Zijn er hier meer mensen die in de gehandicaptenzorg werken of de opleiding MMZ doen? En hebben jullie tips of ervaringen die jullie willen delen? En wat moeten jullie doen op je stage/werk? (:
Ik doe zelf MMZ gehandicaptenzorg en begin over 3 weken met stage lopen. Ik loop op een plaats waar zowel mensen met psychische stoornissen als mensen met syndroom van down en autisme. Ben alleen heel zenuwachtig! 
Ik loop stage in de gehandicaptenzorg! Al best een tijdje. (ik doe opleiding verzorgende IG) Mag ik vragen bij welke organisatie je gaat stage lopen?
Wat je moet doen verschilt natuurlijk per niveau wat je doet en hoe lang je er stage loopt en in welk jaar je zit. Maar in het begin zul je waarschijnlijk beginnen met wassen, aankleden, helpen met eten en drinken en dat soort dingen.
Deze mensen waarderen het vooral als je jezelf bent (iedereen trouwens). En hulp vragen als je iets niet weet, dat is helemaal niet erg. Dat kunnen de meeste mensen wel waarderen.
Je hebt niet de makkelijkste mensen in de gehandicaptenzorg maar het is wel heel erg leuk en ik haal er zelf altijd zoveel voldoening uit.
Oh en btw, ik werk nu al 3 jaar in de ouderenzorg. Is ook heel leuk maar wel een hele andere tak van de zorg. Deze mensen hebben een sterkere eigen mening. Vraag me maar wat je wil weten 
Ik heb de MMZ afgerond. Ik werk nu op mijn oude stage als vakantiekracht, ik vind het echt geweldig leuk!
Op dit AC komen vooral mensen met een niet aangeboren hersenletsel. Ik heb dus geen ervaring met mensen met het syndroom van down. Maar zoals Vaya zei: jezelf zijn is heel belangrijk.
Als ik weer een dagje gewerkt heb ga ik altijd weer blij naar huis 
Het is alleen erg jammer dat er hier in mijn omgeving geen banen te vinden zijn… Maarja hopelijk komt dat snel weer ^^
Zelfde probleem hier. Ik denk overal… Komt door de bezuinigingen jammer genoeg
@Vaya, ik werk bij Asvz op een leefgroep! Ik accepteer je trouwens later even, mijn mobiel laat het niet toe 
Hebben jullie wel eens nare ervaringen gehad met het wassen van cliënten? Ik hoor op school wel eens dat ze bijdehand worden of een erectie krijgen haha
Jep wel eens meegemaakt. Bij nare of bijdehante opmerkingen moet je sterk in je schoenen staan en aangeven dat je hier totaal niet van gediend bent (natuurlijk zijn er mensen die hier niet veel aan kunnen doen maar dan zal ik het alsnog benoemen). En als iemand een erectie krijgt, kunnen ze hier vaak niets aan doen en dit heeft vaak niets met jou te maken. Op dat soort momenten kun je die mensen (als dit acceptabel is) even alleen laten met de tekst: ik kom over 10 minuten wel even bij u terug.
Maar hier leer je wel mee omgaan hoor 
duurde bij mij ook wel even
-
Ik werk al een aantal jaren in de ouderenzorg en sinds april ook in de gehandicaptenzorg.
In de ouderenzorg haal ik echt mijn voldoening uit, het is echt mijn doelgroep en als je daar vragen hebt, stel ze maar gerust .
In de gehandicaptenzorg moet je idd stevig in je schoenen staan. Ik werk zelf met jongere mensen, rond mijn eigen leeftijd. Ik moet eerlijk zeggen, ik vind het erg lastig en had dit ook niet verwacht voor dat ik werkte. Hebben vaak grote mond, en zijn niet altijd zo dankbaar.
-
Ik heb een vraagje, als je iemand wast en hij krijgt een erectie, ga je dan weg?
Want als dat bij mij gebeurt, ga ik gewoon verder met wassen en aankleden. Bij nare opmerking etc. spreek ik ze aan, en soms ga ik dan even weg.
True,
Maar in de ouderenzorg zijn er ook mensen die ook totaal niet dankbaar zijn en een verschrikkelijk grote mond hebben. Ik merk zelf nu ik in een huis zit met enorm dure kamers (en dus ook mensen met geld) dat ik hier ook bij de meeste stevig in mijn schoenen moet staan. Grote monden komen overal voor
Dit ligt natuurlijk aan wie je voor je hebt, als je iemand hebt die nog heel goed weet wat er dan aan de hand is ga ik wel weg. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden en zou me schamen. Dus die mensen geef ik de tijd om even ‘af te koelen’.
Ja dat klopt idd. Er zijn idd oudere mensen die niet bepaald dankbaar zijn, maar daar ga ik wel veel makkelijker mee om.
Als je bijvoorbeeld een (gehandicapte) jongere ergens op aanspreekt, kunnen ze ook gaan denken van ‘ik dacht het niet, jij bent jong’ dus ik luister niet naar je. Dat vindt ik vaak toch erg lastig.
Klopt, ik heb zelf mijn vorige stage gelopen bij lvg (licht verstandelijk gehandicapten) van een leeftijd 18 t/m 23. Ik ben zelf 18. Maar als je aan deze mensen aangeeft: ik ben wel je begeleider. dan zijn ze vaak wel onder de indruk.
Ik had er zelf moeite mee om te zorgen dat de meiden me niet als vriendin gingen zien maar als begeleider. Want iemand van je eigen leeftijd met wie je kan praten over jongens, sex en uitgaan. Dat lijkt toch verdomd veel op een vriendin. Dat vind ik moeilijk om te scheiden
Als ik bij sommige zou zeggen dat ik hun begeleider ben, zouden ze me vierkant uitlachen :p. Waar ik werk zijn het vooral lichamelijke gehandicapten, dus geestelijk zijn ze echt wel bij de tijd. Er zijn bij ons niet veel meiden, zijn vooral jongens.
Aah daar is idd al een groot verschil.
Ik werk bij een PG afdeling en als ik ‘‘boos’’ moet optreden zeggen die mensen zelfs tegen mij ‘‘ik luister niet naar jou, jij komt pas net kijken met je 18 jaar’’
Hahahhaa dat klinkt inderdaad als PG. Dat zijn vaak moeilijke situaties waar je het beste mee naar je werkbegeleider kan. Die weten hoe je het best op welk persoon moet reageren. Want dat verschilt natuurlijk ook per persoon.
Ik werk niet in de gehandicaptenzorg, maar heb wel veel ervaring door mijn zwaar-gehandicapte tante.
Een tip: geef goed en duidelijk je grenzen aan. Ik merk zelf dat ik het soms lastig vind om boos op te treden, maar het is nou eenmaal nodig soms.