Beste girlsceners,
Alvast sorry voor het lange verhaal…
Ik had sinds 2010 een relatie met M. Het was liefde op het eerste gezicht en we waren dol op elkaar. Tijdens onze relatie werd ik depressief(door mijn jeugd) en werd de diagnose borderline gesteld. Daarna ben ik heel lang mezelf niet meer geweest, altijd negatief, kon niet omgaan met borderline. Ik heb wel al die tijd bij een psycholoog gelopen.
M. en ik hebben samengewoond, maar nadat ik berichten bij hem had gevonden naar een andere meid(zal ik langskomen, dan kunnen we samen slapen etc…)
was ik zo verdrietig, mijn wereld stortte in. Hij zei dat het “geslijm” was.
Ondertussen was ik thuis gaan wonen, en ben bij een andere psycholoog gekomen. M. en ik hadden vaag contact. Elke keer als hij op het schip was(daar werkt hij van maandag t/m vrijdag) hadden we leuk contact. Maar zodra hij thuis was en ik belde hem, dan zei hij heel boos(zonder reden) dat ik hem niet moest bellen of smsen en hing hij gewoon op. Ik vond het steeds vager worden en begon te twijfelen,want ik vond het niet echt meer op een relatie lijken. Eerst zagen we elkaar elk weekend.M. zei altijd dat we regelmatig contact moesten hebben en elkaar moesten zien, want anders was het geen relatie.
Maar we zagen elkaar veel minder en dan nog zijn vreemde gedrag. Terwijl het met mij steeds beter ging.
Heb het hierover met mijn psycholoog gehad en ik moest het uitmaken met hem, dat heb ik 2juni gedaan. Daarna deed hij lullig over de laptop, die hij had gekocht voor mij, die wilde hij terug. Terwijl hij altijd heeft gezegd(minimaal 7x) dat als het ooit uitgaat ik het mag hebben…Ik heb alleen mijn eigen spullen terug gevraagd, zijn Hugo Boss schoenen,riem en portemonnee vraag ik toch ook niet terug!!!
De Hugo Boss spullen had ik ook voor hem gekocht. Vind het zo kinderachtig.
Maar afgelopen woensdag kreeg ik te horen dat ik geen behandeling meer nodig heb, want ik heb mijn borderline helemaal onder controle en dus “overwonnen”.
Ik voel me beter dan ooit!
Alleen heb ik woensdag mijn echte behandelplan te horen gekregen, en daaruit bleek dat ik het moest uitmaken,omdat M. zo belangrijk voor mij was/is, om mijn borderline naar boven te laten komen. Zodat ik me rot zou voelen,om zo elke punt van mijn gedrag kan leren aanpakken en veranderen.
Ik heb dit intensief gedaan en het heeft gewerkt. Maar het was nooit de bedoeling dat het uit zou blijven tussen M. en mij, de psych verwachtte dat het ondertussen goed zou komen. Maar dat is niet gebeurd.
Nu weet ik niet of het goed komt tussen M. en mij. Hij wachtte elke x op het moment dat ik mezelf weer zou worden, en nu is het zover.
Alleen wat denken jullie?? Zal ik het laten of hoop blijven houden?
)
