De afgelopen dagen kan ik echt aan niets anders meer denken dan deze ‘issue’.
Mijn vriend en ik gaan over 3 maanden allebei voor een halfjaar naar het buitenland. We zijn 18 & 19 jaar oud en nu anderhalf jaar bij elkaar en het gaat heel goed tussen ons. Toch heb ik het gevoel dat het beter is als ik onze relatie op een break zet gedurende dat halfjaar. Ik ben namelijk echt bang dat ik mijn hele reis (met vriendinnen naar Australie) verpest doordat ik waarschijnlijk gedurende sommige weken/maanden niets van hem ga horen omdat hij naar landen gaat waar je echt nauwelijks toegankelijk internet hebt, en vervolgens helemaal emotioneel word… Dit had ik namelijk deze zomer heel erg toen ik een maand weg was, en hem echt niet uit mijn hoofd kon zetten (als in: ik miste hem ZO erg!).
Toch wil ik (en dat gun ik hem ook) echt optimaal van mijn reis kunnen genieten en niet de hele tijd bezig zijn met ‘oh misschien heb ik vandaag wel een email van hem!’ en dat soort wanhopige gedachtes. Ik wil die break dus niet voor het kunnen flirten/zoenen/meer met andere jongens, ik zou die break echt alleen willen puur om het feit dat ik dan geen onrealistische verwachtingen heb over het contact blijven houden in die maanden, wat gewoon echt bijna onmogelijk is… Dat lijkt me zo kut: het zitten in een relatie terwijl je elkaar niet te pakken krijgt…
Aan de andere kant is de kans groot dat we tijdens die break volledig uit elkaar groeien en de relatie oppakken in Nederland niet meer zo makkelijk gaat.
Heeft iemand met iets soortgelijks ervaring?