Vriend laat mij niet met rust

Liefde & Boys
#1

Hee allemaal

Ik heb al een lange tijd een super lieve vriend en ik zou hem voor geen goud kwijt willen.
Alleen is er iets wat ongelofelijk aan mij begint te knagen en ik word er gek van.

Mijn vriend is heel erg aanhankelijk en daar is op zich niks mis mee en ik vind het ook niet erg.
Maar nu word het gewoon teveel.

Paar voorbeelden:

Als wij niet afspreken dan moeten wij perse skypen/bellen etc. en hij blijft appen en vragen tot ik met hem ga skypen of bellen.
Ook als we in de avond skypen en ik zeg dat ik moe ben en wil slapen en hij is nog niet moe reageert ie helemaal chagrijnig en geïrriteerd.

Meestal zijn wij vaak ook bij elkaar als wij niks te doen hebben maar soms heb ik daar ook geen zin in en blijf ik thuis en dan zegt hij van ja dan kom ik wel en als ik zeg van nee ik wil gewoon even rust dan word ie ook verdrietig/boos.

Het zelfde als wij bij elkaar zijn (daarom wil ik soms niet bij hem zijn) want telkens als ik dan lekker op mijn laptop zit of een boekje aan het lezen ben of uberhaupt iets voor mezelf aan het doen ben komt ie bij me en zit ie te zeuren dat ik saai ben of dat we iets moeten gaan doen of dan kan hij niet van mij afblijven.

Begrijp mij niet verkeerd ik zie mijn vriend graag en wij plannen vaak leuke dingen in of doen leuke dingen samen maar ik ben iemand die het fijn vind mijn eigen ding te doen en niet heletijd rekening te hoeven houden met een ander of zorgen maken dat diegene zich niet kan vermaken. Ook heb ik soms geen behoefte om veel te praten of wil ik gewoon echt alleen zijn met niemand om mij heen maar HIJ SNAPT HET NIET!

Iemand tips dat ik het over kan brengen zonder hem te beledigen of te kwetsen? (Want hij is erg onzeker en gelijk bang dat ik hem niet meer zie zitten)

#2

up

#3

Aanhankelijkheid binnen een relatie is nooit fijn. Mijn vriend zegt zelf altijd: des te harder je knijpt in een hand vol met zand, des te meer zand er juist zal ontglippen. Oke, hij kan het beter verwoorden dan ik, maar het komt erop neer: des te harder je probeert iets of iemand bij je te houden, des te meer dit juist een averechts effect zal hebben.

Het is super belangrijk om elkaar de ruimte te geven die de ander nodig heeft. Wanneer dit niet het geval is - zoals bij jou en je vriend - is het denk ik het meest verstandig er rustig over te praten met elkaar.

Probeer het er samen over te hebben zonder dat je hem beschuldigd van iets door met een vinger te wijzen en als het ware aan te vallen. Probeer juist vanuit jezelf te praten door bijvoorbeeld te vertellen hoe jij je bij de situatie voelt. Vertel hem vervolgens ook dat je hem voor geen goud kwijt zou willen en je jullie relatie zeker wil koesteren, maar dat wanneer hij jou de ruimte geeft die je nodig hebt zodat je ook je eigen ding kan doen, jullie relatie waarschijnlijk alleen maar beter zal worden.

Hopelijk heb je hier iets aan!

#4

^inderdaad en + probeer er ook gewoon bij te melden dat een relatie ook ruimte nodig heeft om te ademen. Net hetzelfde als jij eens een keertje alleen wil zijn, of met andere zoals vriendinnen en hij net hetzelfde nodig heeft.

Aan elkaar vast blijven plakken elke dag is absoluut niet gezond en zo kan de relatie ook kapot gaan. en dat willen jullie beide absoluut niet :wink:

#5

Maak het bespreekbaar, dat is het enige dat je kan doen. Desnoods laat je hem dit gewoon lezen?

#6

Het lijkt alsof hij bang is dat jij hem niet meer leuk vindt. Heeft hij voor jou een slechte relatie gehad ofzo?
Ik snap helemaal wat je bedoelt hoor. Mijn vriend woont op zichzelf dus ik ben daar soms meerdere dagen per week, maar dan zijn we echt niet al die tijd met elkaar aan het kleffen. Het is juist goed om af en toe iets voor jezelf te doen, anders wordt je alleen maar gek van elkaar en dat heb jij nu eigenlijk al.
Probeer hem gewoon eerlijk te vertellen dat je van hem houdt en hem heel erg lief vindt, maar dat je gewoon behoefte hebt aan tijd voor jezelf en dat hij het niet gelijk moet opvatten alsof jij hem niet meer leuk vindt. Dat moet hij gewoon kunnen accepteren hoor.

#7

Zijn houding kan verschillende oorzaken hebben. Of hij is bang je kwijt te raken, of hij is heel onzeker, of hij heeft zelf geen behoefte aan tijd voor zichzelf en snapt daarom niet dat jij dat wel hebt.
Je zult er toch over moeten praten. Als je niks zegt worden jouw irritaties alleen maar groter en zal je relatie nooit lang stand houden. Het is namelijk echt niet gek dat je zo nu en dan tijd voor jezelf wil. Kaart het aan dat het jou belemmert en dat jullie op deze manier juist uit elkaar groeien in plaats van naar elkaar toe. Hij moet ook leren jou ruimte te geven en te begrijpen dat je die niet nodig hebt omdat hij niet leuk genoeg is.

Als hij dat na een goed gesprek nog steeds niet snapt of telkens in oude gewoontes terugvalt zou ik me afvragen of dit wel de juiste jongen voor je is. Want als jij die behoefte en ruimte wel hebt gaat dit in de toekomst echt een breekpunt zijn als hij niet verandert.