Nou oke, ik voel me de laatste tijd gewoon echt kut! Ik ben sinds een tijdje weer begonnen met snijden, en hoe graag ik er ook vanaf wil, het lukt me maar niet. Ik heb zowat elke dag ruzie met mijn moeder waarbij ik te horen krijg dat ik een kutkind ben, dat ik dom en stom ben, meestal is alles mijn fout en het is nooit goed. Ze zei dastraks wel tegen mij dat ik het niet moet onthouden. Maar als je het zovaak te horen krijgt ga je het geloven.
Nu heb ik last van mijn maag, en ik ben zo als ik ergens last van heb merk je het aan me. En nu krijg ik dus de hele dag te horen ‘ja ik hoef er toch geen last van te hebben dat jij pijn hebt.’ En het word me verweten dat het net voor het weekend zo erg word. Net alsof ik daar wat aan kan doen =.=
Kort gezegd, het gaat gewoon niet zo goed met me en dat weet ze heel goed. Het is nu ook nog eens uit met mijn vriend, nouja niet helemaal uit maar ik weet niet wat ik wil, of ik verder wil of niet. Waardoor ik daar dus ook veel mee bezig ben. Ik slaap slecht door dit alles en ik ben het gewoon helemaal zat. Soms als het echt kut gaat zit ik al te bedenken hoe ik wil dat mijn begrafenis word, niet zozeer omdat ik dood wil, maar omdat het me gewoon beter lijkt voor de weinige mensen om me heen.
Mijn vader die ik niet meer spreek was er laatst even om wat geld te brengen. Een van de eerste dingen die hij zei was dat ik af moet vallen… Hij weet natuurlijk ook niet dat ik er zo mee zit, maar het doet me wel pijn.
Ik zie mijn leven gewoon niet meer zitten, mensen zeggen vaak ‘er is altijd licht aan het eind van de tunnel’ maar ik heb het gevoel dat de tunnel aan het eind afgesloten is.
Zo dat is er even uit en het voelt wel wat beter, bedankt als jullie het gelezen hebben :’)
