EDIT: Dat meisje heeft de helft gelogen, en ik heb met hem gepraat en hij vertelde dat hij haar zag als een beste vriendin en dat ze de helft van die smsjes heeft verzonnen. Hij heeft nu ook heel erge ruzie met haar. En dat ie sinds de dag dat ik 's avonds naar zijn huis ging echt gevoelens kreeg voor me en hij me leuk vond en dat meisje kent hij al heel lang dus ziet ie haar meer als een soulmate/beste vriendin en het was niet zijn bedoeling om haar verliefd op hem te laten worden. Na dat gesprek zei ik dat het beter was dat we elkaar een tijdje niet spreken enzo… Toen was ie denk ik boos/verdrietig en zei: Als jij denkt dat dit het beste is moeten we dat doen. En meteen had ik spijt van mijn besluit dus vroeg ik of hij boos was maar hij reageerde niet en hij negeert me nu dus en ik heb echt spijt ik voel me nu alleen maar erger ;(
Oké, ik vind dus een jongen leuk. Al echt 9 maanden! En niet gewoon leuk, ik ben STAPEL op hem. Ik droom/denk constant over en aan hem. Niet alleen ik maar ook me vriendinnen worden er gek van! Ik verwaarloosde school omdat ik alleen maar met hem aan het smsen was en mijn hoofd er niet bij was gewoon…
Een halfjaar geleden vertelde ik hem dat ik hem leuk vond, hij wou onze vriendschap niet verpesten en vond me wel leuk maar niet ‘‘leuk leuk’’. Ik was er kapot van, ik heb gehuild gehuild en nog eens gehuild. Maar heb niks aan hem laten merken. Toch kon ik hem niet vergeten, ik kwam echt constant op zijn hyves en probeerde de hele tijd contact te zoeken via msn enzovoort door bijvoorbeeld te zeggen: ‘Wat ga je vandaag doen?’ en vervolgens te zeggen ‘Oeps dat was voor iemand anders bedoeld’. Gewoon om zo een gesprek te starten.
De weken daarna spraken we elkaar wel eens op school maar niet echt zoals we voorheen deden. Ik miste zijn gezelschap maar probeerde me op school te concentreren omdat ik erg achteruit ging.
Vlak voor de zomervakantie begonnen we weer te praten en af te spreken en te smsen/msnen. Hij stuurde zulke lieve dingen altijd. Ik smolt als ik het las en kon echt wel huilen van blijdschap en dacht dan ‘yes ik maak een kans’.
Toen hij op vakantie ging verwaterde het contact een beetje en ik zelf was ook op vakantie en had geen internet dusja.
School was weer begonnen en we spraken elkaar niet echt meer, probeerde hem te vergeten. Al zijn smsjes gewist etcetera. Lukte aardig al dacht ik wel vaak aan hem. En kon er niet tegen als hij met een ander meisje was enzo…
Ongeveer 1 maand geleden zag ik hem steeds meer. Echt zo toevallig. Als ik me moest melden wegens te laat zijn, dan precies die dag moest hij ook terwijl we allebei eerste uur vrij hadden. Ik kwam hem veel vaker tegen weer en dus begonnen de gesprekken weer. Eerst heel normaal maar hij begon steeds liever te doen. We gingen weer afspreken, dit keer bij hem thuis. (stiekem met de trein om 8 uur 's avonds naar zijn huis gegaan samen met mijn vriendin) Helaas waren zijn ouders er dus konden we niks doen. Dus toen ik weg ging alleen een knuffel. Sinds die dag werd ik steeds verliefder ik dacht echt dat ik kans maakte! Hij stuurde zulke lieve dingen zoals ‘‘you are mine’’ ‘‘ik denk aan je’’ ‘‘ik hou het meest van jou pop’’. Ik was zó verliefd…
Een week daarna was het kerstvakantie en hij ging op vakantie. Ik kon alleen maar aan hem denken en toen hij in het vliegtuig zat zei stuurde hij nog hoe erg hij me zou missen enzovoort.
Toen gebeurde dit: Een meisje die best goed bevriend was met hem had iets in dr wie wat waar op hyves. Iets van: ‘Boy take my hand and walk me to wonderland’ Zo iets. Ik reageerde d’r op en vroeg voor wie dat was bestemd. Toen op msn zei ze: Ik zeg het maar 1 voorwaarde jij verteld het mij ook. Dus ik stemde daar mee in en ze vertelde het dus… Ze was op de jongen die ik ook leuk vond. Ik noem hem even A. Ik voelde me kut dus zei ik maar iemand anders. Ik was gewoon bang dat ze boos was enzo dus zei ik maar dat ik op een jongen was (noem ik even B ) die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind. Ze begon maar over A te praten. Hoe leuk ze hem wel niet vond. En dat A haar lieve smsjes stuurde enzovoort. Ik kon het gewoon niet geloven… De jongen waar ik al zo lang stapel op was stuurde die lieve dingen zoals ‘‘you are mine’’ etc. ook allemaal naar haar. Ik kon het niet laten en vertelde haar dat hij dat ook allemaal naar mij stuurde… Ze was er geloof ik echt kapot van al liet ze dat niet merken…
De dagen erna voelde ik me zo kut ik heb echt zo veel gehuild. Ik kon het gewoon niet geloven… Dat meisje kwam op msn en ik biechte het op. Ik vertelde haar dat ik helemaal niet op B was maar dat ik op A was… Ze reageerde gelukkig heel goed maar we vonden het beide wel kut. Toen vertelde ze me dat ze over hem heen was en niks van hem moest en dat ze niks meer voor hem voelde en dat ze klaar met hem was… Maar als ik dan op hyves keek zag ik zoveel krabbels van haar op zijn hyves van die dag. En hij krabbelde ook terug en ze hadden het blijkbaar helemaal goed gemaakt… Toen op msn weer vertelde ze dat ze aan hem vroeg of hij gevoelens voor me had waarop hij antwoorde ‘‘nee wat denkt zij’’. En dat ie stuurde dat ie haar niet kwijt wilt en dat ie alleen van haar houd… Ook vertelde ze dat ie krabbels naar hem allemaal nep waren zodat zij hem even hard terug kon naaien… Ik geloofde dit…
Gisteren keek ik weer op zijn hyves en zag dat ie vandaag terug zou komen. Dat meisje stuurde op hyves krabbels dat ie langs haar moest komen om af te spreken zodat ze elkaar nog zouden zien omdat zij vandaag op vakantie zou gaan. Ik vond dit al raar omdat ze zei dat ze hem juist wou ‘‘naaien’’ ?
Vandag kwam ze weer op msn en biechte op dat ze helemaal niet over hem heen was en dat ze hem helemaal niet wilt naaien … Oftwel ze heeft me voor de gek gehouden…
Ik weet gewoon niet wat ik met deze situatie moet… Ik weet niet wie of wat ik moet geloven. Wat A heeft gedaan is echt kut hij heeft ons beide het gevoel gegeven dat ie ons leuk vond maar toch kan ik het hem vergeven. Toch kan ik hem niet vergeten… Ik weet het gewoon even niet meer…
Sorry voor dit lange verhaal haha.
Liefs.
