Ik heb een hele hele hele leuke jongen leren kennen, dacht ik. Ongeveer twee weken geleden, nummers uitgewisseld en we raakte voorzichtig aan de praat. We bleken veel gemeen te hebben, dat schepte ergens wel een band. Een beetje appen werd steeds meer appen, omdat we elkaar wel leuk leken te vinden. Op den duur zelfs afgesproken om aankomende vrijdag op date te gaan.
Afgelopen zaterdag waren we alletwee op stap in dezelfde stad. We hadden eigenlijk afgesproken om gewoon vrijdag te daten, maar omdat we elkaar, dacht ik, wel heel leuk vonden toch ge-appt en ergens buiten afgesproken. Eerst wat verlegen/ongemakkelijk, maar het komt er op neer dat hij mij uiteindelijk gezoend heeft. We hebben het nog over onze aankomende date gehad, wat we zouden gaan doen. Toen is hij terug naar de kroeg gegaan.
Ik was helemaal in de zevende hemel, maar mijn vlinders zijn inmiddels zeeeeeeeer stervende. Hij laat sinds gister he-le-maal niets meer weten. Hij kijkt 1000x op whatsapp maar slaat mij gewoon over, normaal zou hij dat niet doen. Hij deed kortaf, gaf geen antwoord toen ik zei dat ik het leuk vond om hem te zien. Ik heb toen aangegeven dat, als dat voor hem niet zo geld, hij dat best eerlijk mag zeggen omdat ik daar echt wel mee kan leven. Toen zei hij ‘‘dat hij het ook leuk vond om mij te zien’’. Meer niet. Enerzijds gaf ik hem de kans om het afkappen, dat heeft hij niet gedaan. Maar verder komt er ook weinig uit terwijl het eerst zo’n prater was. Hij heeft nog gevraagd of het lukte met de studie gister, maar daar is het bij gebleven. Ik snap er niks van, het was zo leuk. Ik stel me misschien veel te afhankelijk op, maar ik vind wel dat hij heel verkeerde signalen afgegeven heeft. Zaterdag was ik jarig en hij heeft zelfs de moeite gedaan om via via aan mijn adres te komen om me een verjaardagskaart te sturen. De boodschap is inmiddels wel duidelijk ‘‘he is just not that in to me’’. Maar ik vond het wel een enorme lul de behanger dat hij dat niet gewoon eerlijk tegen me kan zeggen. Daar zou ik meer vrede mee hebben dan deze methode. Mijn handen jeuken om er wat van te zeggen, maar ik wil me eigenlijk niet verlagen tot het niveau wat hij nu heeft bereikt.
Mijn vraag: Zouden jullie er nog iets van zeggen of gewoon in zijn sop gaar laten koken?