Wie mooi wil zijn...moet roze dragen!

Schrijfsels
#1

http://i33.tinypic.com/4uxutu.jpg

[i]Dit verhaal gaat over een populair groepje meiden op school.
Pamela,Anna,Sophie,Brenda & Katy vormen samen : Pinkálicioux.
En iedereen wil bij hen horen.
Maar als je bij de groep wil horen zul je je moeten gehoorzamen aan een aantal strenge regels die de groep heeft opgesteld.
En de allerbelangerijkste regel is : Draag áltijd roze!

Maar wanneer Pamela in een vervelende situatie terechtkomt zal ze het moeilijk hebben om zich aan die regel te kunnen houden. En dat kan haar haar populariteit kosten. Steun bij de anderen op school vind ze ook niet, want Pamela is niet altijd even aardig geweest tegen iedereen.[/i]

Lijkt het jullie wat?
Schrijven of niet?

#2

schrijven

#3

Klinkt als een relaxte chicklit ! :slightly_smiling_face:

#4

Ik vindt het altijd zo vervelend als mensen vragen of ze het moeten schrijven of niet… maak gewoon een klein opzetje en vraag het dán :stuck_out_tongue:

#5

schrijven! haha pinkalicious. leuk bedacht.

#6

beetje meangirls- achtig, maar schrijf maar, dat soort films/boeken blijven ondanks de cliches (of juist dankzij :stuck_out_tongue:) toch altijd leuk :slightly_smiling_face:
komt dat: “pinkelicious” trwns van die meidengroep girllicious (van pussycatdolls makers)? :stuck_out_tongue:

#7

Doorschrijven :grinning:

#8

ik vond pinálicioux gewoon grappig klinkenXD

#9

Schrijven maar :grinning:
de titel sprak me al aan, en t lijkt me egt n leuk verhaal
roze is mn lievelingskleur ^^

#10

[b]1]

Al vanaf het moment dat Anna en ik de schoolpoort binnenliepen wist ik dat er iets goed fout was. Al weet ik toch zeker dat dat niet bij mij is. Ik zie er zoals gewoonlijk gewoon GE-WEL-DIG uit, zonder ookmaar 1 regel van de Pinkálicioux te overtreden. Roze lakpumps, lichtroze A-lijn truitje,een witte skinnyjeans en een brede lichtroze riem met kleine diamantjes… PERFECT. Ik voel even of mijn haar nog in model zit om zeker te weten dat het daar niet aan ligt dat ik me zo vreemd voel. Maarnee, ook PERFECT! Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar Anna, die duidelijk ook geen enkele regel van onze groep overtreden heeft. Hoewel ik vind dat dezelfde schoenen kopen als iemand anders van de groep een nieuw verbod zou moeten zijn. Ik bekijk haar roze lakpumps, gewoon précies hetzelfde als die van mij… Hoe dúrft ze? Als ze niet de leider van de groep was, had ik haar zeker uit de groep laten gooien. En als ik rechter was in een rechtzaal, had ik haar levenslang veroordeeld voor zo’n misdrijf. Ik probeer mezelf voor te stellen hoe ik als rechter met mijn hamertje sla terwijl ik beslis over Anna’s lot, zoals ze dat ik films doen, en hoe Anna vervolgens achter de tralies terechtkomt. ‘‘Wat is er zo grappig?’’ Vraagt Anna nogal Bitcherig wanneer ze de glimlach rond mijn mond ziet. Maar nog voordat ik kan antwoorden zie ik Anna’s mond openvallen om er vervolgens een iets te harde : ‘‘Oh- My-GOD!’’ uit te horen. En terwijl ze snel het schoolplein oprent naar ons groepje probeer ik te begrijpen waar die ‘Oh My god’ voor bedoelt was. Maar dan zie ik het… Ik loop zo snel mogelijk naar ons groepje toe waaruit je al van ver af de ruzie en scheldwoorden kan horen. Ik ben bijna bij mijn vriendinnen wanneer ik Brenda huilend zie weglopen en Sophie,Anna en Katy luid zie lachen en wijzen. '‘Laat me raden, Regel nummer 1 overtreden?’'vraag ik.
'‘Kijk nou wat ze aanheeft!’'Roept Anna hard genoeg zodat Brenda het ook kan horen die een eindje verderop met haar gezicht achter haar handen schuilend tegen de vensterbank leunt terwijl je haar zachtjes hoort snikken. Ik bekijk haar eens goed. Ze draagt een lichtblauwe spijkerbroek, een wit t-shirt dat een beetje te groot lijkt en een paar, moet ik toegeven , superlelijke groene gympies. '‘Hoe komt dat, die kleding?’'Vraag ik nieuwsgierig. ‘‘Haar vaders bedrijf is failliet, ze heeft al haar kleding moeten verkopen.’’ antwoord Katy terwijl ze naar Brenda kijkt met een geamuseerd lachje rond haar mond. ‘‘Ocharme dat kind!’’ zegt Anna gespeeld-meelevend. ‘‘Maarja, je kent de regels : Wie mooi wil zijn… MOET ROZE DRAGEN!’’ Roepen we alle 4.
[/b]

Vervolg… Morgen!

#11

Cool hoor, verder :slightly_smiling_face:

#12

Toen ik die titel las, lag ik dubbel van het lachen… XD
Leuk verhaal! :slightly_smiling_face:
Verder!!!

#13

Verder
lijkt me een leuek chicklit

#14

[b]2]

Ik moet toegeven dat het best wel raar voelt zonder Brenda bij de groep. Ik ken Brenda al sinds de eerste dag dat we ons de naam Pinkàlicioux gaven.
En hier lopen we nu door de gang: Ik,Anna,Sophie en Katy terwijl iedereeen voor ons aan de kant gaat, zoals gewoonlijk. Maar je ziet iedereen zich afvragen waar het 5e lid van de groep is. Precies zoals de dag dat mijn beste vriendin Emma uit de groep werd gezet, omdat ze het vriendje van Anna gezoend had. Het werd een hevige ruzie tussen de twee. Todat ze alletwee bij de directeur mochten komen, die hen niet zonder straf weg liet gaan. Na school werd Emma verbannen uit de groep, en stond ik voor een moeilijke beslissing : Mijn beste vriendin óf mijn populariteit. Ik koos voor het laatste, maar je zult het niet geloven : ik had er écht spijt van. Na het vertrek van Emma ontweken we haar alsof ze een besmettelijke ziekte had.En algauw kwam er een nieuw meisje op school : Katy, en dé perfecte vervangster voor Emma. En tot de dag van vandaag was het dus altijd : Ik,Anna,Sophie,Katy en Brenda… De Pinkàlicioux.

Wanneer ik denk dat als we wat sneller gaan lopen we geschiedenis nog best voor de bel kunnen halen, stopt Anna plotseling midden in de gang,vist een spiegeltje uit haar tas, en met een dramatische ‘‘O,nee zo ga ik mezelf echt niet in de klas vertonen’’. Draait ze om en loopt het meisjestoilet binnen. ‘‘Anna, we zijn al laat voor de les’’ zeg terwijl ik haar achterna loop door de deur van de toiletten. ‘’ So what?’’ Is haar antwoord wanneer ook Katy en Sophie ons naar de wc’s gevolgd zijn. Ze poseert even voor de spiegel, haalt een lipgloss uit haar tas, tuit haar lippen…Het lijkt wel een eeuwigheid te duren. Ik kijk op mijn horloge, we zijn al zeker 10 minuten te laat. ‘‘Tsss, wie wil er nou naar dat saaie geschiedenis? We zijn toch al te laat.’’ zegt Katy dan. ‘’ Wie gaat er mee naar de friettent? Ik heb honger.’’
Ah waarom ook niet denk ik dan, we hebben al eerder gespijbelt. En ik kwam er makkelijk vanaf. Bovendien : Wíj zijn de Pinkàlicioux… niemand kan ons iets maken, en we doen wat we willen!
‘‘Ik ga mee.’’ [/b]

#15

verder !!

#16

leuk verhaal
verder ! xx

#17

[b]3]

Er bengelt een klodder mayonaise uit Anna’s frietzak die elk moment dreigt te vallen op haar lichtroze,nieuwe, superdure sweater. Even heb ik de neiging om haar te waarschuwen, maar ik bedenk me wanneer ik denk aan hoe ze vanochtend met précies dezelfde schoenen op school durfde te komen. ‘‘Schit!’‘Hoor ik haar vloeken wanneer de klodder mayonaise een witte vlek op haar sweater achterlaat. ik kan mezelf niet bedwingen en begin zachtjes te grinniken. ‘‘Vind je dit grappig ofzo?’’ Ze kijkt me aan met haar denk-je-dat-je-mij-zomaar-kunt-uitlachen blik. ik houd mijn mond maar, voordat er een ruzie dreigt te beginnen. ‘‘O, mijn nieuwe sweater!’’ Roept ze dramatisch, alsof ze in een tragisch toneelstuk zit.
dan loopt ze terug de friettent in. ‘’ Goh, wat een drama. hoe zal ze dit ooit overleven?’’ Speelt Sophie met de rug van haar rechterhand op haar voorhoofd en haar andere hand op haar hart terwijl ze doet alsof ze flauwvalt. Katy en ik gieren het uit, maar stoppen hier meteen mee wanneer Anna terugkomt met een stapel servetten in haar ene hand en met haar andere hand druk over haar sweater boent met een geërgerde blik in haar ogen. ‘’ Die rottroep wil er niet af!’’ roept ze zo hard dat bijna iedereen op het terras haar richting in kijkt. ‘’ Wat valt er nou te kijken?!’’ snauwt ze naar de mensen die geschrokken hun hoofd terugkeren naar hun bakje friet. ‘‘Nou kom, let’s go!’’ beveelt Anna dan. ‘‘Ik moet nu ook nog langs de stomerij!’’

Wanneer ik thuiskom is het er vreselijk stil, terwijl je normaal spontaan doof zou worden wanneer je ons huis binnenloopt. Ik open de deur naar de keuken en zie mijn moeder achter de keukentafel zitten, met haar handen gevouwd op het tafelblad, alsof ze aan het bidden is in de kerk. Normaal zou ik er om gelachen hebben wanneer mijn moeder zo aan de tafel zat, mijn moeder bidden… in geen miljoen jaar!
Maar iets aan haar gezichtsuitdrukking maakte me ongerust. Ze kijkt me vreselijk serieus aan, zonder ook maar een enkele glimlach.
Ze zucht : ‘’ Je school heeft gebeld, je hebt gespijbeld!’’ [/b]

#18

verder \

#19

Meeeer :grinning:
I love it

#20

VERDER =)