Hey meiden!
Na een hele lange relatie (7 jaar, is inmiddels alweer een tijd uit) heb ik nu een hele leuke nieuwe jongen ontmoet. In het begin vond ik het echt supereng om mezelf naar hem open te stellen, want mijn ex heeft me echt gruwelijk gekwetst. Maar nu ik een paar weken met hem aan het daten ben merk ik hoe fijn het is bij hem, dat hij me accepteert zoals ik ben (wow!) en dat hij me kort gezegd weer echt gelukkig laat voelen. De laatste tijd ben ik veel bij hem geweest. We hebben samen series en tv gekeken, gekookt en gegeten, we gaan over 2 weken samen naar een gala (note; hij is ZO goddelijk in een pak) en hij heeft ook gevraagd of we niet samen een keer naar de bioscoop kunnen gaan. Met andere woorden: het klikt echt heel goed en er is wel degelijk “iets” tussen ons.
Nu vraag ik me alleen af - wanneer ben je de grens over van samen dates hebben naar officieel een relatie? De laatste keer dat ik in dit scenario zat was 7 jaar geleden, toen was ik 17. Toen vroeg ik heel blij “ben je nu mijn vriendje?” Dat ga ik dus niet meer doen #genant.
Hij heeft al gezegd dat hij geen behoefte meer heeft om andere meisjes te daten, en dat hij het erg zou vinden als ik dat wel met andere jongens zou doen (iets waar ik overigens ook geen behoefte meer aan heb - dit heb ik hem ook gezegd). In het openbaar pakt hij me ook vast enzo. Zijn dit tekenen dat hij het serieus vind worden? Ik ben na m’n laatste relatie zo fucking onzeker geworden hierover. Tussen mijn ex en deze nieuwe jongen heb ik een tijdje iets met een ander gehad, maar die zei na een paar weken dat hij het met een ander had gedaan. Toen ik gekwetst reageerde zei meneer heel mooi “we zijn toch gewoon friends with benefits”! Jongens zijn echt zo lastig!!!
Graag jullie adviezen, helluppieeee!