[b]Hi,
Ik moet voor morgen een boekverslag Nederlands inleveren, maar ik heb geen Nederlandse ouders/NL wordcheck op Words, dus als iemand even zo aardig zou zijn om (een deel van) mijn boekverslag na te kijken?
Ik zit in de 3e van vwo, dus er wordt behoorlijk streng gekeken naar elke grammaticale EN taalkundige fout. Ik ben echt heel slecht in NL, dus waarschijnlijk zitten hier echt 23841281 fouten in, haha.[/b]
INLEIDING
James Worthy is misschien wel het meest besproken debuut van 2011, geschreven door de gelijknamige auteur. Deze literaire roman is een ode aan de liefde, het leven en Amsterdam, verpakt in een verhaal over de gelijknamige hoofdpersoon James Worthy, een dertig jarige schrijver met een bijzonder hoog libido die aan de kant is gezet door zijn grote liefde Polly. Hij is zelfverzekerd, slim en heeft een scherpe tong, maar ook gevoelig, dramatisch en romantisch en een man die nadenkt en piekert over alles in het leven. Het boek heeft eigenlijk maar één thema, en dat is de anti-held James Worthy.
James Worthy is een verhaal over de liefde en lust in de moderne tijd. Dit is duidelijk door elementen als trams, televisie, camera’s et citera. Dat de achtergrond van het verhaal Amsterdam is ook helder dankzij vele verwijzingen zoals de Amsterdamse Montessori School, 020 telefoonnummers, de Albert Cuypmarkt en het Anne Frank Huis.
ALGEMENE VERHAALLIJN
Het proloog begint op het dak van de Amsterdamse Montessori School, waar de arrogante, emotioneel masochistische, en bovenal gedumpte James op het punt staat zelfmoord te plegen, maar hier ziet hij toch vanaf als hij zijn ex Polly ziet staan op het schoolplein. De lezer wordt vervolgens meegenomen in flashbacks naar Worthy’s jeugd, waarin hij niet heel anders was dan de rokkenjager met een scherpe tong als in het heden. Zo’n twintig jaar later, spraakprobleem minder en baard rijker is James een redelijk bekende schrijver en parttime fotograaf bij Artis. Na zijn breuk met Polly duikt James dramatisch zelf-destructief in het Amsterdamse nachtleven; hij laat zich opzettelijk in elkaar slaan door junks en versiert elk meisje dat hij tegenkomt om de leegte die Polly heeft achtergelaten op te vullen. Als James met zijn uitgever uitgaat stelt deze hem voor naar een camping in Frankrijk te vertrekken om zijn liefdesverdriet te verwerken in een nieuw boek. Meteen wordt dit plan uitgevoerd en de volgende morgen zit hij in de auto met zijn vriend Roemer. Onderweg pikken zij de vrolijke Rotterdamse lifster Aafke op, waarmee James onmiddellijk een affaire begint. Aafke is een naïeve, zesentwintig jarige actrice en ballerina die wil doorbreken in Parijs. Ze besluit echter met James mee te gaan, maar angekomen op de camping adviseert hij haar om niet bij hem te blijven, maar met Roemer mee te gaan en hij begint zelf een nieuwe, kortstondige romance, die puur fysiek is, met de Franse Elodie. James vraagt zich nog steeds af waar het precies mis is gegaan tussen hem en Polly, maar als hij hoort dat zij zwanger is van haar nieuwe vriend besluit hij dat het tijd is om terug te gaan naar Nederland, en samen met Aafke lift hij de volgende morgen meteen terug. James zoekt nog één keer Polly op, wat echter uitmondt in ruzie als hij voor de laatste keer probeert Polly over te halen hem terug te nemen. Zij verwijt James egoïstisch te zijn en alles onnodig moeilijk te maken, waarop ze weggaat.
In de volgende scène bevindt James zich opnieuw op het dak van de Amsterdamse Montessori School, dit keer samen met zijn vrienden Jeff, Skip en Gunther. James verklaart in de toekomst verder te willen met Aafke, maar niet voordat hij nog eens flink de bloemetjes buiten zet, om het af te leren.
“Ik wil vijf vrouwen neuken, maar niet zomaar vrouwen uit de kroeg, nee, ik wil themaneuken. Dus ik wil dat jullie, mijn vrienden, een beroep, handicap, haarkleur, afkomst of wat dan ook noemen. Voorbeeld? Een vrouw met haar linkerbeen in het gips. Die moet ik dan gaan zoeken en neuken, Duidelijk?”
Zijn vrienden stellen een harpiste, een vrouw van tweeënzestig, een politieagente, een toiletjuffrouw en een BN’er voor en openen zo deze taak voor James, waarna de vrienden zich opnieuw in het nachtleven begeven. Als James’ uitgever de volgende morgen belt zegt James dat hij zich scheert voor het eerst in tien jaar. Dit staat symbool als permanent afscheid van Polly. Na James’ rendez-vous met de harpiste Saskia en de oude Map houdt hij het echter voor gezien en hij belt Aafke op, met de mededeling dat zij bij hem moet intrekken. Het blijkt dan al snel dat Aafke zwanger is van hem. Als Aafke moet bevallen en het tweetal in het ziekenhuis zijn komt James Kiki tegen, een verpleegster die hij heeft gevingerd. Verbijsterd zegt Kiki: “Ga jij vader worden? Jij?!” Waarop James antwoordt: “De beste ooit, Kiki, de beste ooit.”
RECENSIE
James Worthy is een boek met een snelheid van een magneetzweeftrein, wat niet al te serieus moet worden genomen. Een plot is er nauwelijks, want hoe vaak is het concept ‘naar Frankrijk om liefdesverdriet te vergeten en uiteindelijk een nieuwe vlam vinden’ al uitgemolken? James Worthy moet het dan ook hebben van absurde metaforen, oneliners en grappige anekdotes. Elk meisje dat passeert in het verhaal wordt beschreven met ontelbare adjectieven. Worthy’s woorden zijn hilarisch in een Spits column, maar in een 180 pagina’s tellend boek is een goed plot toch sterk aan te raden. Gelukkig leest zijn vlotte manier van schrijven makkelijk weg en heeft Worthy totaal geen last van taboes of een gebrek aan zelfspot. Hij heeft veel te vertellen, maar doet dat in het boek te snel en de informatie wordt enkel gepresenteerd aan de lezer in de vorm van herkenbare vergelijkingen en grappen. Wat mij betreft had er beter een ander eind kunnen worden geschreven, want dit slot heeft nog het meeste weg van een experiment waarbij Worthy Kluun met een overschot aan bijvoeglijk naamwoorden probeert te imiteren.
Ook wordt er vergeleken met Jan Cremer, Jan Wolkers en Herman Brusselmans, maar lijkt mij dit onterecht. Waar deze drie gevestigde schrijvers een werkelijk literair talent hebben zit bij Worthy alleen een uitgebreid vocabulair en scherpe tong. Ik kan dus ook geen andere overeenkomst zien met Ik, Jan Cremer dan het gebruiken van de auteursnaam als boektitel en met Brusselmans’ Twee Vrouwen houdt de vergelijking ook op bij de woedende kritiek van het extreem feministische publiek.
Toch is James Worthy geen slecht debuut. Het is zelfs erg grappig als je ervan houd, en ik verwacht in de toekomst ook beter werk van deze auteur.
Maargoed, ik zou dus zinnen korter maken, niet te vaak komma’s gebruiken en niet steeds ‘maar’ en ‘en’ te gebruiken. Succes (: