Ik heb nu ruzie met een vriendin, we waren drie jaar lang ontzettend goede vriendinnen, en nu heeft ze nogal duidelijk laten merken dat al die jaren onze vriendschap niks voor haar heeft betekent.
Ik kan haar wel slaan, zo boos ben ik op haar. Ik voel me echt gebruikt.
Het probleem is, die vriendin heeft het hartstikke moeilijk. Haar vader slaat zijn eigen kinderen, haar moeder kan bijna niet meer lopen, haar broer zit al een tijd in de gevangenis en haar vriendje behandelt haar als oud vuil.
Ik wil er heel graag voor haar zijn, ik vind het echt verschrikkelijk. Ik wil dat ze weet dat ik er voor haar ben, maar ook weer niet.
Ze heeft me heel erg gekwetst, en heeft duidelijk gemaakt dat het haar niks interesseert wat er in mijn leven gebeurt. Het draait áltijd om haar.
Ik ben echt teleurgesteld in haar. Maar ik kan ook niet toekijken hoe ze kapot gaat.
Ik weet echt niet wat ik moet doen.