Vriend randt vrienden aan

Hoi dames,

Velen van jullie kennen mij waarschijnlijk nog niet, maar ik ben een trouw lezeres op dit forum! Berichtjes plaatsen doe ik echter niet zo gauw. Vandaag zag ik ´t ideale moment om jullie om advies te vragen, aangezien mijn vrienden ten einde raad zijn. Ik zal het even snel uitleggen:

In het verhaal was het jullie misschien al opgevallen dat ik het woord ‘‘vrienden’’ gebruikte. Het gaat in dit geval om een jongen waarmee ik goed bevriend ben. In zijn vriendengroep is iets gaande en ze zijn een beetje op een dood spoor beland. Ikzelf schrok er best van en wist ook niet gauw wat te zeggen toen ik dit hoorde!

De vriendengroep bestaat al een behoorlijke tijd en ze zijn heel erg gehecht aan elkaar.
Al op jonge leeftijd gingen ze met elkaar om. Naarmate ze ouder werden, gebeurden er een aantal opvallende dingen.

Eén van de vrienden werd ervan verdacht dat hij iedereen probeerde uit te kleden op de webcam, terwijl hij stiekem valse MSN-accounts gebruikte. Hij probeerde de jongens één voor één uit de kleren te krijgen, wat hem helaas erg vaak gelukt is… Hij heeft dit altijd ontkent, maar een aantal jongens vonden hem wel verdacht als het hierop aankwam.

Omdat ze nooit bewijs hebben gevonden, hebben ze het in de doofpot gestopt. Los van dit zijn ze altijd goede vrienden voor elkaar gebleven en deden ze gewoon leuke dingen samen. Echte vriendschap, maar soms stiekem wel een beetje verdacht.

Op een avond bleek één van de jongens in zijn slaap betast te zijn (bij z’n kruis). Hij heeft hem hierop aangesproken. Hij heeft 't bij nog één andere jongen gedaan. In totaal twee dus. Nadat dit in de groep was uitgelekt, is hij uit de kast gekomen. Een opluchting voor velen. Maar velen vertrouwden hem ook niet meer.

Héél lang ging het erg goed, totdat hij zich er onlangs weer schuldig aan heeft gemaakt. Een jongen die een beetje veel gedronken had, was het slachtoffer van een serie betastingen bij zijn kruis.

Nu is het grootste gedeelte van de vriendengroep het zat. Ze moeten hem niet meer. Die vriend van mij is hem ook zat, maar hij zit met een probleem: hij, twee anderen van die vriendengroep en deze aanrander hebben een vakantie voor vier zo goed als ‘geboekt’ (cancellen kan nog). Hij zit erover na te denken om niet mee te gaan, waardoor de vakantie voor vier in duigen valt. Echter voelt hij zich dan enigszins schuldig. Mijn vraag aan jullie is: wat denken jullie hierover? Complimenten als jullie het tot en met hier hebben kunnen uithouden!

Ik hoop dat jullie mij (en dus hém) kunnen helpen! Alvast bedankt. :upside_down_face:

Heeft die vriend jou gevraagd dit te posten? Ik bedoel als het tussen dat groepje vrienden gaat, kun je het dan niet beter aan hen overlaten

vakantie afzeggen sowieso.

Bedankt voor de (snelle) reacties!

Jaa! Hij vroeg zich af hoe mensen ‘‘buiten de vriendengroep’’ hierover zouden denken, omdat hij nou niet kan plaatsen of het extreem ernstig is of minder erg. Niemand buiten de vriendengroep weet het namelijk, behalve ik dan. In de groep is er een beetje een verdeeldheid over ontstaan: iedereen is het behoorlijk zat, maar ze weten niet hoe ze ermee om moeten gaan omdat ze elkaar al zo lang kennen.

Ik kan niet uit je verhaal halen of ze er wel eens over gepraat hebben met die ‘aanrander’? Sowieso vind ik dat wel nodig en dat die gast even heel gauw stopt met iedereen betasten. Daarnaast zou ik ook de vakantie afzeggen.

Er is inderdaad al een keer een goed gesprek gevoerd over dat dit nooit meer mag gebeuren, hoorde ik net!

Wat niet in mijn verhaal staat, is dat die jongen ook wel eens zelfmoordgedachtes heeft of informatie opzoekt over dit soort dingen… Maakt 't ook niet makkelijker…

Ik ben het met de anderen eens.
Uit zorg voor deze jongen, blijft het nu sudderen. De vrienden doen zichzelf tekort, maar uiteindelijk de jongen waar ze last van hebben ook. Het is duidelijk dat er iets niet helemaal klopt in zijn gedrag en daar kan hij beter mee geconfronteerd worden. Zonder dat zal het niet veranderen . Uiteindelijk zou hij misschien (ook ivm zijn zware gedachten) het best hulpverlening op kunnen zoeken
In ieder geval is het belangrijk dat ze in eerste instantie voor zichzelf kiezen!
Ik weet ook niet aan welke leeftijd ik moet denken, maar anders is het misschien goed om een vertrouwenspersoon of evt. een andere volwassene in te lichten.

‘‘Wauw, die reacties. Super attent! Bedank ze maar stuk voor stuk!’’

Zijn woorden, hè! :slightly_smiling_face:

Hij zit nog altijd enigszins met gemengde gevoelens. Aan de ene kant is hij al super lang zijn vriend en probeert hij het voortdurend te relativeren door te zeggen '‘hij probeerde me niet te vermoorden, zo erg is ‘t niet’’, maar de andere kant denkt die ook: ‘‘wat is zijn volgende stap?’’

Waar het begon met ‘vrienden voor de gek houden door ze uit te kleden op webcams’ is het uiteindelijk heuse aanrandingen geworden. Hij denkt nu dan ook dat de volgende stap wellicht ‘‘drogeren en vervolgens vrij spel hebben’’ is. Lijkt mij dat 't vertrouwen werkelijk naar een nulpunt is gezakt.

Desalniettemin blijft die zeggen dat ze samen ook hééééél veel leuke tijden hebben gehad, en dat hij niet kan geloven dat zijn karakter gedomineerd wordt door dit soort dingen.

Ik weet inmiddels wel waar ik op ga sturen: confronteren en als je hem zo wantrouwt; uit zijn buurt blijven!

Ben ik de enige die denkt dat het een jongen is die dit post?

hahaha zou goed kunnen inderdaad^
Ik zou inderdaad het er goed met hem over hebben. Die jongen zit waarschijnlijk super in de knoop met zichzelf en bedoelt het allemaal niet zo. (Dat praat het trouwens niet goed, ik snap dat ‘je vriend’ hem niet meer vertrouwt, want dit gaat veel te ver). Misschien als jullie hem echt duidelijk maken dat het zo niet verder kan en jullie niet meer met hem omgaan anders, dat hij dan inziet dat hij echt veel te ver is gegaan? En daarna kan er overlegd worden hoe het gaat met de vakantie.

Sorry maar hoe kun je je vrienden uitkleden voor de webcam en ze aanraken in hun slaap “niet zo bedoelen”?
Die jongen heeft hulp nodig en het is niet eerlijk van hem dat hij jullie chanteert met zelfmoordgedachtes. Ik zou er op aansturen dat hij psychologische hulp zoekt, misschien stopt het als hij zich beter over zichzelf voelt.

Oké, daar heb je inderdaad gelijk in. Ik bedoel meer dat hij er misschien niet zo bij stilstond dat dit echt niet goed is. Maar dat praat het dus niet goed, en ik denk dat hulp zoeken inderdaad wel een goed idee is, zeker als hij met zelfmoordgedachtes zit.

Haha hé hallo, ik ben er nog hoor. :’’) Een dame zit hier hoor, die ook een beetje namens een jongen spreekt, haha.

Die heb ik trouwens nog niet eerder gehoord! Ik doe overigens heel erg mijn best om super netjes over te komen, misschien daardoor!

Wat ik trouwens niet in mijn verhaal heb opgenomen, is dat ze hem al één keer geconfronteerd hebben! Het is dus al een keer voorgekomen dat ze aangerand werden en pas geleden wéér. Any thoughts?

Hij is dus homo. Maar heeft hij al wel eens wat met jongens gedaan? (Date, relatie). Misschien is die gefrustreerd hierdoor maar de manier hoe hij het nu aanpakt is echt te fout.

Hij randt jullie aan. Zegt dat al niet genoeg over het gebrek aan respect dat hij heeft voor zijn vrienden? Weg ermee.

Boeien

Mee eens. Hoe gefrustreerd alles je ook bent je gaat toch niet je vrienden aanranden lijkt mij? Dan zet je wel een hele hoop op het spel.
Ik zou hem ermee confronteren, zorgen dat die hulp krijgt en als het niet werkt zouden ze altijd kunnen dreigen met naar de politie gaan. Aanranding blijft een strafbaar iets zover ik weet.

Ik zou als vriendengroep met hem gaan praten en zeggen dat dit echt niet kan en dat hij hulp nodig heeft. En hem dan voor het blok zetten, of hij kan veranderen of hij kan vertrekken.