Hee meiden,
Ik zit ergens heel erg mee, dit wordt een lang verhaal, dus bereid je voor:
Ik ben nooit dat populaire meisje geweest in de klas, ik was altijd een beetje een outsider.
Ik dacht dat ik dit jaar een meisje had gevonden waarmee ik het goed kon vinden, maar dit blijkt dus niet zo te zijn.
Gisterenavond ging ik voor het eerst carnavallen (2 jaar geleden ben ik tijdens een feest weggepest, dus ik was heel zenuwachtig, zij wist dit). Ik werd volledig buiten gesloten, door heel de klas, maar ook door haar.
Ik vind dit zo gemeen, ik ben er altijd voor haar geweest als ze het moeilijk had. Nu probeert ze opeens heel stoer te doen ofzo. Ik ben naar huis gegaan en heb thuis heel hard zitten huilen, omdat ik het gevoel had dat ik in de klas nu niemand meer heb.
Gelukkig heb ik nog wel 4 andere hele goede vriendinnen, die me nooit in de steek zullen laten, alleen die zitten dus een klas hoger. Ik heb het er met mijn moeder over gehad en die zei dat ik me meer moet richten op de mensen die me wel leuk vinden zoals ik echt ben, en ik ben het hier wel mee eens.
Alleen ben ik nu bang dat ik in de klas zo’n outsider wordt die niemand heeft.
Ook ben ik vaak te lief voor mensen, wat ze dus helemaal niet verdienen.
Sorry als dit misschien als een zeikverhaal overkomt, maar ik voel me echt rot nu
Hebben jullie tips?
x