Ik zit met een probleem en ik hoop dat jullie me misschien kunnen helpen.
Ik ken al 4 jaar een jongen,we hebben namelijk dezelfde hobby (tennis) 
. Toen ik hem 4 jaar geleden ontmoette tijdens tennis raakte ik met hem aan de praat en kwamen elkaar regelmatig tegen en spraken elkaar vaak op facebook,ik had toen al het gevoel dat hij me leuk vond. We hadden veel gemeen en konden het wel goed met elkaar vinden. Na een paar maanden vroeg hij mij om samen eens naar de film te gaan of te gaan uit eten (ik weet niet welke van de twee,het al 4 jaar geleden). Ik zei tegen hem dat ik nog niet klaar was om iets met een jongen te gaan doe (dat was ik ook echt,niet dat ik hierover had gelogen),hierop gaf een respectvol antwoord en zei dat hij welk kon wachten of dat ik er misschien over wou praten. Een paar dagen geleden vroeg hij me weer uit. Wel wil ik zeggen dat in die 4 jaar tijd best wel veel tussen ons is gebeurt. Hij steunde me altijd wanneer ik met iets zat,vroeg altijd hoe het met me ging en luisterde altijd goed wanneer ik iets te vertellen had en flirten soms met me en gaf me oprechte complimentjes (niet overdreven of te veel). Ik kwam er ook achter dat hij me wel erg leuk vond (en dat hoorden ik ook van vriendinnen die ook tennis doen,dat hij vaak na mij keek). Ik voelde me wel speciaal als ik met hem sprak. Maar hier komt het probleem waar ik hulp bij nodig heb: Ik heb hem afgewezen omdat ik niet zoveel voor hem als hij voor mij,ik wou wel gewoon vrienden blijven. Sindsdien heeft hij niet echt meer met mij gesproken en ik heb hem niet meer gezien bij tennis. Het is ook akward omdat hij mijn ouders wel goed kent en zij hem ook. Volgens mij heb ik hem erg gekwetst,wat moet ik doen!? 
Ik heb vaker gehoord dat jongens niet graag ‘gewoon vrienden’ willen blijven,is dat zo?