Vriendin zonder mening

Lifestyle
#1

Hallo girlscenertjes,

ik heb een vriendin zonder mening. Dit is al vanaf het begin zo. In de eerste liep ze alleen achter een vriendin aan (niet ik dus). Klasgenoten noemde haar een puppy. In de derde was die vriendin naar een andere klas. Dus bleef ik met die vriendin zonder mening, ik noem haar even H, en een andere vriendin J achter in de derde en vierde klas. Hier viel het meer mee en liep ze niet zo erg achter ons aan, omdat ik altijd naar een mening vroeg. Bijvoorbeeld als ik naar de wc wilde, vroeg ik of ze mee wilde, maar zei ik soms dat het niet hoefde persé. Maar ik begin me nu weer te irriteren. In de eerste en tweede sprak ik haar vaker aan dat ze een mening moest krijgen. Want die heeft ze nog steeds niet. Als ik haar vraag om te gaan zwemmen of om naar de bios te gaan zegt ze ALTIJD: maakt mij niet uit. De laatste keer na vaak doorvragen zei ze heel bescheiden: ik wil liever dit. Ook is mijn vriendin H heel verlegen tegenover andere mensen. Ik kan makkelijk tegen jongens praten, maar zij niet. Ik heb het gevoel dat haar gedrag komt door haar moeder. Als ik bij haar op een kamer zit komt die moeder een paar keer kijken wat we aan het doen zijn. Laatst hadden we een fles passoa, en opeens was die weg. Had die moeder het meegenomen.Like, wtf. En mijn vriendin stuurt die moeder dan weg en zegt dat ze moet oprotten. Ook is mijn vriendin altijd met haar moeder mee winkelen, en als ze naar kennissen gaan (wat zowat elke week is) gaat ze áltijd mee. Ik bedoel, ik ga ook wel eens mee maar nu doe ik liever dingen met vriendinnen of blijf ik thuis. Zoals vandaag sprak H met J af, en ik vroeg net waarom ze mij niet mee hadden gevraagd. Zegt ze omdat J met mij morgen wilde afspreken, J vast wel apart wilde afspreken. Maar ze trekt gewoon niet haar mond open naar J om te vragen waarom ze mij niet hebben gevraagd om wat te doen vandaag, want ik verveelde me dood. En nu ga ik ook niet H vragen om morgen af te spreken, want zij deed dat ook niet. En morgen ga ik aan J vragen waarom ik niet ben ‘uitgenodigt’ en waarom ze apart wilde afspreken.
Maar ik ben nu een beetje het zat. Een vriendin zonder mening is gewoon niet meer leuk. Nu is J van school af en ben ik nog alleen met H en 2 andere vriendinnen. Ik kan soms ontzettend met H lachen, maar ze zegt niet veel en heeft weinig te melden. Net was ik dus een beetje pissed op msn dat ze weer niet haar mond opentrok om wat te zeggen tegen J, maar ze wordt nooit boos. Echt nooit gewoon. Ruzie bestaat niet tussen ons. Ik ben meestal diegene die boos is of geirriteerd maar zij wordt nooit boos op mij. Dat klinkt juist leuk, maar dat betekend dat ze dus geen mening heeft. Wat zou ik moeten doen zodat ze een mening krijgt en gaat ‘leven’?

Volgensmij is dit best een lang verhaal, sorry hiervoor.

#2

Lol al 40 keer bekeken en niemand reageert :c

#3

Volgensmij is je vriendin gewoon heel verlegen. Probeer eens goed met haar te praten waarom je dit vervelend vind.

#4

^Zo verlegen dat ze niet kan zeggen wat ze liever wil? Zou jij het niet frustrerend vinden dan, of ben ik de enige? Ik kan met haar praten maar ik weet nu al dat dat geen zin heeft.

#5

Misschien heeft het inderdaad een beetje met die moeder te maken omdat het wel lijkt dat ze bang is om je boos te maken als ze het verkeerde kiest want op mij komt die moeder over als een controle freak die alles tegen haar zegt hoe en wat ze moet doen.

#6

^Ja dat klopt volgensmij echt. Die moeder pushed haar volgensmij. Want ik ben er nog steeds niet achter, hoe het komt dat ze maar één 7 op haar rapport heeft (de rest dus hoger) en echt bijna altijd haar huiswerk af heeft. Of ze is gewoon echt heel slim, of die moeder pushed haar ook daarin. En dat ze bang is om mij boos te maken kan ook.

#7

Ja ik heb dit vroeger ook wel gehad denk en ik had het toen niet in de gaten dus op een rustige manier met haar praten helpt misschien.
Vraag aan haar anders wat haar leuk lijkt, wat doet ze bijvoorbeeld thuis en laat merken dat je echt niet boos wordt als zij wilt zwemmen en jij nou naar de bios wilt want anders vraag je het niet aan haar.
Het kan ook zijn dat het haar echt niet uit maakt.
Misschien stimuleer je haar wel door een complimentje te geven over bijvoorbeeld haar kleding dat ze dit uiteindelijk ook bij andere doet.
Haar moeder hoeft hier niet persee achter te zitten maar ze kan hier wel een grote rol bij spelen natuurlijk.
Het is jammer ik had ook een vriend zonder mening, ik zei altijd dat hij te aardig was xD
Misschien kan je het ook op een speelse manier aanpakken dat als je een pen uitleent of aan haar vraagt of ze een snoepje wilt dat je dan vraagt welke ze wilt en als ze zegt: “maakt mij niet uit” dat je dan zegt dat ze niks krijgt xD
Tja het is jammer, hopelijk durft ze zich meer te uiten…

#8

Sommige mensen vinden het inderdaad heel moeilijk om te zeggen wat ze willen. Ze vinden het eng om hun mening te geven omdat ze bang zijn het verkeerde te zeggen. Maar dit komt vaak door iets wat misschien wel eerder is gebeurt. Misschien vraagt haar moeder haar nooit om haar mening, en zo te lezen bemoeit die moeder zich ook wel met haar dus het kan zijn dat het daar door komt.
Daarnaast snapte ik het stukje over het afspreken niet helemaal. Maar als ik het goed begrijp hebben ze met z’n tweeën afgesproken toch?
Dat maakt toch niet uit? Soms kan het zijn dat ze liever even met z’n tweeën afspreken. Dat heb ik ook wel eens. En dan weet ik niet dat een andere vriendin zich verveelt. Zolang die andere dat niet laat merken weet ik dat niet en ik vraag niet altijd iemand anders mee als ik iets met een vriendin afspreek.

En als jij het frustrerend vindt moet je gewoon echt met haar praten, ik denk dat dat sowieso de beste (en enige?) oplossing is.

#9

je moet zeggen schaam je alsjeblieft niet voor je mening al komt er stront uit je mond ik hoor liever dat dan niks wand als je nooit zegt wat je wil/vind dan vind ik het moeilijk met je om tegaan

#10

ik heb dit zelf ook gehad alleen was ik dan de ‘vriendin zonder mening’. ik kreeg toen stress toen ze begonnen te zeuren dat ik ‘meer mn mening moest laten horen’ en toen heb ik het contact laten verwateren. vertel het haar tactisch en niet hard of gemeen want ik denk niet dat ze dat aankan. =)

#11

heei,
die moeder kan je niet weg krijgen, behalve door bij jou te gaan maar
misschien werkt het om haar mee te laten denken?
dus niet wil je naar de bios of zwemmen, maar misschien wat wil jij doen? en geen opties geven?
dat heeft bij mij mij toen geholpen!

#12

Het is voor mij best herkenbaar, ik ken ook iemand die weinig te melden heeft, zich vaak schaamt en verlegen is. Ik denk altijd bij mezelf: joh, nergens voor nodig! Maar zei verandert ook niet daarin. Vaker probeer ik haar er wel in mee te trekken en zorgen dat ze een beetje op gang komt, maar het is moeilijk want het moet uit de persoon zelf komen!

Het kan inderdaad o.a. komen door het gezin waarin je leeft: onder druk worden gezet, ouders zijn perfectionistisch, weinig liefde of goeie gesprekken.

Je kunt eens goed met haar praten en haar zeggen dat een eigen mening hebben belangrijk is. Ze moét wel een eigen mening hebben, iedereen heeft die (al zit het diep vanbinnen!). Stimuleer haar eigen mening en zeg: ja, zo had ik het nog niet bekeken of iets derg. Maak duidelijk dat je je nooit hoeft te schamen voor je eigen mening, je moet er trots op zijn! Bovendien kan je nooit aan al iemands verwachtingen voldoen en kan je nooit iedereen ‘pleasen’. Je zou haar ook aan een jongen kunnen voorstellen en eens een date regelen… Misschien leert ze zo ook om een beetje op eigen benen te staan. (1 op 1 met een jongen)

Succes!

btw: kopieert ze ook mensen? Bijv in kledingstijl, gedrag?