Hoi meiden
Ik heb nu een jaar met mijn vriend. Het gaat oké, maar we hebben wat ups en downs. En die liggen heel vaak aan mij. Hij had het ooit met me uitgemaakt, maar na een paar dagen wilde hij alweer met me praten omdat hij er heel veel spijt van had.
Het zit dus zo: ik ben onzeker. Erg onzeker. Ik ben altijd al bang om mijn vriend kwijt te raken, maar de laatste tijd is dit nog erger geworden. Ik maak mezelf wijs dat iedereen me haat en ik voel ook zo veel woede als ik merk dat iemand anders in hun familie meer geliefd lijkt te zijn. Vooral de broer van mijn vriend en zijn vriendin. Zij zijn mensen die makkelijk alle aandacht naar zich toe krijgen en daar kan ik niet zo goed tegen, want ik wil ook gezien worden door mijn schoonouders! Ik wil ook zo leuk gevonden worden! Ik wil ook perfect zijn! Ik merk dat ik steeds meer de neiging heb om stomme dingen over hen te zeggen tegen mijn vriend. Nadat ik zo’n stomme reactie heb gemaakt ga ik juist weer heel erg nadenken over wat mijn vriend wel niet van me moet denken.
Kortom, ik ben onzeker, reageer daar met de verkeerde manier op, en maak het erger. En dat het al een keertje uit is gegaan maakt me nog onzekerder.
Ik heb geen idee of dit topic hier hoort en wat jullie er mee moeten, maar ik vind het wel fijn om dit even van me af te schrijven.