Vriendin met anorexia

Hoi allemaal,

Ik kon geen specifieke forum hiervoor vinden, dus vandaar dat ik een nieuwe aanmaak. :flushed:
Mijn beste vriendin heeft eindelijk toegegeven dat ze in behandeling is voor anorexia, het toegeven vind ik zelf al een grote stap voor haar. Ik wil haar graag steunen, maar ik weet niet hoe. Moet ik op haar letten, of moet ik er niets meer over zeggen? Ik weet dat ze geholpen word en lotgenoten heeft, maar is het fijn voor haar als ik met haar erover praat?
Ik heb het gevoel dat ik geen goede vriendin ben, maar ik weet gewoon echt niet wat de beste manier is om haar te helpen. Ik vroeg me af wat jullie ervaringen zijn over vriendinnen met een eetstoornis, hoe hebben jullie haar gesteund?

Wat super lief van je dat je dit vraagt! Dat geeft al aan wat voor goede vriendin je bent :slightly_smiling_face:.
Ik heb zelf anorexia maar heb ook wel ervaring met vriendinnen met dergelijke problematiek, ook toen ik zelf nog niet ziek was. Mijn eigen ervaring is dat het fijn is als het er wel mag zijn. Iets hoeft niet doodgezwegen te worden want dat kan het gevoel geven dat het niet belangrijk is, niet erg genoeg is enz. Als er op je gelet wordt is dat vaak maar irritant want dan neem je de hulpverlener rol aan, dat is juist wat ze niet nodig heeft, maar je steun kan ze wel gebruiken.
Wel is dit voor iedereen persoonlijk, ik raad je dus aan om haar te vragen wat ze graag wilt. Blijf dat ook wel herhalen (af en toe!) want misschien heeft ze in het begin een beetje je hulp nodig om bijvoorbeeld samen te eten maar hoeft dit later niet meer. Je kunt er vooral voor haar zijn als ze even een luisterend oor nodig heeft maar ik wil je er ook op wijzen dat je goed aan jezelf mag blijven denken. Jij hoeft het niet op te lossen, je bent geen hulpverlener. Als je je ergens zorgen over maakt, ga dan na of je dat met haar kunt bespreken of dat je even met een volwassene/ouder kunt praten. Blijf er dan niet zelf mee lopen, daar hebben jullie allebei niks aan.
Sterkte <3

Wat ik zou doen is gewoon met haar praten,
ze heeft mensen rondom haar die haar helpen als job.
Ik zou gewoon een luisterend oor bieden naar wat ze allemaal te
Vertellen heeft en haar steunen door dik en dun,
Je bent een goede vriendin!

Wat onwijs lief dat je haar wil helpen! Het is altijd fijn als er iemand is die je steunt en die naar je luistert. Zelf heb ik ook een lange tijd anorexia gehad en ik had niemand behalve mijn ouders die er op dat moment voor me waren en dat maakte het best moeilijk. Als ze het een keer moeilijk heeft is het beste wat je kan doen naar haar luisteren.
Het belangrijkste is dat ze weet dat ze iemand heeft die er altijd voor haar zal zijn het idee alleen al geeft een goed gevoel. Ik wens jullie allebei heel veel sterkte
liefs!

Een luisterend oor is denk ik al genoeg, maar probeer vooral juist leuke dingen te doen zoals je normaal met vriendinnen doet. Ga haar vooral niet behandelen als een ‘’ ziek ‘’ persoon, maar gewoon leuke dingen doen en haar steunen
Ik denk persoonlijk dat je er niet teveel over moet nadenken en gewoon lekker moet doen hoe je normaal doet.

succes :sob::muscle:

Ik zou niet op haar gaan letten, dat vindt ze denk ik niet leuk want mijn zus heeft ook anorexia en als ik haar probeer te helpen komt dat er altijd in haar ogen altijd verkeerd in…

Ik zou gewoon haar helpen je kan bijv, zoals je zelf al zegt goed luisteren en leuke dingen met dr gaan doen!
Lief dat je dr wilt helpen ! Sterkte! X

Houd haar niet in de gaten, maar luister naar haar als ze wat verteld tegen je over anorexia etc. je bent iig een goede vriendin!

Als je niet zeker weet hoe je je op moet stellen, kun je je vriendin vragen wat zij van jou nodig heeft. Dan kun je haar manier opvolgen en hoef je je ook niet slecht te voelen.

Ik denk dat steunen een hele goede stap is. En het belangrijkste is nog wel dat je bepaalde dingen niet meer tegen/ of rondom haar zegt. Deze vind ik het ergste:

--Wat zie je er gezond uit.
--Je ziet er nu veel beter uit. 
--Eet gewoon wat. 
--Dingen over jouw eetgewoonten, dat je bijv. je ontbijt vergeten bent. 
--Hoe doe je het dan? Wat eet je dan?
--Wat ben je dun. (dit vond ik namelijk een compliment en een extra motivatie om door te gaan met 'niet eten'.) 
--Voedingsadvies geven. Ze weet dat haat eetgewoonten niet goed zijn, en ze weet ook wel wat ze wel zou moeten doen.         Kans is groot dat ze meer voedingskennis heeft dan je verwacht. 
--Wanneer ze een 'grote' portie eet, zeg dan niet hardop dat je het veel vind. 

Dit is uit eigen ervaring, en ik zeg niet dat dit algemeen zo is, maar dit zijn de dingen die ik het ergste vond/vind om te horen.

Ik zou het negeren en haar doorsturen naar een psychiator/kliniek.

er staat toch ook dat ze in behandeling is voor anorexia? Dus ze zal al wel hulpverlening hebben.

Huh? Dan is de beginpost aangepast of ik heb er over heen gelezen haha.

Ze is al in behandeling, en zou dit persoonlijk echt kut vinden als een vriendin dit zou zeggen/doen.

Mijn vriendin is ook zins 2 maanden in een kliniek opgenomen ze heeft het heel zwaar en ik wil haar heel graag helpen alleen reageert ze nu opeens niet meer op mijn berichtjes of op die van andere mensen weet iemand wat ik moet doen want het voelt echt kut om niks van haar te horen…