vriendin in de knel met geloof en haar crush

Liefde & Boys
#1

hee allemaal!

Mijn vriendin heeft heel streng gelovige ouders en ze is zelf ook zo opgevoed. Haar ouders hebben altijd gezegd dat ze uiteindelijk met iemand van de kerk een relatie moet beginnen en niet van buiten af. Nou praat ze al ongeveer een jaar met een jongen en na een tijdje gingen ze afspreken. Dit heeft zij altijd geheim gehouden voor haar ouders tot afgelopen week. Haar ouders hebben alleen niet positief gereageerd op het bezoekje, omdat hij niet van het kerkje is. Ze weten volgens mij helemaal niet dat er iets gebeurt is tussen hun en dat ze elkaar leuk vinden. :flushed:
Nu hebben ze gezoend en elkaar toegegeven dat ze elkaar leuk vinden, hij heeft haar ook al een paar keer gevraagd. Zij houdt hem af omdat ze geen verkering wil/mag omwille van haar ouders. Anders hadden ze waarschijnlijk al lang een relatie gehad. Nu is het zo dat die jongen ook een vriend van mij is en ik dus twee mensen moet troosten en helpen.

heeft iemand een idee hoe ik ze zo goed mogelijk kan helpen/steunen/raad geven. Ik vind het nogal een moeilijke situatie zo…

alvast bedankt! xx

#2

Is die jongen zelf gelovig? Want als ie in hetzelfde geloof gelooft, maar niet naar dezelfde kerk gaat dan vind ik dat die ouders er geen probleem van moeten maken.

Sowieso moeten die ouders er geen probleem van maken, maar als je als kind ruzie krijgt met je ouders om een jongen is dat ook niet leuk.

#3

nee die jongen gelooft helemaal niet en die ouders juist heel erg

ze hebben ook geen thuis etc.

en die ouders maken er sws een probleem van, mn vriendin zegt dat ze er eigenlijk bijna niet tussen kan komen en dat discussiëren daardoor niet eens kan…

#4

Wat een kut ouders.

#5

Oke sorry, ik kan daar gewoon echt niet tegen. Je moet verdorie zelf je liefde kunnen kiezen vind ik, hoe oud je ook bent. Er zijn uitzonderingen, maar niet om een geloof… echt kom op.

Sorry hier heb je wss helemaal niks aan.

#6

ze zijn allebei 16

ja ik vind het ook echt niet kunnen hoe het daar gaat, maar ik heb ook een andere achtergrond. blijkbaar is het voor die ouders heel normaal ofzo…

#7

nou ik weet niet, ze gaan er allebei aan onderdoor. ze vinden elkaar echt heel erg leuk en ik gun het ze gewoon niet dat het zo gaat…

#8

Ook als je 16 bent moet je dingen kunnen ontdekken, en ook fouten kunnen maken. Het is niet goed als ouders dat alleen maar willen voorkomen. In dit geval is het niet eens zij die de relatie met ouders op het spel zet, maar dat zijn die ouders. Die maken hier een probleem van…

#9

ik ben het inderdaad meer met ballerina eens…

maar hoe kan ik haar helpen?

#10

Ik snap de situatie wel.
Je kan beter een lieve jongen buiten de kerk hebben dan eentje binnen de kerk die niet zo goed voor je is.
Ik zal je een voorbeeld geven van mijn moeder.
Zij moest van haar ouders ook perse met iemand trouwen uit de kerk. Dit heeft ze gedaan toen ze 21 was, maar er was weinig liefde. Ze kreeg met deze man drie kinderen, maar ze waren samen nooit gelukkig en hij was een klootzak (maar wel een uit de kerk). Toevallig is deze man gisteren overleden, maar dat is bijzaak.

Daarna is ze getrouwd met mijn vader. Hij was een ‘overtuigd atheïst’, dus hij geloofde nergens in. Ze werden verliefd en gingen al snel trouwen. Na een tijd kwam mijn vader tot geloof. De ouders van mijn moeder vonden mijn vader veel beter voor mijn moeder dan de man uit de kerk.

Het is echt niet zo dat een man uit de kerk beter is dan een goede jongen die niet gelooft.
Je mag dit aan je vriendin laten lezen, je mag me noten als je wil. Het is een lastige situatie maar liefde gaat voor geloof. En wie weet komt hij ook nog ooit tot geloof!

#11

Fuaime, wow heftig! gecondoleerd! :sob::muscle: ik kanme voorstellen dat het alsnog iets met je doet…

maar denken jullie dat het belangrijk is om alleen naar haar te luisteren of zou ik eventueel haar ook kunnen helpen met een gesprek met haar ouders? ik denk dat ik me er beter niet mee kan bemoeien namelijk, maar het zit me niet zo lekker dat ik er verder niks aan kan doen…

#12

ja en als je ouders zeggen dat je in de sloot moet springen doe je het ook?! sorry, ik snap wat je bedoelt maar ik vind het nogal kortzichtig…

#13

Als ik jou was zou ik je er verder niet mee bemoeien. Het is iets tussen haar en haar ouders en daar heb jij absoluut niks mee te maken. Denk je echt dat ze iets van jou zouden aannemen? Ze kan beter zelf in gesprek met haar ouders gaan en als ze dan nog niet willen luisteren naar haar wordt het enorm moeilijk, maar misschien moet ze dan toch voor haar ouders kiezen aangezien ze pas 16 is. Als ze nou boven de 18 was dan was het een ander verhaal geweest, maar nu ziet het er nog niet uit als een relatie dat voor de rest van haar leven zal duren, dus dan is het enorm vervelend om daarvoor enorm veel problemen met haar ouders te krijgen

#14

Veel mensen krijgen rond hun 16e een eerste serieuze relatie. En zelfs als het niet serieus is, dan nog zou dit meisje zelf moeten kunnen beslissen. Als het goed gaat is het super mooi, als het slecht gaat zal ze er verdriet van hebben, maar daar leert ze van. Zeker op die leeftijd is het niet verkeerd om af en toe je neus te stoten. Als je als ouder dit soort dingen verbiedt, dan heb je kans dat je kind het stiekem gaat doen. Dan heb je helemaal geen controle meer over de situatie. Als het dan een foute jongen blijkt, kan ze niet eens bij haar ouders terecht omdat ze die niet in vertrouwen kon nemen. Het is daarom in mijn ogen beter om het niet te verbieden maar wel te waarschuwen en het kind te laten weten dat ze altijd overal met je over kan praten.

#15

Kortom, die ouders zijn gewoon dom. Ik zou gewoon proberen je vrienden te steunen, en eventueel advies te geven, maar je er verder niet mee bemoeien. Meer kun je niet doen.

#16

Dat slaat nergens op waarom als je 16 ben is het niet serieus. ik was 14/15 toen ik tot mijn 19 relatie van 4,5 jaar heb gehad. geloof me dat was serieus. en ik ken maar zat mensen die dit ook hebben, en er nog mee samen zijn.

#17
#18

-

#19

wauw wat ben jij aardig zeg. andermans ouders dom noemen. :’)
Dat terzijde, elke ouder heeft een eigen manier van opvoeden, deal with it.

#20

Ik zou me er buiten houden. Snap wel dat je iets wilt doen, maar je kunt niets doen. Dit is iets tussen haar en haar ouders, waar jij niks aan kunt veranderen.