Wil niet opnieuw in hetzelfde patroon vallen

Liefde & Boys
#1

Hallo!

Ik ben op zoek naar wat advies, naar wat do’s en don’ts over hoe ik het volgende moet aanpakken:

Ik ben al enkele jaren terug single en als ik nu terugkijk, merk ik eigenlijk steeds een patroon op. Telkens een jongen interesse toont, voel ik me in eerste instantie altijd ongelofelijk gecharmeerd, raak ik geïnteresseerd in hem, voegen we elkaar toe op Whatsapp/Facebook en praten we een tijdje honderuit. In het begin lijkt hij me altijd perfect en praat ik er non-stop tegen, begin ik al te fantaseren over hoe het zou kunnen lopen… maar tot nu toe liep dit àltijd uit op een plotse desinteresse van langs mijn kant - merk ik kleine kantjes, raak ik mijn interesse kwijt, stuur ik op den duur niets meer terug naar hem en dooft het terug uit. Meestal zijn dit ook mannen die ik niet veel zie in real life, waardoor ik het (denk ik) wat beu raak door continu gewoon de sturen en elkaar niet face-to-face te zien. Anderzijds houd ik zelf ook altijd de boot af als ze willen face-to-face afspreken… (Ik begrijp zelf ook niet altijd waarom ik dit doe…).

Maar nu is er opnieuw iemand die interesse in me toont (en ik ook in hem), en wil ik koste wat het kost vermijden dat ik terug in hetzelfde patroontje val. Dus, I need your help, iemand die de situatie eens van buitenaf kan bekijken en me ongegeneerd advies durft te geven, me durft te zeggen waar het op staat. Korte situatieschets: Sinds enkele weken hebben we op het werk een nieuwe collega. Hij is 30j, ik 23. We hebben al enkele keren samengewerkt (zien elkaar ongeveer 1x/week) en tot nu toe weet ik dat hij al een tijdje single is en alleen woont. We hebben elkaar onlangs toegevoegd op WhatsApp en zijn al enkele dagen continu aan het praten. Het loopt goed, we delen dezelfde humor en soms is er wat geflirt (hij weet ook dat ik single ben). Maar nu begint me plots opnieuw de angst te bekruipen dat ik weer in hetzelfde patroon met hem zal vallen. Dus, help!

Zijn er do’s en don’ts die jullie hebben voor mij? Zaken waar ik best op let?

(Sowieso wil ik het deze keer goed aanpakken, ik ben echt wel klaar voor een nieuwe relatie en wil dit niet verprutsen. Temeer omdat het nu een collega van me is en ik niet wil dat dit fout loopt en dat we elkaar achteraf niet meer onder de ogen durven komen…)

Alvast bedankt om dit te lezen en hopelijk kunnen jullie me wat adviseren om een betere kijk op de zaak te krijgen!

#2

Ik denk dat het belangrijkste is dat je hem toch face-to-face meer durft te spreken. Je hebt het eigenlijk zelf al gezegd, het wordt eigenlijk een beetje saai voor jou, omdat het geen echte gesprekken zijn, maar afspreken vindt je dan eigenlijk weer een te grote stap. Je zal dus toch over die ‘angst’ heen moeten stappen. Eigenlijk denk ik dat je probleem dan voor een groot deel is opgelost.

#3

Proberen de hele situatie zo luchtig mogelijk te bekijken. Niet proberen te denken aan hoe het in de toekomst zou kunnen zijn, dit schept verwachtingen en die kunnen vaak alleen maar tot teleurstellingen leiden. Kijk gewoon waar het heen gaat met deze man. Tevens ben ik het eens met Pinkiewink, spreek gewoon eens met hem af als jullie goed kunnen praten, het hoeft ook niet meteen als een échte ‘date’ te zijn. Dit kun je ook tegen hem zeggen. Probeer er in te staan zonder al te veel verwachtingen en kijk waar het heen gaat. Blijf je hem interessant vinden? Goed, laat het op zijn beloop. Ebt je gevoel na enige tijd weg? Ook prima.

Tevens moet ik zeggen dat ik sommige dingen van jouw patroon ook wel bij mezelf herken. Al probeer ik het niet al te veel te zien als een patroon, misschien is het onderbewust ook wel gewoon zo dat wanneer je je interesse verliest, dit ook komt omdat hij gewoon niet de ware is.

#4

Bedankt, super advies van je! Normaal ben ik ook heel realistisch en nuchter in dit soort zaken, maar nu… Ik vind het hoe langer hoe moeilijker om alles luchtig te bekijken. Hoe meer ik hem zie en hoe meer ik over 'm weet… :bowing_man: Het wordt echt gênant want op het werk zitten we continu te lachen/elkaar te plagen dat zelfs collega’s er ons over aanspreken, terwijl wij denken subtiel te zijn… :wink: Ik wil hem wel vragen om eens iets te gaan drinken buiten het werk, want ik merk dat hij precies niet goed weet hoe hij het moet vragen… Zal mezelf nog wat moed inspreken om hier zo snel mogelijk werk van te maken :wink: