Momenteel maak ik mijn ernstige zorgen om mijn goede vriendin. Ze is de laatste tijd erg veranderd. Dat kan komen omdat ze misschien moet wennen aan haar nieuwe omgeving. Dit jaar begon ze aan haar nieuwe studie in een nieuwe stad (Groningen).
Elk weekend komt ze terug (Randstad) en merk ik hoe blij ze hier is en vertelt ze hoe verschrikkelijk zij het stom daar heeft. Dat de mensen haar niet snappen en dat ze niet zichzelf kan zijn. Ik heb haar verteld dat ik zie dat het niet goed met haar gaat en daardoor brak ze in tranen uit. De studie vindt ze erg leuk, maar die kan je maar in twee steden volgen alleen is de stad Groningen niet haar ding (volgens haar is de andere school ‘slecht’ en wil ze daar ook niet heen).
Als ze elk weekend terugkomt willen mijn vriendinnen en ik graag tijd met haar doorbrengen, maar sindskort gaat ze alleen met vage figuren om (rare vrienden van haar broer o.a). Ze brengen haar zelfbeeld nog meer naar beneden en continue zie ik dat alleen bezig is met cocaine snuiven en pillen wegtikken. Ik heb haar aangesproken op dat gedrag, maar als antwoord zegt ze: ‘‘dat ze geniet van haar leven en waarom ik opeens tegen drugs ben’’. Ik ben absoluut niet tegen drugs, maar het baart mij erg zorgen hoe ze ermee omgaat. Wat moet ik doen? Haar ouders inschakelen vind ik te ver gaan, maar het is duidelijk dat ze niet lekker in haar vel zit en een beetje verdwaald in het leven is.