Ik weet niet of hier echt advies over gegeven kan worden, maar ik wil het graag kwijt, kijken wat jullie er van vinden en misschien tips hebben over hoe ik er mee kan dealen.
Mijn vriend is 26 heeft een hele hechte vriendengroep vanuit de basisschool en scouting (hééél vroeger haha). Bijna alle vrienden hebben ook een vriendin, dus op feestjes etc. gaat dat allemaal samen…heel gezellig! Ik zelf ben 20, de rest van de meiden allemaal al zo rond de 26/27/28 dus het leeftijdsverschil is vrij groot. Dus op het gebied van leefsituatie verschillen we wel, maar het verschil qua ontwikkeling is niet echt te merken. Eén meisje hoort wel bij de vaste vriendengroep, dus haar vriend is zeg maar de ‘‘aanhang’’.
En dat is dus mijn probleem. Ik heb volgende week een jaar met mijn vriend, dus ik ken de vriendengroep een paar maanden korter. Ik ben vooralsnog laatst toegevoegd, om het zo maar te zeggen, maar ben gelukkig goed opgenomen in de groep. Ik heb alleen van begin af aan gemerkt dat dat ene meisje doordat ze bij de vaste vriendengroep hoort een soort privilege ervaart om de leader te zijn en te mogen bepalen wie ze wel en niet mag…ze mag mij wel (zegt ze). Oké, ieder heeft zo zijn smaak, maar om op je 28e nog mensen bewust buiten te sluiten vind ik niet echt bij je leeftijd passen. Ik heb mensen altijd al heel goed aan kunnen voelen, en ik voel gewoon dat haar gedrag niet oprecht is. Nu zou je kunnen denken van, wat zeur je ze mag je toch. Maar ze mag ook een aantal meiden niet, die ik wel heel graag mag. Puur omdat ze meiden niet zoals haar zijn vindt ze die meiden maar niks. Ik weiger gewoon om aan zulke kinderachtige praktijken mee te werken, vooral omdat er oprecht niks mis is met die meiden en zij niet alleen maar om roddelen en zichzelf geven. Er ontstaat nu, zonder dat de buitenwereld dat ziet, een soort van twee strijd in de mensen die wel achter haar staan, en de mensen die gewoon tof met iedereen om willen gaan.
Ik begin echt antipathie bij mezelf te bespeuren, en ik weet dat dat vroeg of laat voor problemen gaat zorgen. Hoe kan ik hier in godsnaam van loskomen en het gewoon leuk hebben met iedereen in plaats van een of andere aversie te ontwikkelen?