Sinds dat mijn vriendin een vriendje heeft, doet ze erg gemeen tegen mij. In het begin was er al sowieso een discussie, maar toen heb ik wat gedaan aan hetgeen wat zij niet fijn vond, en werd het wat minder. Maar zelfs dán blafte ze me altijd af. Ze deed echt altijd gemeen tegen me. Als ik iets zei, nam ze het meteen persoonlijk op en liet me niet uitpraten. En ik zat bijvoorbeeld naast een hele leuke jongen waarmee ik had gepraat en ik vertelde haar over iets grappigs dat hij had gezegd.
En toen keek ze heel erg bits en zei ze:“Je moet je echt niet wat voelen omdat hij met je praat, hoor!” Terwijl ze weet dat ik een paar maanden geleden heel verlegen was en nooit iets zou durven zeggen tegen een vreemde.
Door haar ben ik me ook gaan afsluiten van mijn vriendinnen. Want zij behoort tot mijn vriendengroep. Voor haar vriendje waren we echt altijd samen, altijd lachen, echt twee handen op één buik. Maar sindsdien kan ik niets meer goed doen. Ik heb ook het gevoel dat ze gewoon overal wat achter zoekt. Ze vraagt gewoon nooit meer naar me, ik moet altijd vragen naar haar. En als ikzelf geen gesprek begin op MSN, begint ze ook geen gesprek met mij. Ik snap dat een vriendje hebben, ervoor zorgt dat je wat minder tijd kan doorbrengen met je vriendinnen, maar dit vind ik té erg. Toen ik een jongen leuk vond, werd ze ook heel gemeen tegen me omdat ik veel over hem praatte. Maar nu zij dat zelf doet, moet ik mijn mond houden en doet zij nog altijd echt gemeen!
Elke dag denk ik dan, laat ik weer vriendelijk doen, misschien is het weer het meisje voordat ze die jongen kende. Maar dat is het niet. Eergisteren gingen mijn vriendin en ik bij haar gamen en hij was er ook. Ze deed weer gemeen tegen me. Het valt me trouwens ook op dat ze dat enkel bij mij doet en niet bij anderen. Het ergste vind ik dat ze dacht dat ik haar haar vriendje niet gunde, omdat een meisje zei dat ik, toen ze over haar vriendje praatte heel vies keek. Kom op, zeg! Wie zou jij geloven? Een meisje dat je nog maar 1 jaar kent, of je beste vriendin? Ik zei zelfs tegen haar dat ze voor hem moest gaan en ik was de enige die écht met haar over hem praatte. Trouwens, die jongen is niet gemeen ofzo. Dus het kan niet dat hij haar bewust beïnvloedt…
Heeft iemand hier ooit mee te maken gehad? Of heeft er iemand een oplossing hiervoor? Het zeggen tegen haar is geen optie, want dan bitst ze me af en komt er knallende ruzie. En het is ook niet dat ik de vriendschap zomaar kan verbreken want hiervoor was ze echt geweldig.
