Vriendje heeft geen motivatie

Liefde & Boys
#1

Hoi meiden!

Ik zit een beetje met een probleem, en vraag me af wat jullie er van vinden.

Ik en mijn vriendje (noem m wel X.) zitten allebei in 5VWO, zelfs bij elkaar in de klas. Hij is in de 4e een keer blijven zitten, de 2e keer in de 4e nog nét overgegaan en heeft nu weer een aantal onvoldoendes op z’n rapport staan. Hij zegt dat hij het wel wil maar dat het hem niet lukt, dat hij de motivatie niet heeft, dat ie zich pas inzet wanneer hij ziet dat het hem echt kan lukken. Hij heeft dus ook behoorlijk veel moeite met huiswerk en leren, waardoor hij het vaak niet doet. Hij kan zich moeilijk concentreren, maar heeft geen ADD of ADHD (volgens testresultaten). Ook zat hij eerst op gymnasium (wat ie eigenlijk makkelijk kon), maar omdat hij er niks voor deed is ie uiteindelijk naar atheneum gegaan.

Ik heb al een aantal keer (ik ben nu een half jaar met m samen) geprobeerd duidelijk te maken dat ie echt meer zn best moet doen, en elke keer geeft ie me gelijk en wil hij ook veranderen. Hij heeft ook een tijdje bij de psycholoog gezeten die hem hielp met huiswerk maken (is ie nu een paar maanden mee gestopt). Hij zegt, nadat we steeds een verhitte discussie gehad hebben, dat hij een “perfect vriendje wil zijn” (waarvan ik dan zeg dat dat helemaal niet hoeft, dat ie geweldig is zoals ie is) en dat hij later een leuke baan wil (+universitaire studie) zodat hij een gezin kan onderhouden etc etc etc. Hij voelt zich na een discussie ook heel verdrietig, huilt wel eens, en is daarna behoorlijk stil.

Ik probeer 'm, door middel van hem te confronteren, te helpen met het zoeken van een motivatie voor zn school, maar ik word hier zelf ondertussen zo moe van… Vandaag is echt niet de eerste keer, maar het dringt niet tot hem door ofzo. Hij zegt dat ie het niet kan, dat ik veel gedrevener ben dan hij is en dat hij genoegen neemt met bijvoorbeeld zesjes enzo. Hij kan het echt mákkelijk, als ie z’n best maar doet. Als ik dat zeg, zegt ie dat “hij het gaat proberen” , maar uiteindelijk komen we altijd weer bij dezelfde discussie een paar maanden later.

Heeft iemand enig idee wat ik kan doen? Ik word er zelf behoorlijk verdrietig van, want hij kan het niet alleen, maar blijkbaar kan ik 'm niet voldoende motiveren, ben ik “niet belangrijk genoeg” ofzo…

Help? :frowning_face:

#2

Oh, merk nu dat ik en zn naam, en X. niet heb gebruikt (A)…

#3

rot, ik snap je vriendje wel, heb precies hetzelfde. heel deprimerend is dat,
ik weet niet hoe je hem kan helpen omdat ik ook niet weet hoe ik mn eigen motivatie om 5v te halen terug krijg xd

beschouw het maar als een up ;p

#4

Hij zegt dat hij wil veranderen, maar hij doet het niet. De vraag is wat doet hij dan in zijn vrije tijd, dat hij geen tijd heeft voor zijn school. Laat hem eens nadenken over wat hij zelf wil met zijn opleiding, en dat de verantwoordelijkheid van zijn studie bij zichzelf ligt. Ik vind het ook sneu voor jou dat jij er in meegesleept word, maargoed. Het is zijn eigen verantwoordelijkheid.

#5

Ah dat is echt vervelend! Ik snap het wel, maar je moet sowieso niet denken dat je niet belangrijk genoeg bent om hem te motiveren! Ik heb ook heel erg (haha niet echt vergelijkbaar ofzo) dat ik mezelf niet kan motiveren en ik neem ook genoegen met zesjes. Ik heb eigenlijk geen idee wat je kunt doen, maar ik vind het fijn als mensen me gewoon met rust laten i.p.v. me pushen, dat werkt bij mij heel erg averechts.
Misschien is studiebegeleiding een optie ofzo? Verder moet je het misschien gewoon laten zoals het is want ik begrijp dat je er zelf ook heel erg moe van wordt om steeds hetzelfde te moeten zeggen en het is natuurlijk ook niet leuk om hem zo te zien…

#6

Ik ben altijd heel motiverend opgevoed: Ik moet mijn best doen, en ik moet geen genoegen nemen met een punt waarvan ik weet dat ik het beter kan. Hij is 18, ik 15, maar blijkbaar kan hij die verantwoordelijkheid niet aan ofzo.

Ik voel me alleen nogal… Voorgelogen, omdat hij wel steeds belooft dat ie zal verbeteren…

#7

Ik up m nog even!

#8

Ik up m nog even!

#9

ik had hier een dik verhaal geschreven, maar toen lag het forum er half uit.
samengevat wat ik toen schreef;

jij kunt hem niet motiveren, dat moet vanuit jezelf komen. vergelijk het met dit; een jochie van 14 is niet te motiveren, gaat telkens net wel of net niet over, ouders pakken xbox af en zitten hem achter de lurven. en dan? als ie zijn eindexamen gaat doen? en zijn studie? en de rest van zijn leven? niemand meer die dat doet voor hem. áls het uberhaupt al werkt… het heeft dus geen nut en het werkt ook niet.

heel lastig en rot als ie blijft zitten, maar maak er zo min mogelijk jouw probleem van. het is het zijne en jij kunt er niets aan veranderen… hij ziet het hopelijk op tijd nog in dat ie hard moet werken en dat ie dat ook wil.

#10

Tsja, maar als ik t er maar bij laat zitten krijg ik ook zo’n schuldgevoel… Ik vind t moeilijk!

#11

Ik zou hem vooral niet teveel pushen! Niet alleen werkt dat niet, je krijgt er ook nog eens gezeur van… Betrek de situatie ook vooral niet op jezelf! Hij heeft motivatieproblemen, dat staat los van jou!

Als jullie in hetzelfde jaar zitten, kunnen jullie misschien samen huiswerk maken? Vraag of hij je dingen kan uitleggen, dan moet-ie wel aan de slag haha xD Heeft jullie school overigens een huiswerkklas? Zo ja kun je vragen of hij daar wellicht interesse in heeft. Zo niet kun je bijles voorstellen… dat is wellicht een beetje een stok achter de deur voor hem. Dit soort voorstellen vooral niet dwingend doen, dat werkt averechts

Indien hij dat soort dingen niet wil, laat hem dan vooral. Hij komt zichzelf heus nog wel een keertje tegen.

#12

Ik denk dat het helemaal niet aan jou is om hem te motiveren. Kijk als hij een keer een goed punt haald vind ik het zeker goed om te melden dat je trots op hem bent!! Dat stimuleerd vaak ook. Maar blijkbaar is 1x blijven zitten en 1x bijna blijven zitten niet ‘gevaarlijk’ genoeg voor hem.
Je gaat met niet wijsmaken dat hij de concentratie niet heeft anders was ie allang terug gezet naar HAVO of nog lager. Hij kan het wel, alleen wil hij niet. Hij heeft andere dingen die blijkbaar belangrijker zijn, en ik vind het niet jouw taak om hem te motiveren en te laten zien dat ie aan later moet denken en aan zn toekomst. dat is aan zijn ouders en hemzelf.
Jij moet gewoon genieten van je tijd met hem. Als hij niet wil leren, moet hij dat zelf maar weten. Als jij maar gewoon zorgt dat je overgaat… Hij zal vast wel bij jou willen blijven in de klas, dus dan moet ie zn best maar doen…
Maar hij gaat niet leren van zn fouten zolang ie niet onderuit gaat, en blijkbaar was onderuit gaan on VWO 4 nog niet genoeg. volgens mij mag je niet eens 2 x blijven zitten(alleen in het examenjaar mag je nogmaals blijven zitten) en dan moet je naar een andere school. vertel hem dat en laat het daarbij.

#13

Om eerst dit even uit de wereld te helpen: Als je gymnasium wel kan dan zit je op het gymnasium. Heb je geen motivatie, dan ben je ook niet gymnasium-waardig, al ben je nog zo slim. Slimheid draait ook grotendeels om motivatie, anders kom je sowieso ook niet die universiteit door (waar je 10 lesuren per week hebt en de rest zelfstudie is).

Het is een lastige situatie waar jij, en ook hij, in zit. Hij weet namelijk al wat de consequenties zijn van geen-motivatie kunnen opbrengen, maar hij heeft er in feite niet veel van geleerd.

Is huiswerkbegeleiding niet wat voor hem? Dat houd in dat je elke dag ong. 2 uur na school naar huiswerkbegeleiding gaat, waar het stil is en je geholopen wordt en alles. Lijkt me toch net iets anders als die psycholoog, omdat hwb echt elke dag is (dat was die psych niet lijkt me).

#14

Hij heeft een tijdje huiswerkbegeleiding gehad, maar dit heeft volgens mij niet geholpen. Zijn ouders motiveren hem ook niet, dus daarom voel ik me zo schuldig als ik niks doe. Hij zal dit jaar waarschijnlijk wel halen, maar als ie eindexamens gaat doen gaat ie t moeilijk krijgen, omdat ie overal een 5 of een 6 voor staat… En zie dan maar toegelaten te worden op een uni…

#15

als het geen uni met loting is, maakt het helemaal niet uit met welke cijfers je daar heen gaat. Als je geschiedenis wil studeren, vinden ze dat best.
Je kan denk ik niet meer doen dan dat je nu doet. Motiveren en als hij uiteindelijk toch niet slaagt, weet je dat het niet jouw schuld is en dat hij dat echt zelf heeft gedaan.

#16

Ik heb hetzelfde momenteel. Hij is zo gedemotiveerd en hij doet gewoon z’n best niet voor school, terwijl dat voor mij vanzelfsprekend is. Maar het is ook zo dat hij nergens wordt gemotiveerd, zoals jouw vriend. Behalve door mij en mijn familie dan…Maar ik vrees dat wij er niks aan kunnen doen omdat het in hun hoofd zit.

#17

Je hoeft je nergens schuldig over te voelen. Het is zijn verantwoordelijkheid & als hij een luie insteek heeft, laat hem dat dan lekker! (Ik kan er eerlijk gezegd niet zo goed slecht tegen als meiden hun vriend zo willen veranderen…) Hij komt er vast vanzelf nog wel achter dat-ie zich moet inzetten wil hij dingen bereiken.

Voor de rest: maak je niet zo druk. Naar cijfers wordt idd doorgaans niet gekeken, anders kan hij nog altijd HBO gaan doen. Het komt sowieso wel goed met hem.

#18

Ik heb geen idee of het al eerder was gezegd, maar waarom ga je niet samen met je vriendje leren?

#19

We wonen 10 km van elkaar af, en ik heb het naast school best druk. Ook hebben we allebei een ander profiel, hij maatschappelijk, ik een natuurprofiel.

#20

Ik vraag me eigenlijk een beetje af waarom dit zo’n probleem voor jou is? Het is toch zijn leven… En jij hebt iig wel je best gedaan.