Ik zit ergens mee. Het zit mij dwars en het verward mijn gevoelens.
Graag zou ik willen horen wat jullie zouden doen of hoe jullie erover denken.
Eerst:
Ik ben een chronisch zieke, 21-jarige, werkloze studente. Ik weet nog maar twee jaar dat ik chronisch ziek ben, maar heb hoe dan ook alles op alles gezet om mijn leven zo goed mogelijk te krijgen. Ik ben altijd doorgegaan met studeren, hoe moeilijk het soms ook is. En ik houd mijn gezondheid goed in het oog, maar laat het mijn leven niet hinderen.
Mijn vriend en ik hebben al 2 jaar en 9 maanden een relatie. Het is een leuke jongen die mij regelmatig aan het lachen krijgt en er vaak voor zorgt dat ik mij veilig bij hem voel.
Het probleem:
Aan het begin van de relatie heeft hij mij verteld over zijn vorige seks-partners. Hieruit bestond een waar ikzelf weinig begrip voor had: Het bezoeken van een prostitué. Zijn bezoekje is voor de relatie gebeurd, en ik besloot om het van mij af te zetten. Maar ik wist dat hij ergens over loog en dat is mij altijd bijgebleven.
In de tijd dat ik ziek werd is hij eigenlijk amper voor mij geweest. Hij heeft mij niet echt gesteund en is zelfs gaan teren op mijn (magere) portemonnee. Hoeveel pijn ik ook had, ik heb altijd alles gegeven voor mijn studie, mijn relatie, en mijn vrienden. Mijn vriend gaf aan dat hij gebruik heeft gemaakt van mijn lichamelijke situatie. En dat hij het niet prettig vond dat ik soms met andere jongens praatte, ook al flirt en praat hij zeer gemakkelijk met andere meiden (dit laatste vond hij niet erg van zichzelf).
Afgelopen weekend was ik bij hem thuis. We waren gezellig aan het kletsen met de huisgenoten van mijn vriend, totdat mijn vriend iets liet vallen over zijn vorige sekspartners.
Hij heeft mij altijd verteld dat hij seks heeft gehad met “een kennis”, maar dit keer vertelde hij over een “onbekende”. Hier werd ik alert van en ik heb mijn vriend hiermee geconfronteerd. Hij gaf eindelijk toe dat de “onbekende” nog een prostitué was en dat hij niet helemaal eerlijk is geweest tegenover mij.
Hoewel ook dit bezoekje voor onze relatie gebeurd schijnt te zijn, ben ik boos omdat hij nu pas toegeeft dat hij gelogen heeft. Hij vertelde ook: “Als jij er niet naar gevraagd had, had ik het nooit gezegd.” Ik heb hem altijd de ruimte gegeven om dingen eerlijk te vertellen, en er zelfs gevraagd of er nog iets was. Maar hij heeft altijd geantwoord dat hij eerlijk tegen mij is. Niet dus.
Goed,… ik heb hem een proefperiode gegeven.
De leugen en het mij voor lief nemen neem ik erg serieus, maar ben ook erg verward.
Zo vraag ik mij af:
Ben ik paranoïde bezig?
Wat moet ik doen?
Wat zou iemand anders doen in deze situatie?
Zijn er mensen die hier mij enigszins advies over kunnen geven? Of iemand in een soortgelijke situatie?