Voor een schoolopdracht moest ik een verhaaltje schrijven over wat ik of iemand anders zou doen met een miljoen. Ik deel hier mijn verhaal met jullie.
Het is zaterdagochtend, ik trek mijn ochtendjas en pantoffels aan. Mijn haar ziet er niet uit en ik heb wallen tot aan mijn knieën want het werd vrijdagnacht nogal laat.
Ik loop naar de keuken en de hond gaat kwispelend achter mij aan. Ik zet het koffieapparaat aan en loop daarna naar de voordeur. Ik zet de voordeur open zodat de hond zichzelf kan uitlaten. Terug naar de keuken. Ik gooi wat suikerklontjes in mijn kopje koffie en ik ga aan tafel zitten en ik kijk door het raam naar buiten. De hond heeft de postbode gezien en blaft naar hem. De postbode is bang voor mijn hond waardoor hij niet naar mijn brievenbus durft te lopen, maar dat maakt mij niet uit. Ik blijf hier op de keukenstoel zitten want ik ben te lui om op te staan. Mijn koffie is op. Zal ik nieuwe maken of maar eens gaan douchen aangezien het alweer bijna 12 uur is. Ik kies voor douchen. Ik zet mijn lege kopje koffie op het aanrecht en loop naar de voordeur; ‘’Boris, kom hier.’’ Mijn hond komt naar mij toe gerend en ik doe de deur dicht. Vanaf dat moment gaat het opeens heel snel. De postbode die nu wel naar mijn brievenbus durft te lopen heeft een envelop van de Nationale Postcode Lotterij door de bus gegooid. Snel lees ik hem door. Opeens besef ik dat ik vanaf nu nooit meer zelf de voordeur voor mijn hond hoef open te doen, nooit meer zelf mijn koffie hoef te zetten en dat er zelfs al een lekker broodje voor mij klaar staat als ik naar de keuken loop.
Niet alleen dat, ik ga ook verhuizen naar een groter huis en een nieuwe auto kopen. Ik ga stoppen met werken zodat ik iedere dag kan uitslapen, een tv voor in de badkamer kopen zodat ik kan douchen en tv kijken gelijkertijd, een eigen club in mijn huis zodat ik niet meer naar huis hoef te rijden waardoor mijn nachten ook minder lang worden.
Terwijl ik aan het dagdromen ben hoor ik mijn hond blaffen door mijn droom. Hij blaft naar de voordeur. Door het kleine raampje in mijn voordeur zie ik dat de postbode weer voor de deur staat. Hij belt aan en ik doe de deur open; ‘’Goedemiddag mevrouw, ik heb net een envelop van de Nationale Postcode Lotterij in uw brievenbus gegooid. Deze is op het verkeerde adres geleverd. Mijn excuses.’’