ik ben al sinds de eerste bevriend met 3 vriendinnen van mij en een van mijn vriendinnetjes, is mijn beste vriendin. Haar ouders gingen in de tweede scheiden en ik ken best wel wat mensen waarvan hun ouders zijn gescheiden al is het bij haar veel en veel heftiger, gewoon niet normaal dus. Ze heeft het er heel moeilijk mee gehad en nu nog steeds. We zitten nu in de derde met zijn vieren en ze is zo veranderd. Ze zit er nog steeds heel erg mee en we hebben het alleen nog maar over haar thuissituatie. Mijn beste vriendin heeft heel veel ruzie met mijn andere twee vriendinnen en een van mijn vriendinnen is ook echt klaar met haar. Ik zit er alleen een beetje tussenin. We kunnen niet echt meer lachen over iets als eerst en hebben steeds vaker ruzie. Ze doet alleen maar lullig en als ik ergens mee zit dan begint ze toch weer over haar eigen problemen. Ze maakt me zo moe. Volgend jaar komen we misschien weer met zn vieren bij elkaar in de klas en ik heb er gewoon geen zin meer in als ik bij haar zit. Het is gewoon een ander meisje, ik ken haar meestal niet meer terug. Ik kan ook niet echt vrienden maken want, als ik met iemand probeer te praten kat ze me af. Het is net of ze aan me vast geplakt zit. Ik weet echt niet wat ik moet doen, ik wil ook andere vrienden en niet meer vast zitten en ik wil normaal worden behandeld. Maar, als ik haar dat vertel, flipt ze vast. Moet ik dit tegen haar zeggen? Hoe zou ik dat dan kunnen zeggen?
Wat rot voor je… ik weet ook niet wat ik zou doen in jouw situatie…
Ik denk dat je haar een keer goed de waarheid moet zeggen, niet gemeen, maar gewoon hoe jij dit allemaal vindt. Het is gebeurd en er is verder niks meer aan te doen, jullie moeten allemaal verdergaan met je leven.
Misschien dat je haar voorzichtig kan aanraden om met een professioneel iemand te praten, via school ofzo. Zij moet ook begrijpen dat, hoezeer je haar ook wil helpen, jij niet alleen maar een praatpaal bent en dat door al die negativiteit jullie vriendschap eronder lijdt.
Ik zou als je met iemand gaat praten, en zij gaat dingen tegen je zeggen, dan zg je gewoon ; jezus ik mag toch wel meer vriendinnen hebben? Maarja, zo zou ik t doen. Je kan t ook rustiger doen en gewoon tegen haar zeggen dat je t vervelend vindt
ik ben het eens met Maid_Cinderella
ik zou haar ook gewoon de waarheid zeggen en indd hulp laten zoeken
Ze heeft het moeilijk en ik vind dat je haar niet moet laten vallen maar juist voor haar moet klaar staan.
Ga leuke dingen met haar doen, maak haar aan het lachen enzv. 
Ze zit nu ook sinds twee weken bij een phycholoog en ik ben bang dat het nog wel eventjes duurt totdat ze wat aardiger doet enzo, het is gewoon niet meer zo gezellig als vroeger en dat ik door als die ruzies en opmerkingen er tegen op zie als ik iets met haar ga doen. Ik ben haar nu al bijna twee jaar aan troosten en mij troost ze nooit. Hoe erg het ook klinkt: is niet een keer klaar met troosten? ;$
nog bedankt v/d reacties! (L)(L)