Sorry, druk met school, hier komt het volgende stuk!
Bedankt voor de reacties!
[i]Ik loop de klas in en ga zitten achter een tafel helemaal achteraan. Sommigen kijken me aan en trekken één wenkbrauw omhoog. Ik besteed er geen aandacht aan en gooi met een klap mijn tas op tafel. Mijn klasgenoten draaien boos hun hoofd om en kijken mij allemaal boos aan. Ik kijk ze één voor één arrogant aan en pak mijn mobiel en begin te smsen naar Marja.
‘Eeh chickie, waar was je net? xSun’ Ik wacht op een sms terug, maar dat lijkt wel uren te duren. Anja, de coach van de klas, loopt door het lokaal en kijkt op de papiertjes van mijn mede-leerlingen. Ik pak snel een stift en papier en schrijf wat steekwoorden erop. Als Anja aan mijn tafel komt schuift ze mijn tas opzij en gaat op de zwarte stoel naast mij zitten. Ze veegt een bruine krul uit haar gezicht en kijkt mij met haar groen gele ogen mij aan. Ik kijk haar vragend aan. Anja pakt mijn papiertje en bekijkt het, er komt een glimlach op gezicht als ze ‘Theaterschool’ leest. Ze legt het papiertje neer en staat op en loopt verder. Ik vind haar vreemd, maar ik laat niks merken. Ik voel mijn mobiel trillen tussen mijn bh. Ik graai mijn mobiel tussen mijn bh weg en schuif mijn wit met roze ‘Samsung Star Qwerty’ open. Ik open het berichtje van Marja en lees wat er in staat. ‘Ja sorry, ik was met mijn nieuwe klasgenoten in de stad, was vet gezellig! Heb jij het daar ook gezellig? xMar’ Ik krijg tranen in mijn ogen, het begint weer van voor af aan, andere meiden komen in zicht en ik ben uit het zicht. Ik slik mijn tranen door en vraag aan Anja of ik naar de wc mag. Ze knikt ‘Ja’ en ik loop snel de klas uit. Ik voel dat iedereen mij aan kijkt, daar door begin ik steeds sneller te lopen. Als ik de klas uit ben ren ik snel naar beneden en bots tegen de bruine jongen op. Ik pak een boek op wat hij liet vallen en bied mijn excuses aan. Hij glimlacht naar mij, het lijkt net of de wereld even stil staat. Ik kan me niet bewegen, de bruine jongen aait met de rug van zijn hand langs mijn arm. Ik voel de rillingen over mijn rug gaan en ineens kan ik me weer bewegen. ‘Sorry, ik moet nodig naar de wc.’ Zeg ik schor. Ik krijg een rood hoofd als ik door heb wat ik tegen de bruine jongen gezegt heb. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Ik wil me omdraaien en heel hard wegrennen en mijn hoofd wel twintig keer doorspoelen in de wc, maar de bruine jongen pakt me bij mijn arm vast en vraagt naar mijn naam. ’ Mijn naam is; Sunay-Ann, zeg maar gewoon Sunay.’ Ik probeer niet naar de grond te kijken, maar ik durf hem gewoon niet aan te kijken. De bruine jongen glimlacht. ‘Mooie naam, Sunay-Ann. Waar kom je vandaan? Zo’n mooie naam komt vast niet uit Nederland! Mijn naam is trouwens Camiel.’ Zijn ogen zijn kastanje bruin en stralen, ik begin er van te blozen. ‘Mijn ouders hebben elkaar in Curacao, daar zijn ze ook getrouwd, maar ze zijn naar Nederland verhuisd om bepaalde omstandigheden. En Sunay-Ann heb ik te danken aan de buurvrouw op Curacao, zij noemde de zon altijd Sunay, waarom weet ik niet, maarja…’ Ik haal diep adem en kijk de jongen recht in zijn ogen. ‘Curacao is echt mooi, ik wil er nog een keer heen… Maar ik ga, ik moet nog wat dingen regelen! Zie je morgen wel weer of niet?’ Hij kijkt naar de trap waar iedereen altijd rookt, daar staan drie bruine jongens te wachten en gebaren wild naar hem. Hij lacht naar me en loopt richting de trap.
verder?
[/i]
