Wat afvallen mentaal met mij heeft gedaan.

Lifestyle
#1

Hoi. Ik merk steeds meer dat ik mentaal gewoon nog steeds met maatje 44 in m’n hoofd zit, en met dat dikke lichaam. Ik ben vanaf mijn 12e begonnen met afvallen, heb een jaar bij een diëtist gezeten en ben best veel kwijtgeraakt, misschien weten meerdere dit wel van mij op het forum. Maar ik kamp nu heel erg met de mentale sleur waar ik nog in zit. Ik voel me ongelukkig, voel me nog steeds dik, ben nog steeds onzeker en ik kan mijn eigen lichaam niet accepteren, hoe graag ik dat ook wil.

Ik heb nu maat 38, vroeger 44. Maar ik pak gewoon nog maat 44, omdat dat in mijn hoofd geschreven staat. Ik ben vroeger ook veel gepest en hierdoor durf ik niet meer te eten in het openbaar (fastfood dan), alleen bij mijn familie en beste vrienden.

Ik voel me gewoon klote. Ik wil dit afsluiten en ik wil verder met mijn leven, maar het lukt me gewoon niet. Het voelt alsof dit voor altijd zo zal blijven, terwijl ik gewoon ben afgevallen en nu dus gewoon verder zou moeten kunnen.

Dit geeft ook problemen in ‘de liefde’. Ik vind iemand leuk en hij vindt mij ook wel leuk, maar ik durf gewoon niks omdat ik zo ontzettend bang ben voor een afwijzing vanwege mijn dikke lichaam. Ik baal hier echt van.

Is het een idee om naar een psycholoog of iets zoals dat te gaan? Hoe kan ik uit deze sleur komen en gewoon weer verder gaan met mijn leven?

#2

Ik zou het een x bespreken met een van je ouders of vriendinnen\

#3

Die weten dit ook allemaal al. Maar die hebben het idee dat ik nu gewoon verder kan en ze snappen niet dat ik er zo mee zit.

#4

Ja, het is zeker een idee om naar een psycholoog te gaan. Het advies hierboven is te banaal, dat gaat je niet helpen. Als je er echt mee zit, kan het geen kwaad eens met een professional te praten.

#5

inderdaad met iemand professioneel over praten. Knap hoor dat je van 44 naar 38 bent gegaan !

#6

Ja misschien is een psycholoog wel een goed idee, want je moet dat idee kwijt dat je dik bent!!
En ouders en vriendinnen kunnen dat wel gaan zeggen dat je niet dik bent, maar ik denk dat een psycholoog beter weet hoe jy het kan gaan accepteren dat je niet meer dik bent!

#7
#8

Ik denk dat een psycholoog je wel verder kan helpen enzo. Maar, als ik jou was zou ik proberen om trots op jezelf te zijn. Dat je zoveel bent afgevallen en dat toen je 12 was. (Weet niet hoe oud je nu bent, maar op zo’n jonge leeftijd is afvallen moeilijk hoor).
En over de liefde… Als jij hem leuk vind en hij jou ook wel, dan is er toch al een oplossing? Ik snap dat je je onzeker voelt over je lichaam, maar als die jongen jou ook leuk vind… Als hij jou écht leuk vind, kijkt ie dwars door je lichaam heen hoor. En als hij er wel op let en je daarom minder leuk zou vinden, is dat niet de ware jongen voor jou, denk ik.
Heel veel succes hiermee en probeer contact te zoeken met een psycholoog in jou buurt.

#9

Dit. Ik ben van 55 kilo gaan afvallen naar nu 45 binnen een paar maanden en het word steeds minder, ik ben er niet eens blij meer mee maar zit nog steeds vast aan die minder eten enzo mentaliteit. Wat wel helpt is hakken dragen, daar kun je je ineens een heel stuk slanker door voelen. Je moet sowieso stoppen met willen afvallen want je hebt nu gewoon een mooie maat en anders word je misschien wel een stokje (daar is waar ik het bangst voor ben)

#10

Maat 38 is gewoon een mooie maat. Kijk lekker vaak in de spiegel en wees gewoon trots op je zelf. Je mag er wezen hoor

#11

Ik zou er echt met iemand over praten.

#12

Misschien de school-/universiteitspsycholoog? Dat is niet zo’n grote stap als een psycholoog in een praktijk, maar hij of zij kan je wel goed helpen.

#13

misschien is cognitieve gedrags therapie iets? , moet je eens op googlen!