Voor altijd wij.

Schrijfsels
#1

[i]Ik wil een verhaal gaan maken, alleen heb nog niet super veel ervaring dus ik hoor het graag als het verhaal niet leuk is en als er iets niet goed is kun je ook reageren!

Het verhaal gaat over 2 vriendinnen.
[/i]
[b]
Ik voel de koude wind door mijn haren ruizen. Het word weer winter. In de verte zie ik Keri staan.
Ze bukt en raapt wat op.
‘‘Marsje, Kom!’’ Schreeuwt Keri.
ja, ik kom zo! antwoord ik.
Ik herinner me het nog goed 2 jaar geleden. We zaten op ditzelfde bankje
Pap mam Sem en ik. We gingen bijna ieder weekend naar het strand.
Dit keer voelde Sem zich niet zo lekker. We zijn toen eerder naar huis gegaan.
‘‘marscha! kom nou! ik heb het koud!!’’
‘‘Ja ik kom er nu aan!’’ Roep ik en ik ren naar haar toe.
Ik pak de sleutel en maak het deurtje open. Wat ben ik hier lang niet meer geweest.
‘‘Jezus, wanneer is hier voor het laatst schoongemaakt’’ mompelt Keri.
‘‘Ik had toch gezegd dat je er niet teveel van moest verwachten,
maar we maken het helemaal schoon. het word echt heel leuk geloof me’’! zeg ik vrolijk.
‘‘hmpf, Laten we dan maar beginnen’’ zegt keri met een diepe zucht.

Na een klein uurtje nemen we een pauze.
‘‘Marsch, Ik moet je wat vertellen, ik ben zo verliefd he!’’ zegt Keri vrolijk.
‘‘Oja?’’ zucht ik. Voor Keri duurt verliefd zijn een weekje en dan heeft ze er weer genoeg van.
‘‘ja, hij heet appie, het is een vriend van m’n broer’’ zegt Keri blij.
Ik denk na.’’ heb ik hem welleens gezien?’’ vraag ik.
‘‘Nee, ze kennen elkaar pas een weekje ofzo, maar hij is zo lief he!’’
‘‘Gisteren was hij bij ons thuis en gaf hij me een knipoog, Ik weet zeker dat jij hem ook lekker vind’’ zegt ze lachend.
‘‘Ja dat zal vast’’ antwoord ik.

Na een half uurtje hebben we het wel gezien in het huisje en besluiten we naar huis te gaan.
Ik maak het deurtje open en we worden gelijk verast door een stevige koude wind die naar binnen word geblazen.
'‘aaah koud!’'gilt Keri. Ik kijk omhoog, De lucht is erg donker. ‘‘kom snel, Het gaat zo regenen’’ roep ik.
Keri loopt achter me aan. Ik kijk achterom. Ze raapt stenen op. Keri spaart al sinds haar zevende stenen.
Thuis op haar kamer staat een er een hele kast vol mee. ‘‘Keri kom nou het begint zo te regenen!’’ Gil ik.
‘‘Please, wacht nou even er liggen hier echt veel mooie!’’ roept Keri smekend. Geiriteerd blijf ik staan.
‘‘Meisje kijk deze steen hij is niet alleen in het licht van de laser!’’ hoor ik Keri zingen.
Lachend draai ik me om. soms ik kan ik zo om Keri lachen. Ze is altijd wel vrolijk.
Opeens voel ik een klap tegen me voorhoofd en voor ik het weet lig ik op de grond.
In de verte hoor ik keri schreeuwen maar ik kan niks zien. Ik probeer haar te roepen maar het lukt niet.[/b]

Moet ik doorgaan ofniet?

#2

upje. Mischien dat het nu een beetje saai lijkt, maar ik moest even snel een begin maken.

#3

Iets te veel alinea’s , je kunt beter iets langer schrijven en ook denken aan de hoofdlettrs :slightly_smiling_face: Maar ik snap dat het je eerste keer is! Schrijf snel verder, maak het spannend en hou de lezers vast

#4

Geen reacties dus ik weet niet of het een stom of een leuk verhaal is, maar ik schrijf nog wel even een stukje:

[b]’‘Marscha word wakker!’’ hoor ik Keri schreeuwen.
Ik open m’n ogen.
‘‘Djeeez, Marscha ik zweer het ik dacht dat je dood ging en ik had helemaal geen mobieltje bij me dus ik kon helemaal niemand bellen!’’
. Het ligt eigelijk best lekker hier op het zand.
Ik kijk om me heen en zie niks waar ik mezelf tegen gestoten zou kunnen hebben.
‘‘Wat is er gebeurd?’’ vraag ik.
‘‘Er vloog een zeemeeuw tegen je hoofd aan’’ Verteld Keri nog steeds in schock.
Ik lach, Ik wist niet dat Keri zo sirieus kon zijn.
Ze kijkt me niet begrijpend aan. ‘‘Laat maar’’ lach ik.
Ah nee he! gilt Keri. ‘‘Het begint te regenen!’’
‘‘Laten we dan maar snel gaan.’’ zeg ik.

Eenmaal thuis gekomen zie ik dat mijn ouders en broertje al aan tafel zitten te eten. Sinds mijn broertje ziek is, is er een hele andere sfeer thuis. Het is nooit meer zo gezellig als vroeger.
‘‘Sorry’’ Zeg ik. ''Ik was mijn mobieltje vergeten dus ik wist de tijd niet.
‘‘Wat heb jij gedaan?’’ vraagt mijn moeder.
''Uhm, Ik ben naar het strand geweest. Hoezo? antwoord ik.
‘‘Nee, ik bedoel je hoofd!’’ zegt mijn moeder bezorgd.
‘‘Oh dat, Ja er vloog een meeuw tegen m’n hoofd aan.’’ Zeg ik lachend.
Mijn broertje lacht mee.
‘‘Ik moet even wat pakken’’ roep ik en ik ren naar boven.
Ik pak mijn mobieltje. 1 gemiste oproep van Keri.
hm, Ik bel haar straks wel terug als ik gegeten heb.
Ik loop naar beneden en schuif aan tafel.
Het is erg rustig, alleen mijn broertje praat.
Hij verteld over een nieuw jongetje uit de klas die een slang heeft.
Hij verteld over de jufrouw die hem heeft leren schrijven.
Tot slot verteld hij over zijn beste vriendje Steef. Zijn broer heeft zijn autorijbewijs gehaald.
Mijn broertje is 7. Op zijn 5de kreeg hij Leukemie. Dat is een vorm van Kanker. Hij heeft toen chemo’s gekregen en hij werd weer beter. Op zijn 6de kreeg hij het weer. Nu is hij bezig met zijn laatste chemo’s. Gelukkig gaat het al weer veel beter. Hij heeft veel tijd doorgebracht in het ziekenhuis, en is heel blij dat hij nu eindelijk weer naar school mag.
Je ziet hem echt stralen.
‘‘Mam, zullen we weer een keer net als vroeger naar het strand gaan?’’ stel ik voor. ’
‘‘Lekker hoor, met dit koude weer.’’ Bromt mijn vader.
Ik word boos. ‘‘We doen nooit meer wat met z’n allen’’.
‘‘Ik verveel me dood!’’ gil ik.
Marscha meisje, roept mijn moeder sussend.
‘‘Nee’’! roep ik kwaad.
‘‘Ik ben het zat!’’ ‘‘Omdat Sem ziek is doen we nooit meer wat!’’
‘‘Het enige waar jullie over praten is over hem en z’n stomme ziekte!’’

Ik stamp naar boven. [/b]
Volgende keer komt een langer stukje, En het word echt leuker en spannender maar jullie moeten een beetje de hoofdpersonen leren kennnen enzo.

#5

Bedankt voor je reactie! ik zal erop letten!

#6

‘‘Marscha word wakker!’’ hoor ik Keri schreeuwen.
Ik open m’n ogen.
‘‘Djeeez, Marscha ik zweer het, ik dacht dat je dood ging en ik had helemaal geen mobieltje bij me dus ik kon helemaal niemand bellen!’’
Het ligt eigelijk best lekker hier op het zand.
Ik kijk om me heen en ik zie niks waar ik mezelf tegen gestoten zou kunnen hebben.
"Wat is er gebeurd?"vraag ik.
‘‘Er vloog een zeemeeuw tegen je hoofd aan’’, verteld Keri nog steeds in schock.
Ik lach, Ik wist niet dat Keri zo serieus kon zijn.
Ze kijkt me niet begrijpend aan. ‘‘Laat maar’’, lach ik.
Ah nee he! gilt Keri. ‘‘Het begint te regenen!’’
‘‘Laten we dan maar snel gaan’’, zeg ik.

--------------------------------------

#7
~\~~~[b][message=4233436,noline]ilookafteryou schreef op 28 October

Dankje ik het het verbeterd!
--------------------------------------

#8

De titel moet eigelijk veranderd worden. Het moet zijn: wij voor altijd.
Waar kan ik dat melden?

#9

Kun je zelf doen met de 'wijzig’knop volgens mij

#10

Hm, Ik kan het niet vinden. Nouja, Ik schrijf nu nog een klein stukje.
Ga zo naar de bios dus heb niet veel tijd.

[b]Ik besluit Keri terug te bellen.
Ik toets haar nummer in en de telefoon gaat over…
‘‘Met Keri?’’ zegt ze. ‘‘Haay, Met Marscha.’’ Antwoord ik. ‘‘Jij had mij gebeld.’’
‘‘Ja, weetje, mijn moeder heeft een nieuwe vriend, hij is er nu niet meer maar was er net heel even.’’ zegt ze.
‘‘En, Is hij aardig of niet?’’ vraag ik.
‘‘Jawel.’’ zegt ze. ‘’ Maar kom je hierheen? Je raad nooit wie hier is!’’
‘‘Nou?’’ vraag ik nieuwschierig.
‘‘Appie!’’ roept ze enthiousast.
hm, Ik had het kunnen weten. Ik heb eigelijk niet zo’n zin maar alles is beter dan hier thuis zitten.
‘‘Leuk! ik kom er aan, kan ik hem gelijk beoordelen!’’ antwoord ik.
‘‘Mooi, tot zo Dushi! zegt ze.
‘‘Tot zo’’ antwoord ik maar ze heeft al opgehangen.
Ik rijd de poort uit. Keri woont midden in de stad. Veel gezelliger dan bij ons dus. Eenmaal aangekomen bij haar huis zie ik 2 jongens in de deuropening staan. Eentje is michael de oudere broer van Keri.
De ander ken ik niet. Dat zal dan vast wel Appie zijn. Leuke jongen.
Ik groet ze en loop naar binnen. Ik ga de trap op richting haar kamer.
‘‘Keri, ben je hier?’’ vraag ik. ‘‘Ja kom binnen!’’ roept ze terug.
‘‘En heb je hem gezien?’’ vraagt ze.
Haha ja, Leuke jongen hoor!’’ zeg ik. Hihi, ik wist het! roept ze.
‘‘Jammer genoeg gaat hij zo weer weg.’’ ‘‘Wat zullen we gaan doen?’’
‘‘Zeg jij het maar, mij maakt het niet uit.’’ antwoord ik.
‘‘Ik weet nog wel wat…’’ antwoord ze geheimzinning. ‘‘Hm, je maakt me zeer nieuwschierig.’’ antwoord ik sarcastisch.
‘‘Kijk’maar eens wat ik hier heb.’’ Ze pakt een joint uit haar la.
‘‘Hoe kom je daar aan?’’ vraag ik.
‘‘van m’n broer gejat, niks zeggen’’ fluisterd ze. ‘‘Zullen we hem uit het raampje oproken?’’
Ik stem toe. Ik weet dat het geen slim idee is, maar ik kan het wel gebruiken.
Na een paar hijsjes voel ik mijn hoofd zwaarder worden.
‘‘Goed spul’’ fluisterd Keri. Ik lach.
‘‘Heb jij ook zo’n droge mond?’’ vraag ik.
hihi, Ja kom we halen wat te drinken.’’
We lopen richting de deur als hij plotseling openvliegt.

haar broer… [/b]

Moet ik verder gaan ofniet?

#11

Leuk! verder gaan!

#12

Haha, ik schrok me dood. Ik dacht eerst zo van. Dit heb ik toch niet geplaatst? :grinning_face_with_smiling_eyes: Maar toen keek ik naar de naam en kwam ik tot ontdekking dat we gewoon het zelfde plaatje hebben.
Leuk verhaal. Verder

#13

Nog een stukje…

[b]’‘Wat ruik ik hier?’’ Roept hij.
‘‘Niks’’ Sist Keri en ze wilt weglopen maar hij houdt haar tegen.
‘‘Godverdomme Keri, Ik ruik wiet! Hoe kom je daaraan?!’’ Schreeuwt hij.
Hij wil Keri slaan maar wordt tegengehouden door Appie. ‘‘Jezus Michael doe ff normaal tegen je zusje man.’’ Roept hij.
Ey, Waar bemoei jij je mee?!’’ Schreeuwt michael.
Sinds de dag dat ik hier kom ben ik al bang voor Michael. Hij is heel groot en als hij boos is schreeuwt hij altijd heel hard.
‘‘Ik zweer het, Als jij je zusje slaat heb je problemen met mij mattie!’’ Schreeuwt Appie.
‘‘Ik pak jou straks nog wel.’’ bromt Michael tegen Keri en hij stampt de kamer uit.
Appie loopt naar Keri toe en hij aait over haar rug. ‘‘Als hij weer zo vervelend doet kom dan naar mij toe, oke?’’ zegt hij.
Keri glimlacht. ‘‘Zal ik doen.’’ Antwoord ze blozend.
‘‘Oh my gosh, Zag je hoe hij voor me op kwam!’’ Gilt ze als hij de kamer uit is. ‘‘Zal hij mij ook leuk vinden?’’
‘‘Vraag het hem!’’ Zeg ik.
‘‘Hmm, Staat dat dan niet dom ofzo?’’ mompelt Keri.
Keri houdt erg veel van jongens , maar heel veel jongens ook van haar.
‘‘Natuurlijk niet, Elke jongen van school geilt op jou man!’’ antwoord ik.
Keri grinnikt.

Ik kijk op de klok en zie dat het 10 uur 's Avonds is. Over een uurtje moet ik naar huis.
‘‘Zullen we naar de Halal gaan?’’ Stelt Keri voor.
Halal is een Snackbar bij Keri om de hoek.
We doen de deur open en zien dat het niet druk is dus kunnen we zelf bepalen waar we gaan zitten.
We besluiten op een bankje ergens achterin te gaan zitten.
‘‘Wat neem jij?’’ vraag ik aan Keri.
‘‘hmm, Ik weet niet.’’ ‘‘Heb maar 0,90 bij me.’’ mompelt ze.
Keri heeft het niet zo breed thuis. Haar vader heeft ze nooit gekend.
Hij heeft haar moeder in de steek gelaten toen Keri nog in de buik zat voor een andere vrouw. Keri praat bijna nooit over haar vader. Ze zegt dat ze hem haat ook al kent ze hem niet.

‘‘Je mag wel van mij geld lenen hoor.’’ Stel ik voor.
''Dankje Schat, Ik betaal het zo snel mogelijk terug!" zegt ze dankbaar.
‘‘Hoeft niet, We zijn toch vriendinnen.’’ Zeg ik.
We kopen een 2 frietjes mayo, een kaassoufle en een frikadel.
Eigelijk heb ik helemaal geen honger dus gooi ik de helft weg.
Keri daarintegen eet haar friet op alsof ze 3 dagen niet gegeten heeft.
na een tijdje gaan we weer terug naar Keri’s huis. Het is donker en koud buiten. Ik moet snel eens naar de stad om een winterjas te halen. We lopen naar binnen. Er is niemand thuis wat gewoonlijk is bij Keri.
Ik kijk op de klok en zie dat het al 12 uur is geweest.
‘‘Ik moest maar weer eens gaan.’’ Zeg ik. ‘‘Moet ik niet mee fietsen, het is harstikke donker buiten?’’ vraagt Keri.
‘‘nee joh hoeft niet, ik ben zo thuis!’’ zeg ik.
‘‘Oke, I see you tomorrow doeg!’’ roept ze.
Ik loop de trap af, naar buiten en ik pak mijn fiets. Het is erg donker buiten dus ik doe mijn licht aan.
Het is erg koud buiten, Mijn jackje houdt de kou niet tegen.
Ik kom op een afgelegen weggetje dus ik fiets wat sneller.
Het waait hard en ik ril. Wat heb ik nu zin om thuis bij de openhaard te zitten, net als hoe we dat vroeger deden. Mijn moeder las dat altijd verhaaltjes voor. Ik mis die tijd.
Ik hoor wat achter me dus kijk om en zie dat er iemand achter me fietst maar ik kan niet zien wie het is. Daar is het te donker voor.
Ik fiets snel door. Het begint te regenen. pff. Ook dat nog!
Ik heb nu al weer zin in de zomer. Dit jaar word ik 16 dus mag ik samen met Keri op vakantie zonder ouders. Dat wordt echt alleen maar uitgaan.
Ik kijk weer om. Ik zie dat het een man is maar ik kan zijn gezicht niet goed zien. Hij fietst nu wel heel erg dicht bij.
Ik begin sneller te fietsen en kijk weer om. Shit Hij begint ook sneller te fietsen! Ik rijd zo hard als ik kan en rijd snel een zijstraatje in.
Snel verstop ik me achter een auto. Mijn hart gaat als een gek tekeer.
Wat zou die gast van me willen… Ik probeer naar huis te bellen maar ik heb nog maar 2 cent beltegoed. Na 10 minuten sta ik op. De kust is veilig. Ik stap op mijn fiets en wil wegrijden maar word dan bij mijn nek gegrepen…[/b]

#14

Moet ik verder gaan ofniet?

#15

Hahaha, :grinning: wel toevallig dat we hetzelfde plaatje hebben!

#16

Denk aan je hoofdletters en leestekens

#17

Zal er opletten bedankt!

#18

Moet ik verder gaan ofniet?

#19

verder!

#20

upje voor jou,