Ik ben zo klaar met hem. Ik hou nog heel veel van hem, maar ik heb er nu genoeg van.
Ik moest er zaterdag op een feestje achterkomen dat hij een ander meisje al een hele tijd leuk vind, ze hebben voor mijn neus gezoend. Al zijn vrienden wisten het, behalve ik. Dat terwijl hij mij al die tijd aan het lijntje heeft gehouden, hoop heeft gegeven en mij heeft gezoend. En maar zeggen: “ik wil nu geen relatie, misschien over een tijdje”. Hij vind haar al die tijd al leuk. Klootzak.
Het probleem is nu dat hij halve verhalen vertelt. Zondag heb ik dus tegen hem gezegd dat ik even geen contact met hem wil en ik heb hem toen ook niet meer gesproken.
Maar toen ik maandag de les ik kwam begon iedereen vragen te stellen: “Zeg, *mijn naam*, mag jij * naam nieuwe crush van mijn ex”*. Ik vind haar wel aardig" en dingen van “Zozo, voel je je nu gebruikt door Devlin” en “Had je maar niet achter hem aan moeten lopen”. Ik was zo boos.
Ik heb toen aan mijn klas gevraagd waar dat op sloeg en wat ze gehoord hadden. Blijkt dat hij heeft vertelt dat hij maar niet van mij af kwam en dat ik maar achter hem aanliep, maar dat hij klaar met mij is en mij maar liet gaan en vooral zich op dat andere meisje richtte, omdat er met mij niet te praten viel. Ik heb toen aan mijn klas en aan iedereen die met die klote opmerkingen naar mij toe kwam het hele verhaal verteld. Dat we veel contact hadden, dat we zelf hadden gezoend, dat we de hele tijd knuffelden en dat hij zelfs mij vorige week vrijdag mee naar huis had genomen en dat we weer bijna gezoend hadden en dat ik hem dan de volgende dag met een ander meisje zie zoenen.
Ik heb verteld zoals het is gegaan. Gewoon omdat ik me dood schaamde. Hij heeft een keuze gemaakt, oké. Maar daar heb ik niets meer mee te maken. Hij zet mij voorschut en ik krijg alle negativiteit terwijl hij mij vervangen heeft voor een ander meisje. Dan vind ik ook dat hij de gevolgen moet ervaren, én niet alles op mij af moet schuiven.
Nu is hij heel boos, dat ik alles eerlijk heb verteld en dat ik tegen iedereen heb verteld dat wij hebben gezoend. Maar ik heb het niet tegen iedereen verteld, alleen tegen die kinderachtige kinderen (oa. zijn vrienden) bij mij op school die zo “stoer” zijn om rot opmerkingen te maken. Het kan mij helemaal niets schelen wat hij nu vindt, ik vind dat ik groot gelijk heb en dat ik alle recht heb om dat te doen. Zoals ik al zei, hij moet de gevolgen van zijn keuze ervaren, niet ik. En al helemaal mij niet voorschut zetten, lekker makkelijk van hem.
Ik vind het ook heel goed van mezelf dat ik me niet kwetsbaar heb opgesteld. Ik heb tegen iedereen heel nuchter kunnen vertellen en ook duidelijk gezegd dat het mij helemaal niets kan schelen wat hij doet. Diep in mijn hart natuurlijk wel, maar dat hoeft niemand te weten.
Ik heb hem nu heel de week niet gesproken, maar als ik hem tegen kom op school zeggen we wel gewoon “hoi” en van de week kreeg ik zelfs 2x een knipoog van hem… Hij weet het volgens mij zelf niet meer.
Ik weet wel dat hij mij nu te veel geflikt heeft, dat ik veel beter verdien. Ik had maandag een gesprek met mijn psycholoog. Zij zei: “Als ik hem nu terug kon toveren, hier in deze kamer en hij zegt dat hij je terug wilt, maar de geschiedenis blijft, wil jij hem dan terug?”. Mijn reactie was: Nu niet, hij heeft me teveel pijn gedaan. Ik moet eerst aan mezelf werken en hij moet zich gaan bewijzen. Misschien wil ik het helemaal niet meer, nu voorlopig niet.
Vond ik best goed van mezelf. Het gaat de goede kant op. En natuurlijk heb ik mijn zwakke momenten, maar ik besef dat hij mij niet verdient.
Dat was weer een heel verhaal, haha. Er is veel gebeurd.
Takes your mind of all the other things too! 
