Wat zou jij doen?

Hee, sorry dat ik zoveel topics aan maak, ik zit gewoon heel erg in de problemen deze periode met mijn vriend. Laatst hadden mijn vriend en ik ruzie, m’n moeder sprong er tussen en zei nare dingen tegen mijn vriend, mijn vriend zei ook nare dingen tegen mijn moeder en vader. Nu is de ruzie tussen mij en m’n vriend opgelost, maar mijn vriend en mijn ouders gaan niet echt samen.

Mijn vriend zegt telkens: Ja als hun zo blijven denken, dat je niet mag blijven slapen en/of eten en noem maar op, dan heeft een relatie ook geen nut meer…

Hij houd van me, maar hij zit gewoon heel erg met mijn ouders, ik mag zijn moeder ook niet echt, ze bemoeit zich overal mee en maakt van een mug een olifant, ze maakt zich heel snel zorgen, zelfs om mij en dat wil ik niet want dat doet m’n moeder wel…

Wat zou jij doen als je vriend niet met je ouders overweg kan?

Misschien kun je een keer met z’en allen (hij met zijn ouders, en jij met de jouwe) samen dineren?
En daarna luchtig over alle problemen praten. :slightly_smiling_face:

Nouja misschien komt het omdat ik nooit met mijn ouders ruzie heb gehad, en ja dat raakt mijn moeder dan heel erg, ze is bang dat mijn vriend mij of hun iets aandoet, ik weet zeker dat hij mij niks aandoet. Gezellig dineren kan denk ik niet, mijn vriend wilt m’n moeder niet zien en die moeder van hem die kan toch alleen maar zuchten kotsen en huilen over zulke dingen… en zich zorgen maken… ‘’

Ik zit er inderdaad tussenin, samen met m’n vriend… meh

Dat hangt er natuurlijk vanaf wat er gezegd is door jouw ouders en jouw vriend in de discussie, anders kan ik me geen goed beeld van de situatie voorstellen.

Als je moeder 'm niet mag, houd het op lijkt mij.
Je kan niet acteren dat je iemand aardig vind.

ik heb het andersom. zijn moeder mag mij niet. en ze heeft niet eens een reden ervoor.

maar ik vind dat proximity gelijk heb.

de jongen die ik leuk vind kan ook niet met m’n vader over weg.
Daarom ga ik naar hem ;p

Mijn moeder sprong dus tussen mij en mijn vriend omdat ik hard schreeuwde en daar kon ze niet tegen, toen hoorde ik een woordenwisseling:

Mama: ‘NU naar beneden! Neem je rotspullen maar lekker met je mee, oprotten, naar beneden nu!’
Vriend: ‘Doe eens even rustig ja! Ik kan hier ook met haar praten, ik wil het uitpraten met haar niet met jullie! godverdomme’

Daarna voelde mijn moeder zich bedreigt omdat mijn vriend best lang is, en m’n moeder maar 1.65 ofzo dus hij boog helemaal over haar heen.

Mijn moeder is nu best rustig, ze zegt dat ik lekker moet doen wat ik wil, maar wel 100% achter mijn keuze moet staan. Maar ik ben zo bang dat áls het echt niet meer werkt door onze ouders, dat ik er niet overheen kan komen… het is m’n eerste vriend

En van mijn ouders moet ik het rustig aan doen, over 2 weken zouden we 2 jaar hebben, en dan wilt m’n vriend dat ik blijf slapen, maar ik mag dat niet van m’n ouders en toen zie hij op msn: ‘Als je ouders zo blijven denken kunnen we net zo goed geen relatie hebben’

Daar schrok ik wel van

Het is heel klote voor jullie dat je niet mag blijven slapen, maar je vriend moet dat nu eenmaal respecteren. Ja, het is klote, maar daar kan JIJ niets aan doen. En dat zou ie zelf ook moeten inzien.

Ik zou eens goed met hem praten… Echte liefde overwint alles, ook je (schoon)ouders.

Ja ik zei al als antwoord: Maakt mij niet uit, het gaat mij om ONS.

Maarja hij is daar een beetje moeilijk in, misschien dat z’n adhd en pddnos er wat mee te maken hebben? Dat weet ik niet :blush:

Upje :blush:

^ Dit zou ik dus doen.

Oh ik ken dit wel
Heb 3 jaar een relatie gehad met mijn ex. En mijn ouders mochten hem niet (en hij hun ook niet). Nouja het kwam zelfs zover dat hij hier niet meer kwam en ik moest steeds naar hem toe. Praten ging niet meer :confused: maar eeeh ik heb geen tips… succes ermee.

Nou ja, ik vind het erg raar dat hij geen kansen meer ziet voor een relatie terwijl er alleen wat problemen met jullie ouders zijn. Dat verband snap ik niet helemaal en misschien kan dat idd aan zijn ADHD of pdd-nos liggen.

Ik vind eigenlijk dat jullie ouders en jullie relatie een nieuwe kans moet krijgen, dus zo’n diner is misschien wel een goed idee. Alleen is het nu wel klote dat hij niet snel inziet dat jullie ouders de relatie hoeven te beïnvloeden. Want dat hoeft echt niet per se het geval te zijn. Het gaat om jullie en niet om jullie ouders.

als je vriend echt van je houd en je leuk vind zou hij zich erover heen zetten. Laat ze eens praten met elkaar? met jou als een of andere bemiddelaar erbij ofzo… zodat het niet uit de hand kan lopen…

Succes meid! (:

Ik weet ook niet hoe erg z’n stoornissen zijn, daarom vroeg ik of het er misschien wat mee te maken zou kunnen hebben :slightly_smiling_face:

Ik ga morgen naar hem toe, iemand tips? Zijn moeder kan nogal irritant zijn en knuffelig enzo en dat heb ik liever niet, ik vind haar een beetje irritant. Moet ik gewoon hartstikke leuk en zo doen en doen alsof er niks aan de hand is geweest? Of toch mezelf zijn en zeggen: Ik kom hier voor m’n vriend, niet voor jou. (Of zoiets)

Waarom zou je in godsnaam nu ineens uit het niets gemeen gaan doen tegen zijn moeder? Zij heeft toch niks met de hele ruzie te maken en bedoelt het alleen maar goed, lijkt mij?

Nou, ze irriteerde mij en mijn ouders al langer… ze bemoeit zich echt heel erg met ons, en deed alsof mijn vriend 'n kind was van mijn ouders, ookal zag ze haar zoon een maand niet, ze gaf geen aandacht, kwam hij een keertje thuis, dan werd ze boos en smste ze mijn moeder om te vragen of zij het op kon lossen.

Ook doet zijn moeder best aanhalig tegen me, ze maakt zich super veel zorgen om mij, dat is wel leuk en lief allemaal maar ik heb dat gewoon niet zo graag, dat ze dat zo toont. De hele tijd huilen en medelij hebben, knuffelen, kusjes geven, me omhelzen, ik bedoel … ik kom voor m’n vriend, om te praten enzo en niet om weer die kutgevoelens te krijgen, ze laat mij dan herinneren aan de ruzies als ze zo gaat doen.

Lang verhaal, maar ik hoop dat je 't beetje begrijpt nu :slightly_smiling_face:

Jeetje, wat herkenbaar.