Het is een week uit met mijn vriend.
Ik was te jaloers en maakte daardoor soms ruzie. Ik had het jammer genoeg zelf niet door dat het aan mij lag. Nu wel…
Ondertussen hebben we al drie keer afgesproken. Donderdag om alles nog eens te bespreken.
Zondag vroeg hij of ik langs wou komen, we zijn iets gaan eten en naar schoenenwinkels gegaan omdat hij er nieuwe nodig had. Daarna gewoon gezellig op zijn kamer.
Vandaag ben ik na zijn werk meegegaan met hem voor een playstation te gaan kopen. Ik had hem dit gevraagd.
In de auto neemt hij gewoon mijn hand vast (vandaag en zondag). Zondag pakte hij mij vast in de winkel.
In de auto stelde hij vragen zoals: mis je mij, ga je snel iemand zoeken,…
Zondag gaf hij mij enkele kusjes op mijn kaak door de dag heen, knuffelde hij mij een paar keer.
In zijn kamer komt hij heel dicht zitten en legt zij hand op mijn been en dat zei hij ‘ik mis je’.
Ik zeg ‘ik jou ook’. Moet ik hierin op verder gaan? Van: we missen elkaar, zien elkaar nog graag, kunnen we het nog eens proberen?
Onderweg naar mijn huis vroeg hij of ik woensdagavond wou afkomen. Ik heb ja gezegd.
Ik ben heel graag bij hem, zie hem nog doodgraag en mis hem ontzettend.
Bij hem is dat helemaal hetzelfde.
Die donderdag heb ik nog eens geprobeerd of hij het nog eens wou proberen, dat ik het echt besefte enzovoort. Maar hij wou niet, gewoon vrienden zei hij.
Maar is het echt wel slim om elkaar zoveel te zien, het is pas een week uit…
Langs mijn kant wil ik hem heel graag terug en bewijzen dat ik het echt meen.
In de auto zei hij ook dat hij gewoon alleen wilt blijven, voor altijd. Klinkt raar, maar ik geloof hem.
Maar dan denk ik… Wat doe ik dan hier nog? Want ik spreek meer af omdat het nog iets zou kunnen worden en gewoon omdat ik zijn aanwezigheid mis.
Oké, hij is ook heel leuk als een gewone vriend. We praten constant, lachen, …
Hij stuurt me vaak, en altijd met ‘xx’. Hij zei dat ik hem altijd mag bellen.
Pff, doet hij dit gewoon allemaal om lief te zijn en gewoon vrienden te zijn?
Voor mij doet dit persoonlijk ook wel goed dat we nog afspreken en contact houden. Want de eerste twee dagen na onze breuk, heb ik hem niet gezien of gehoord, en ik ging echt kapot van verdriet.
Telkens als ik hem zie, voel ik me daarna goed en heb ik minder verdriet.
Maar ga ik er zo dan over heen geraken?
Mijn beste vriendin zegt dat ik woensdagavond nog eens moet praten met hem over ons.
Mijn moeder zegt dat ik hem wat tijd moet geven. Ik weet het niet!