Heei 
Ik zit ergens mee. Laat ik dit verhaal eerst maar even duidelijk vertellen…
Wij hebben sinds een jaar nieuwe buren, allemaal heel gedoe blabla… Samengesteld gezin, 2 vaste bewoners, 5 kinderen komen om de week(?)
Nou kwam M. ong. 4 maanden geleden als 3e vaste bewoner naast ons wonen, hij vond het gezin daar leuker.
M. is net 16(sinds 1 december) en hij heeft mij al een paar keer gezegd dat ie me leuk vind. Toen was ik daardoor een beetje overvallen ; ik kende hem niet goed, hij was me eigenlijk nooit als “leuk” opgevallen. Ik dus wel door hem. Hij was heel open en zei gewoon dat ie me leuk vond, of ik verliefd was, en dat ie me mooi en lief vond. Ik heb gezegd dat ik hem aardig vind, maar dat ik hem nog niet goed ken. En omdat ik nooit eerder een serieuze aanbidder heb gehad, en ook best overvallen was, heb ik hem gezegd dat ik nog niet aan een vriend toe was. Dat snapte hij. Hij vroeg of ik zin had om iets leuks te doen. Vanwege dat ik bang was dat ie me wilde gaan zoenen(ja i know, ik ben er zelf bij…) heb ik daar nooit op gereageerd. Hij vind mij nogsteeds leuk, en hij heeft 4WEKEN zitten treuren dat ik nog niet aan een vriendje toe was(arme jongen xD)
Nu is het 2 maanden later, en we gaan gewoon gezellig met elkaar om. Ik ben met hun een weekendje weg geweest (mijn ouders zijn goed bevriend met zijn ouders…) en het was gewoon gezellig. Hij kwam samen met zn broertje en zus bij mij en mn zusje een x gezellig film kijken(ouders waren bij zijn ouders.) en we laten soms samen zijn hondje uit, fietsen als het af en toe uitkomt samen naar school. Ik heb het gewoon gezellig met hem, en voel me op mijn gemak.
Van mijn moeder hoorde ik(die weet alles…) dat zij van de buurvrouw had gehoord dat M. nog steeds hoopte dat ik hem ooit leuk ging vinden. En dat ie daar gewoon op zit te wachten(al duurt het 1 jaar xD)hij vind me gewoon superleuk. Dat geeft me een fijn gevoel.
Ik ben bijna 14, we schelen 2 jaar, 2 maanden en 2 dagen. Haha.
Nu zit ik toch te denken, dat we wel een keer iets leuks kunnen gaan doen samen. Ik weet dat hij te vertrouwen is, en hij zal nooit iets doen wat ik niet wil. Want toen ik zei dat ik niet aan een vriendje toe was, ging hij er gewoon met respect mee om; zoals het hoort offcourse.
Maar zal ik een keer iets leuks doen, en dan wel kijken of ik hem ook leuk vind(wat ik steeds meer begin te denken…) Of zal ik nog even wachten?
Problemen met mijn/zijn ouders zal ik niet hebben, haha. Die vinden het alleen maar leuk. Maar ze accepteren ook als ik het niet doe, ze zeggen ook: je bent nog jong, het is niet raar als je geen vriendje hebt, en ze nemen veel tijd in beslag(over dat laatste denk ik anders, je houd rekening met elkaar, en als ik naar mijn paard ga dan wacht ie maar even, ik heb tijd genoeg, haha.)
Bedankt voor je advies:D
xxx
Leuk!