Hi girls, ik heb echt even advies nodig, ik weet niet meer wat ik aanmoet…
In 2012 hebben wij met onze muziekklas een reis gemaakt naar het buitenland. Ik had toen een vriendje met wie ik een jaar gedate heb en op het moment dat ik vertrok hadden we twee maandjes. Maar toen ik op die reis was, was ik zo met die groep bezig, dat ik het ‘thuis’ even een beetje vergat. We hadden het heel gezellig en net als mijn vriendinnen leerde ik die avond een leuke jongen kennen. Aan het einde van de week had ik ermee gezoend en was ik er heilig van overtuigd dat mijn gevoelens voor mijn huidige vriendje over waren. Super super stom, meteen nadat het uitging tussen ons had ik enorme spijt en mijn vriendje en ik hadden geen contact meer.
Een jaar ging voorbij, maar ik ben hem nooit vergeten. Ik heb het mezelf altijd verweten dat ik die fout maakte: zo’n jongen vond ik nooit meer. Het gevoel voor hem zwakte wel steeds verder af. Eind 2013 werd ik opnieuw verliefd en dat ging super goed. Echter kwam ik na een paar maanden in onze relatie mijn ex weer tegen in de stad en we hebben het super gezellig gehad. Het leek wel een klap in mijn gezicht: ik voelde dat mijn gevoelens voor mijn ex toch niet zo weg waren als dat ik had gedacht. Hij heeft na mij geen ander vriendinnetje meer gehad. Een paar weken voor dit tegenkomen in de stad whatsappte hij mij spontaan na een halfjaar geen contact meer te hebben gehad. Hij wilde weten waarom ik toen met de reis vreemd was gegaan, hij kon het voor zijn gevoel niet afsluiten en hij zat er nog steeds mee. Hij was verdrietig en miste me.
Ik heb mijn vriend verteld over mijn zwak voor mijn ex en hij heeft er best veel verdriet van. Hij wil dat ik honderd procent voor hem ga, geen procent minder (logisch natuurlijk). Maar mijn grenzen zijn best beperkt. Hij heeft een vrij laag zelfbeeld en is erg jaloers en onzeker. Hij vraagt bijna elke dag of ik hem nog wel leuk vind enzo. Ik begin steeds meer dingen met mijn ex te vergelijken en dat is echt heel stom van mij.
Ik heb er met mijn vriendinnen over gepraat en mijn vriendinnen zeiden dat ze gek zouden worden als ze in mijn positie hadden gezeten. Dat ze meer vrijheid hadden gewild. Mijn vriendje is best wel snel jaloers, zelfs als ik met mijn beste vriend afspreek, hij ziet elke jongen met wie ik praat als concurrentie. Maar dat betekent niet dat mijn vriendje en ik het nooit leuk hebben. Heel vaak zelfs. Maar toch blijft er iets knagen…
Mijn probleem is… wat wil ik nou? Ik wil uitgaan, feesten, van het studentenleven genieten. Mijn vriendje kan niet leven met de zwak voor mijn ex en dat snap ik wel, maar ik kan gevoelens dus ook niet sturen. Ik heb er vandaag met m’n ex over gepraat en hij zegt dat hij die zwak wel een beetje herkent.
Mijn vriendje en ik hebben nu afgesproken om wat afstand te nemen van elkaar. Hij zegt dat hij mij alleen wilt als ik hem de zekerheid kan bieden dat ik alleen hem leuk vind. Ik zal toch ooit de knoop door moeten hakken. What to do?