Mijn vriendin heeft vaginisme (dus pijn bij seks/penetratie). Ze heeft daarvoor therapie maar de kans is groot dat het nooit volledig zonder pijn/ongemak kan, dat denkt ze in ieder geval zelf. Nu zijn we op het moment aangekomen dat het soms wel lukt, maar dat na een paar minuten ze alsnog druk voelt en moet stoppen. Ze wil dat ik sneller klaarkom (dus binnen twee-drie minuten of sneller) zodat we het wel kunnen “afmaken”.
Dat heeft te maken met die pijn, maar ze vindt het ook geil als ik snel klaarkom. Voor we echt seks hadden vond ze het ook altijd leuk als ik snel klaarkwam als ze me aftrok of pijpte (dat gebeurde als we langer niks gedaan hadden en ik zelf ook langer niks gedaan had) en nu wil ze dat ik probeer me niet zo in te houden en probeer sneller te komen. Volgens haar waren haar exen ook een stuk sneller.
We stoppen daarna ook niet en ik zorg dat zij ook altijd klaarkomt. Behalve op de momenten dat ze zelf niet zo’n zin heeft maar ook dan wil ze dat het sneller kan zodat ze me makkelijker even kan “helpen” zonder dat het gelijk heel lang duurt.
Voordat ik een vriendin had probeerde ik juist te trainen dat ik zolang mogelijk door kon omdat ik dacht dat vrouwen dat wilden maar mijn vriendin is daar helemaal anders in. Ik ben ergens bang dat als ik nu ga proberen sneller klaar tekomen en het later uit zou gaan of ze zich bedenkt, ik niet zo makkelijk meer terug kan. Ik weet wel dat ik daar niet zo’n rekening mee moet houden en ik ben erg blij met haar, misschien is het ook mijn eigen onzekerheid, maar ik worstel daar wel mee. Is zij hier echt de enige in door de situatie die we hebben en willen de meeste vrouwen een man die lang door kan gaan of is dat iets wat ik mezelf wijsgemaakt heb? Ik merk dat ik een vrouwelijk perspectief mis.