Voor me ouders schamen

Ik wil een keer dat er een vriend ofzo bij mij thuis komt maar ik schaam me super erg voor me ouders. :blush: hebben jullie dat ook? en hoe oud moeten jullie zijn dat er een jongen bij jullie komt slapen? :stuck_out_tongue:

Hoort bij je leeftijd, iedereen heeft zo z’n periode dat ze zich schamen voor hun ouders, ook al zijn het dood normale mensen. Niet zo aanstellen. Elk kind heeft ouders.

Uh. De eerste keer dat ik vroeg of er een jongen bij me mocht blijven slapen was ik 15, maar ze kende hem al 4 jaar dus dat was geen probleem.

Mijn moeder heeft af en toe echt rare acties. Helaas heb ik die geërfd :grinning_face_with_smiling_eyes: Maar ja ik schaam me dan ook af en toe voor mezelf x)

En die vraag kan ik niet beantwoorden daar zouden mijn ouders trouwens denk ik niet een leeftijdgrens voor hebben hoewel ze het wel zouden willen dat ik het zo laat mogelijk zou doen.

Waarom schamen? het zijn je ouders…
kan me haast niet voorstellen dat ik me voor mijn ouders zou schamen maarja ik heb het geluk dat ze best wel modern zijn. :")
maar eh waarom schaam je dan voor ze? ik bedoel als je moeder mischien hele ouderwetse kleding draagt kan je toch voorstellen om een x te gaan winkelen met haar en haar kleding aanbevelen die leuk zouden staan bij haar?.

Waarom schaam jij je voor je ouders? (Dan zit er toch zowieso iets niet goed)
Ik heb me nog nooit voor m’n ouders geschaamd

En hoe oud ik moest zijn…weet ik niet eens meer
Maar mijn ouders maakten nergens een punt van
Want met 13 sliep er al een jongen bij me

Ja ik denk dat iedereen dat wel heeft. Mijn vader probeert me ook vaak voor schut te zetten, dus. :’)

En die jongen logeren… altijd al. Ik had vanaf m’n geboorte al een beste vriend. En toen ik een vriendje kreeg was het ook geen probleem.

haha, oke naja mijn vader is ook best wel voorschut :astonished:. maar ik zie wel ooit.:stuck_out_tongue:

Nou ehm, ik hou heel erg van mijn ouders en ik denk serieus dat het de beste ouders ooit zijn. Maar ze kunnen echt beschamende dingen zeggen of doen. :grinning_face_with_smiling_eyes:

Haha ja zoiets heb ik dus ook! Ik fiets altijd 12 km naar school en ik haat met de bus gaan dus dan ga ik ook met deze regen fietsen denken me ouders gelijk dat ik een vriendje heb waarmee ik fiets en dat ik daarom niet met de bus wil! Haha

Nou zoiets heb ik ook opzich wel, ook al ben ik 17. Meer omdat m’n moeder soms gelijk aanneemt dat een nieuwe jongen iets betekend, wat me echt irriteert. Of dan gaat ze ineens van die random dingen zeggen die echt helemaal nergens over gaan. Niet dat ik ooit echt een jongen mee heb genomen als vriendje zijnde, maar ik ken het van als een vriendin bleef eten/slapen.

Ik schaamde me eerst ook voor mijn ouders maar het zijn ook maar gewoon mensen, je vriendje zal hetzelfde denken over zijn ouders. En mijn eerste serieuze vriendje mocht na 8 maanden geloof ik blijven slapen. Maar wel in een aparte kamer, daar niet van. xD

maar gewoon ‘een’ vriend?

Nou ik heb me nooit geschaamd voor mijn ouders, hoor.

En er zijn mijn hele leven al mensen blijven slapen, jongens en meisjes: Mijn vriend, maar ook gewone vrienden en vriendinnen. Als het een jongen was wel altijd op een andere kamer.