Hoi meiden,
Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik zou het fijn vinden als jullie mij wat advies kunnen geven.
Het is sinds 3 maanden uit met mijn ex. We hebben 2,5 jaar wat gehad, maar het liep allemaal niet meer goed. We hebben besloten om er een punt achter te zetten.
De eerste maand ging goed. Dat was in de vakantie en ik leerde een andere jongen kennen. Hij heeft mij achteraf gebruikt.
Toen begon school weer en ik zag hem weer na een maand. En de gevoelens kwamen terug… Ik ben diezelfde week nog een middag bij hem thuis geweest en het was allemaal erg fijn en vertrouwd. We hebben veel gelachen en af en toe ook geknuffeld. Ik had het gevoel dat het weer goed ging komen. We hebben toen ook bijna gezoend. Diezelfde avond kreeg ik te horen dat het maar goed was dat we niet hadden gezoend, omdat hij mij niet zo leuk meer vind als eerst en voorlopig geen relatie wilt. Hij moest nadenken.
Ik was boos en verdrietig en wilde hem niet spreken, op school ontweek ik hem en ik reageerde niet op z’n berichtjes. Maar ik kwelde alleen mezelf daarmee, want ik wilde hem zo graag terug. Ik heb dit een week volgehouden en ik ben toen normaal tegen hem gaan doen. We zijn weer hele goede vrienden geworden. Op school gaf hij mij een knuffel, keken we stiekem naar elkaar en we whatsappte tot diep in de nacht.
Uiteindelijk zijn we een paar weken later als “vrienden” naar de bioscoop gegaan. De spanning was er echt. Hij heeft mij heel Rotterdam laten zien, want hij is voor Feyenoord en de hele tijd had ik z’n hand vast. Maar toen moest ik naar huis. We hebben weer even geknuffeld en ik vroeg of we het niet konden proberen, want we hadden zo’n fijne en leuke avond gehad. Ik kreeg weer te horen dat hij mij niet zo leuk meer vond en dat hij het nu niet wilde, misschien over een paar maanden.
Hij wilde het bij hele goede vrienden houden en ik ging daar maar in mee, ik had hoop. Toen was ik 2 weken geleden 's avonds bij hem en we zaten op z’n bed te praten. Ik voelde weer een hele erge spanning. We zaten elkaar een beetje uit te dagen en hij begon mij te kietelen. Opeens lag ik bovenop hem, maar z’n shirt was omhoog geschoven. Dus ik ging voor de grap op z’n buik blazen, dat deed ik altijd bij hem, dat vind hij lekker. Hij vroeg of ik dat nog een paar keer wilde doen en toen hebben we gezoend… Ik trok mijn hoofd een beetje weg, om te kijken wat hij zou doen. En ja hoor, hij boog zijn hoofd weer naar mij en zoende mij weer.
Dezelfde avond vroeg ik weer aan hem wat hij precies wilde. Hij zei alweer: voorlopig niet, ik vind je nog niet leuk genoeg. Maar het was wel heel fijn, dat mis ik. En ik heb er ook geen spijt van…
Ik zou eigenlijk boos moeten worden, maar ik kon het niet. Dan zou ik hem kwijtraken.
Die weken daarna bleven we “close”. Af en toe knuffelen, fijne gesprekken, veel gelachen… Maar toen kreeg ik griep en had ik het heel koud. Hij zei opeens dat hij wel bij mij in bed zou willen liggen om mij lekker warm te knuffelen. Of als ik onder de douche stond zei hij dat hij er graag bij zou willen komen. Ik ben daar maar een beetje in meegegaan, want ik hield hoop…
We zouden met een groep vrienden vrijdag naar de opendag van de universiteit Groningen gaan, maar al z’n vrienden hebben afgezegd, omdat ze dan teveel lessen missen. We zouden dus samen gaan en ik had al een treinkaartje gekocht. Maar hij heeft het gisteren afgezegd, omdat hij denkt dat hij toch niet in Groningen wilt studeren. Hij laat mij nu dus alleen gaan. Ik woon bij Rotterdam, dus ik moet bijna 3 uur in de trein zitten.
Ik ben het nu helemaal zat. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb niet heel veel vriendinnen, want ik had hem en dat was genoeg. Ik kon hem vertrouwen en hij was niet alleen mijn vriendje, maar ook mijn beste vriend. Ik doe zo mijn best voor hem, ik vecht voor hem en ik moet mij keer op keer bewijzen. Maar hij maakt mij eigenlijk steeds verdrietig. Ik wil hem niet kwijt, omdat hij nog steeds mijn beste vriend is en ik ben bang dat als ik hem laat gaan, dat hij er dan achterkomt dat hij best zonder mij kan leven. Maar aan de andere kant weet ik dat het verstandig is om hem te laten gaan, want hij teleurstelt mij steeds en laat me nu kei hard zitten vrijdag.
Ook besef ik ergens wel dat hij niet goed genoeg voor mij is. Hij ziet niet in hoe erg ik mijn best doe, hoeveel ik nog van hem houd en hoeveel ik voor hem over heb. Dan verdient hij dat ook niet…
Sorry voor het hele lange verhaal en de eventuele spelfouten. Ik zit hier al best wel lang mee en ik ben erg benieuwd naar wat jullie hiervan vinden en of jullie advies hebben.