In de collegezaal
12:31
Eindelijk hebben we eens om een normale tijd college. Nu nog hopen dat het college van vandaag normaal is en niet gaat over de ‘orbicularis oris’ of over de ‘musculus trigeminus’.
Niemand snapt er een hol van. Docente Agaath ziet er gelukkig heel normaal uit met haar olijfkleurige ‘jurk’ en oranje haar.
12:34
“Heb jij nog een vraag, Eline?”
“Zou ik even gebruik mogen maken van het toilet?”
“Wel ja, rot allemaal maar op. Dan kan ik tenminste eindelijk naar huis.”
Ik bewonder haar doorzettingsvermogen.
In de metro
14:19
Dat college was me echt de moeite waard. Het heeft ongeveer 1,5 uur geduurd en daarvan heb ik minstens 50 minuten op het toilet gezeten, want ik kreeg de deur niet meer van het slot. Gelukkig kwam één of andere vage conciërge me uiteindelijk verlossen met een koevoet.
14:20
Het is, net als altijd, weer erg comfortabel in de metro. Zo te ruiken is er iemand een Turkse pizza naar binnen aan het werken. Tegenover me zit een meisje van een jaar of 20 dat aan een worteltje zit te knabbelen. Ze kijkt me aan.
14:26
Ze kijkt me nog steeds aan, wat onderhand best angstaanjagend begint te worden.
“Ga je die opeten?”, vraagt ze aan me terwijl ze naar mijn hamburger wijst.
“Nee, ik kijk er alleen een beetje naar,” antwoord ik.
“Want je moet eens weten wat er allemaal in zit en…” vervolgt ze haar verhaal.
Ik neem een extra grote hap.
Het meisje staat op en loopt weg. Hopelijk stikt ze in één van die wortels.
14:31
Nu zit er een man tegenover me. Op zich ziet hij er best normaal uit. Afgezien van die gouden tand. En dat T-shirt met ‘too hot to handle’. En dat hij scheel kijkt.
“Zo zo, dat is een lekker hamburgertje. Ik zou wel willen dat ik die hamburger was,” zegt de man.
Ik sta op en loop weg.
14:36
Uiteraard ben ik mijn tas vergeten in de metro. Er zat toch niet veel soeps in: Enkel wat schoolboeken en wat restjes brood.
14:59
En mijn portemonnee, telefoon en iPod.
Afdeling gevonden voorwerpen
18:31
“Goedemiddag, ik ben mijn tas in de metro vergeten. Is er misschien wat binnengekomen?”
Ik zit een beetje achter de toonbank te turen en ik zie volgens mij mijn tas staan!
“Wat is het metro-nummer waarin u zat, mevrouw?”, vraagt het grietje achter de toonbank.
“Even kijken in mijn notitieblokje hoor, ik noteer namelijk altijd alle nummers van de metro’s waarin ik zit.”
Het grietje kijkt me aan alsof ze me wil wurgen, dus laat ik maar normaal doen en gewoon om mijn tas vragen.
19:01
“Waar heb jij in vredesnaam uitgehangen?”, vraagt mijn vader.
Dat zinnetje komt me vaag bekend voor…
----------------------------------------------------------------------------
Meer op mijn weblog. Zie signature!
http://blog.meervrijheid.nl/wp-content/uploads/2010/12/nb1005hamburger.jpg
Ik post daar elke dag / om de dag een stukje!
