Heey,
Ik zit gewoon heel erg met het hele verhaal, dus dit is ook even voor mezelf om het van me af te schrijven. Hulp en advies is altijd fijn <3
Oke. Ik heb nu sinds 2 maanden een vriendje. Hij zit bij mij op tennis, elke maandagavond, en ik vond hem al een tijdje leuk en ik was ook echt heel erg blij toen we wat kregen, maar na een week of 2 kreeg ik er eigenlijk al ene beetje genoeg van… Ik erger me er aan als ie me wéér smst, of als ie wéér wat wil afspreken en ik verheug me er ook helemaal niet op om hem te zien, ik ontloop hem gewoon liever. Alleen als we bij elkaar zijn vind ik het wél heel gezellig, en ben ik echt helemaal gek op hem. Maar als ie dan weg is ben ik een paar uur helemaal gelukkig met hem maar daarna krijg ik weer een knoop in mn maag als ik aan m denk; “nee hé, binnenkort moeten we wéér wat afspreken…”
En nou zit er bij mij op school een jongen die ik écht al heel lang leuk vind, en nu merk ik dat ik steeds vaker op school kijk waar hij is, ik probeer om dezelfde tijd als hij uit te zijn, zoek in de pauze’s op waar hij staat er loop dan langs hem, en ik zit elke dag met hem in de bus, en dna is het heel gezellig. Hij vind mij ook leuk. Maar de groep vriendinnen die er ook altijd bij zit, gaan dan natuurlijk naar mijn vriendje vragen… Dus ik poeier ze altijd af, omdat de jongen die ik leuk vind niet weet dat ik een vriendje heb, en ik wíl ook niet dat hij het weet want ik vind hém leuk en mijn vriendje niet meer!
Dus, uitmaken, zou je denken. Maar dat kán ik echt niet. Mijn vriendje is helemaal dol op me en ik kan het hem gewoon niet aandoen om het uit te maken… Ook zitten we met tennis in hetzelfde team, dus daar kan ik hem écht niet ontlopen en dat word echt vreselijk als t uit is… Plus dat ik aan al mijn vriendinnen vertel hoe leuk ik hem vind, dus als ik t nu in 1 keer uit zou maken zouden zij dat ook raar vinden. En ik ben, om eerlijk te zijn, een heel klein beetje bang dat als het uitgaat hij heel vervelend tegen me gaat doen, omdat hij op zijn school niet echt een geweldig persoon is, zeg maar… Zo doet ie nu helemaal niet tegen me, maar ik ben bang dat als het uit is hij dat wel gaat doen…
Ik heb hem nu al een paar dagen niet meer gezien, maar maandag dus wel weer. En in de kerstvakantie waarschijnlijk ook, want ik ben gewoon 2 weken thuis dus ik kan dan niet zeggen dat ik geen tijd heb… Ik mis gewoon mijn vrijheid van toen ik nog single was en wil die terug, liefst voor de feestdagen zodat ik daar gewoon van kan genieten, want nu zie ik er alleen maar tegen op… Maar uitmaken durf en kan ik echt niet doen Ik ben echt helemaal depri hierdoor, ik raak in paniek van alles wat met liefde te maken heeft, zoals kerstliedjes, verhalen, enz… Best triest, maar ik kan er echt niet meer tegen!
Dit was het hele verhaal, lekker onoverzichtelijk en lang, maar ik hoop dat iemand de moeite neemt het te lezen, want ik zit er echt heel erg mee
xxx