Ik ben een aantal jaar geleden voor een uitwisseling van een jaar naar het buitenland geweest. Ik ging daar naar de middelbare school, woonde in een gastgezin, etc.
Ik heb daar echt een geweldige tijd gehad en vond het echt verschrikkelijk om na een jaar weer weg te moeten. Ik heb ontzettend veel goede vrienden gemaakt, waarvan 1 meisje in het bijzonder. We waren gewoon echt zielsverwanten. Dachten over alles hetzelfde, hadden dezelfde humor, luisterden naar dezelfde muziek, vonden dezelfde dingen leuk.
Na dat jaar heb ik heel sporadisch wel contact gehouden. Ik heb bijvoorbeeld misschien 3 keer geskyped met dat meisje en ook een keer met mijn oude klas, maar verder ging al het contact voornamelijk via social media.
Mijn klas had een jaar nadat ik daar was eindexamen, daar ben ik toen geweest om de laatste schooldag enzo te vieren en het was zo leuk om iedereen weer te zien en het voelde echt alsof ik daar nooit was weggeweest.
Na het eindexamen ging iedereen zijn eigen kant op. We hielden nog steeds wel contact, maar steeds minder.
Vorig jaar heb ik in hetzelfde land een semester gestudeerd. Mijn beste vriendin van toen woonde toevallig op dat moment in dezelfde stad. Ik was van plan haar super vaak op te zoeken en samen dingen te gaan doen, maar uiteindelijk hebben we maar 1 keer afgesproken. Ik voel me er super schuldig over dat ik niet vaker het initiatief heb genomen om af te spreken. Ik begrijp dat zij gewoon andere vrienden heeft inmiddels en mij niet per se ‘nodig’ heeft en dus misschien minder snel het initiatief zou nemen als ik. Toen ik weer terug kwam van het studeren in het buitenland heb ik haar op Facebook een lang bericht gestuurd over dat ik me daar echt wel schuldig over voel, omdat ik haar zo aardig vind en haar echt zie als een goede vriendin. Ik denk dat ze dat niet gelezen heeft, want er staat niet bij gelezen en ze heeft er ook niet op gereageerd. Verder heb ik wel een aantal keer onder haar foto’s gereageerd en zij onder de mijne, en dat was allemaal heel leuk enzo.
Ik weet nu eigenlijk gewoon niet zo goed wat ik moet doen. Aan de ene kant zou ik heel graag weer die vriendschap op willen bouwen. Ze was destijds zo close met mij en ik heb echt het idee dat als we weer een vriendschap zouden opbouwen, zij echt een vriendin kan zijn aan wie ik ALLES kan vertellen. Aan de andere kant is het gewoon best wel lang geleden allemaal EN woont ze nou eenmaal in een ander land. Ik weet gewoon niet zo goed of ik haar moet ‘vergeten’ en gewoon verder moet (wat ik echt moeilijk vind, want ik denk er echt wel wekelijks aan) of toch moet proberen om nog weer contact met haar te zoeken.
Heeft iemand misschien tips hoe ik dit aan moet pakken? Ik heb het idee dat ik er zo helemaal in zit dat ik ook niet meer een objectief oordeel kan geven.