Vriendinnen problemen

Hoi allemaal, ik weet echt even niet wat ik met sommige vriendinnen moet… ik heb twee situaties en ik hoop dat jullie mij er een beetje advies over kunnen geven!

De eerste heeft het thuis heel moeilijk op dit moment en moet eigenlijk terug naar de psycholoog, maar vindt zelf niet dat dat hoeft. Wij kunnen niks aan haar situatie doen behalve leuke dingen als afleiding, maar eigenlijk doet mij dat zelf ook steeds minder goeds omdat ik er zelf onzeker en niet vrolijker van word. Ik weet niet of ik het nou goed doe, reageer op haar etc… Een andere vriendin wilde graag dat ik met haar zou afspreken, maar ja het is ook vakantie bij mij thuis en we hebben ook onze eigen dingen te doen. Dus van haar voel ik ook een beetje de druk.
Tweede situatie is een vriendin die in een ander land woont, ik heb haar laatst voor de tweede keer op vakantie weer ontmoet en meteen was het duidelijk dat ik geestelijk ook ouder geworden ben terwijl zij is blijven hangen (ze is ouder dan ik maar gedraagt zich best kinderachtig). De klik was voor mij veel minder en daarom reageerde ik niet zo enthousiast op dat ze mij ineens appte: “ik mag naar Nederland komen!” Ze roept heel vaak van dat soort dingen dus ik geloof het niet meer. Nu appt ze mij de ene keer van die overdreven lieve berichtjes met emoticons (dat deed ze nooit), en de andere keer stalkt ze mij met berichten of het nou wel goed met me gaat, dat ik zo anders doe, en of ik boos ben op haar. Als ik daar niet 'goed genoeg" op reageer, blijft ze doorgaan met zeuren, ik denk dat het pas goed is als ik haar bid om hierheen te komen zegmaar… Niet alleen naar mij doet ze zo, maar bij haar hele omgeving probeert ze dat mensen haar pleasen. En nu ze nog een keer vroeg of ik écht niet boos op haar ben wordt het me echt genoeg.

Voor degenen die het hele verhaal hebben gelezen, thanks voor de moeite, haha

mijn allereerste tip is: zorg dat je er zelf niet aan onder de door gaat. Ik heb ook weleens situaties gehad dat de vriendin waarmee ik het meest hecht was op dat moment, in een erg vervelende situatie zat. Ik wou er natuurlijk voor haar zijn, maar zij kon haar gevoelens op een bepaald moment ook niet goed uitten en dat reageerde ze dan op mij af terwijl je er gewoon voor haar wilt zijn. Op sommige momenten moet je proberen om niet te veel met iemand mee te gaan, want anders ga je er zelf ook last van krijgen.

Over jouw eerste vriendin. Je kunt inderdaad niet heel veel aan de situatie veranderen, maar je kunt er wel met haar over praten. Probeer het vanuit haar kant te bekijken en probeer daarnaast advies te geven. Meer kun je niet doen.

Over je andere vriendin. Geef het gewoon aan bij haar dat je thuis ook veel dingetjes te doen hebt, als het een goede vriendin is, accepteert ze het vast. Maar waarom voel je je gelijk onder druk als ze alleen maar wil afspreken? Zoals je zegt je hebt vakantie dan heb je toch wel 1dag de tijd om af te spreken? Of heb je daar geen zin in?

Over je laatste situatie. Weer hetzelfde :grinning: geef het aan bij haar. Vertel eerlijk hoe je erover denkt, zonder dat je haar kwetst natuurlijk. Maar je kunt je wel vertellen hoe je je erover denkt dat helpt haar ook. En als je het niet meer zo leuk vind, is het het beste als je wat afstand neemt toch?

Beetje lange reactie van mij, maar ik hoop dat je er wat aan hebt! (:

Bij situatie 2 en die vriendin die in het buitenland woont eerlijk zijn. Maar wel op een normale en aardige manier. Soms kan eerlijkheid ook heel aanvallend overkomen.

Bij de eerste situatie, ja die is moeilijk. Ik heb het ook moeilijk gehad thuis, moest naar de viersprong (een soort ggz) en ik wou niet etc etc. Maar ze word er beter van als ze gaat, ook al denkt ze nu van niet. Voor de rest zou ik als ik jou was gewoon naar haar luisteren. Als je geen hulp kan bieden of als ze iets verteld en je weet dat je haar niet kan helpen, ook eerlijk zeggen ik kan je niet met dit helpen maar ik kan wel naar je luisteren als dat oplucht.
Ik heb nu ook een soort van ruzie met een vriendin, ik wist dat ze me niet kon helpen maar praten lucht voor mij op. En nu wilt ze mij niet meer zien want ze word gek van mijn depressie en ik moet er maar overheen komen etc… Kijk zulke dingen helpen niet.
Ik snap dat het moeilijk is als je vriendin depressief is. Maar een paar jaar geleden dat het thuis ook slecht ging etc had ik een vriendin die altijd geluisterd heeft, en advies heeft geprobeerd te geven wanneer ze dat kon. En anders luisterde ze en dat was gewoon zo fijn. Als je weet dat je je ei kwijt kan.
En je mag best eerlijk zeggen dat je het ook moeilijk vind voor haar en dat je het ook lastig vind. Maar uit mijn ervaring weet ik dat het gewoon zo fijn is als je een vriendin hebt waar je alles aan kan vertellen. Maar geef wel duidelijk aan wanneer je zeker weet dat jij haar ergens niet mee kan helpen, jij moet er ook niet onderdoor aan gaan. Die vriendin van mij zei dan gewoon iets van Kijk, ik kan je geen advies geven maar ik wil wel luisteren etc.
En je kan misschien ook afspreken om wat je al doet leuke dingen doet ter afleiding, maar tijdens de leuke dingen hebben jullie het niet over de minder leuke dingen, dat kan ze dan er voor of er na vertellen. Het is ook niet leuk voor haarzelf als ze er steeds over praat en ze moet ook genieten van de afleiding.

Maar bij alle situaties is het de manier hoe je het zegt.

Hopelijk heb je hier wat aan. Succes!