Voornemens, mijn hol!

Ik ben vaak bezig met het schrijven van korte columns/verhaaltjes. Het lijkt me erg leuk om van jullie te horen wat jullie er van vinden! Tips en kritiek zijn van harte welkom!
Veel lees plezier!

[b]Voornemens, mijn hol!

Ook dit jaar zal men er niet aan kunnen ontkomen, de voornemens voor het nieuwe jaar. Maar wat is nu tegenwoordig nog een voornemen? Ik zocht de definitie van onze ‘voornemens’ op en kwam uit op dit mooie omschreven stukje: een plan. RIGHT, een plan! Een plan dat bij menig hollanders (ook in één woord omschreven) mislukt! Een plan dat je elk jaar maakt nadat je jezelf volgesnoept en verwaarloosd hebt. Een plan om de sportkaart die we in 2011 hebben aangeschaft (als voornemen om te gaan sporten) uit het stof halen, zodat we in 2012 écht gaan sporten. Zo kunnen we nog oneindig veel voornemens opnoemen als diëten, stoppen met roken, meer sporten, minder drinken, en meer aan onszelf denken! Bij deze defineer ik een voornemen in, jawel, maarliefst één woord: BULLSHIT! [/b]

Natuurlijk hoort het bij een nieuw jaar, wat veel mensen associëren aan een nieuwe start. Maar dat vind ik persoonlijk erg jammer. Ik snap uiterst goed dat we in een nieuw jaar een nieuwe start willen maken en de negatieve dingen achter ons willen laten. Maar kom op, hebben we daar nou echt een hoop oliebollen, champagne en vuurwerkrunderen voor nodig? NEE! Moeten we wachten tot op de jaarwisseling om te doen wat we dit jaar al willen? NEE! Moeten we als kuddedieren een lijstje maken voor het komende jaar, met de dingen die ons leven zogenaamd zou verbeteren? NEE!

Je zal nu wel denken, je klinkt als mijn moeder die me alles verplicht wat normaal lijkt. Dat klopt en dan ben ik nu de moeder die je als raadgeefster gaat zeggen hoe het wel moet. We kappen met de voornemens voor een volgend jaar. Zijn er dingen die we écht willen verbeteren? Maak een plan, voer actie en je gaat het ‘nieuwe jaar’ al helemaal fris en positief in! Daar zijn geen klapperende vuurpijlen voor nodig, maar een wil en doorzettingsvermogen. En wat we in een nieuw jaar echt moeten doen dat is genieten! Dus wat als iemand me vraagt naar mijn voornemens? Dan roep ik luid: ‘voornemens mijn hol, leve de lol!’

iemand? :flushed:

Je probeert het te erg, maar het is het net niet, zeg maar.
Maar dat is mijn mening, ik denk dat je met veel oefenen leuke stukken kunt schrijven hoor! Oefening baart kunst :slightly_smiling_face:

ik vind het nep enthousiast. je gebruikt veel uitroeptekens en CAPSLOCKWOORDEN. het is nogal schreeuwerig en haastig lijkt het…

Het is niet slecht, zeker niet. Maar het is het nét niet.

misschien moet je wat persoonlijker worden, dat je voorbeelden uit je eigen leven haalt zeg maar, want dat idee heb ik bij een column. Een columnist beschrijft wat hem/haar bezig houdt, dus misschien een tip?
Zoals de rest al zei, het is het net niet, maar oefening baart kunst!

Dankjullie voor de adviezen, ik vind het zelf ook een van min mindere! Wat vinden jullie van bijv. deze?

[b]Een bioscoopuitje anno oma’s goede oude tijd

Lekker met vriendinnen schaterend van het lachen en een buik over gevoed met chips en snoep verlaat je de zaal. Met je grote liefde hand in hand en vol in spanning of jullie eerste kus zal naderen zit je met een buik vol vlinders in een prachtzaal met een adembenemende film en een XL puike bak popcorn tussen jullie in. We zijn zojuist gearriveerd in, jawel, de bioscoop.[/b]

Het is al eeuwenlang een uitje met dezelfde tradities. Hetzelfde liedje, een vrolijk melodietje. Ik voel, als hypermodern meisje, aan mijn water vol met goede voedingsstoffen, dat er een dag komt waarop dit veranderd. De dag dat men net als ik niet meer is weg te slaan bij de onwijs moderne communicatiemiddelen, waar geen Albert Einstein meer aan kan tippen. De dag die de voorspelde ramp van 2012 heeft weten te trotseren. De dag waarop naar de film gaan een betekenis is van een bioscoop vol met loeiende smartphones, tablets, cyberlenzen en een kletsende generatie die niet weet wat zonder deze communicatie te moeten.

Inderdaad. Ik klink als de oude familiegeneratie die niet weet wanneer te moeten stoppen over hoe alles van vroeger naar nu toch is veranderd. Maar helaas, tijden veranderen weldegelijk en je grootouders zullen nooit minder hebben genoten van die ‘goede oude tijd’ als dat jij nu geniet met al je moderne applicaties. Als een stelletje kippen zonder koppen laten we ons meesleuren in de nieuwe moderne wereld. De moderne manier van communicatie die nu onder andere wordt benoemd tot ‘social media’. En hoe asociaal het de mens ook maakt, we doen er allemaal aan mee.

Zo heb ik mijzelf op heterdaad betrapt heb dat ik in de bioscoop mijn ‘appjes’ niet kan laten voor wat ze zijn. Mijn geluid uitzetten in de bioscoop? Vooruit, anders zouden de investeringen in die gruwelijk doordachte voorfilmpjes ook zo zonde zijn. Maar dan als volgt, mijn geluid staat uit, maar hoe houd ik mezelf nu minimaal anderhalf uur in om niet naar mijn mobiel te grijpen, terwijl hij gloeiend heet staat van het trillen?
Inderdaad mijn ‘o zo belangrijke leven’ heeft mezelf de das om gedaan. Een rustig avond je naar de bioscoop gaan is niet meer zo makkelijk als in die ‘goede oude tijd’ van oma. De popcorn, de film, de stoelen en keuzes zijn allemaal luxer geworden. En zo ook de macht die mijn communicatie middelen beheersen, een macht die maar op één manier is uit te schaken. Het ‘power knopje’.
Aldus, de volgende keer maak ik me klaar voor een ouderwets filmavondje en laat ik mijn telefoontje lekker thuis!

Ik ben het deels met je eens. Maar wat bedoel je met ‘nep enthousiast’?

up