instanties achterhalen over hoeveel geld je binnen kunt krijgen en misschien moeten jij en je vriend erover nadenken wie het geld gaat verdienen. Gaat je vriend bijv. het kind erkennen? Want er zijn ook weer allerlei wetten voor niet-getrouwde vaders. Je ouders zouden je goed kunnen helpen dit allemaal uit te zoeken.

#12

FF mensen, een beetje respect voor haar keuze. Ik vind het echt niet kunnen dat jullie haar egoistisch noemen terwijl ze ervoor kiest een kind een leven te gunnen. Het is uiteindelijk voorhaal haar leven dat aan dat kind wordt gewijd. Ik denk dat ze al een pittige toekomst tegemoet gaat, dus al die haters zijn nu echt niet nodig.

#13
#14
#15

Ik vind het meer egoïstisch omdat veel verantwoordelijkheden en lasten op de schouders van haar vader zullen vallen op deze manier, zonder overleg ook nog eens.

#16

Bedankt voor alle reacties. Even voor de duidelijkheid: ik ben 18 en mijn vriend 17. We hebben een erg goede relatie. Ik ben altijd erg strikt geweest met het gebruik van de pil maar omdat ik ziek was is dat niet goed gegaan. Ik zou nooit kunnen leven met het idee dat ik een kindje heb weg laten halen. Het kind is dan wel niet gepland maar zeker welkom. We zijn nu vooral bezig met uitzoeken hoe het zit met geld. Het wordt een lastige tijd maar ik denk dat het vooral heel belangrijk is dat een kind gewenst is en dat het heel veel liefde krijgt en dat zit helemaal goed. Ik kan er inderdaad niet vanuit gaan dat ik bij mijn vader kan wonen maar ik weet zeker dat ik altijd bij hem terecht kan als er echt iets is en dat er genoeg ruimte is helpt natuurlijk ook mee.

#17

Dit is precies wat ik bedoelde ja.
Ik vind dat ze er heel makkelijk van uit gaat dat ze wel bij papa in kan trekken en dat hij wel mee helpt.

#18

18 en 17…
Ik zou als een gek je ouders informeren en met hen dit bespreken.
Je bent net volwassen, je vriendje nog niet eens en ik moet eerlijk zeggen dat ik nou niet weet of je op deze leeftijd goed kan inschatten wat (financieël) wel en niet mogelijk is.
Ik denk echt dat je hier veel hulp van je ouders bij kan gebruiken en ik vind, naar hen toe, dat zij het recht hebben om het nu te weten.

Dit ga je niet (zonder veel ogen en haken) zelf kunnen regelen

#19

Ik niet. Als ik nu zwanger zou zijn dan zou dat ook mijn eerste reactie zijn. Ik kan bij mijn ouders terecht. Vind ik niet echt egoïstisch.

#20

Ik heb al heel wat gevallen van tienerzwangerschappen gehad in mijn omgeving. In alle gevallen was er eerst vooral paniek omdat het niet gepland was. En ja, sommigen hebben het de eerste paar jaar moeilijk gehad. Maar als ik ze nu zie, soms al met kindjes van 6-7 jaar, dan is alles meestal wel op zn plek gevallen.

Een ‘ongelukje’ kan gebeuren. Je ouders zullen boos zijn dat je niet nog beter het opgelet. Maar dit soort dingen gebeuren soms zelfs door de pil heen, ook zonder ziek te zijn geweest. Gelukkig ben je 18 en geen 13 of 14, en is dit iets waar jij en je vriend samen in staan (en niet jij alleen).

Heel veel succes en sterkte!