"Volgens de norm"...

Lifestyle
#1

Soms vallen bepaalde dingen me op, zo ook hier op Girlscene. Ik zie zojuist dit topic: Eyeliner bij jongens? Ik zie hier dat naast de “moeten ze zelf weten” reacties aardig wat mensen reageren met “Nee, dat kan ECHT niet” en “Make-up is alleen voor meisjes”. Maar, even eerlijk, wie zijn wij om dat te bepalen? Of, beter, wie is de maatschappij om dat te bepalen? Wij reageren op deze manier omdat het ‘normaal’ gesproken een meidending is om make-up te dragen.

Maar als een jongen dat nou ook zou willen maar zich onderdrukt voelt, omdat anderen het stom vinden of abnormaal? Da’s toch gewoon te naar voor woorden? Ik vraag me af of jullie daarbij stilstaan.

Zo is het ook met andere dingen. Alleen al in het “is dit leuk” topic of gerelateerde dingen, zoals het topic over over-the-knee kousen, met vervolgens de vraag “of dat wel kan”. Natuurlijk kan dat. Trek ze aan, tada.

Ik snap dat mensen reageren vanuit hun eigen referentiekader, en er wordt natuurlijk een vraag gesteld, “wat vind jij?”, en dan kun je antwoorden met: “voor mij is het niets”. Maar het gaat soms verder dan alleen vanuit je eigen beleving een mening geven. Ik vind reacties soms erg veel neigen naar iemand een bepaalde norm opleggen.

Dus, hierbij, wat vind jij van dit soort reacties? Of herken je jezelf erin? Sta je erbij stil?

#2

Argh, dit ja. Verschrikkelijk. Mensen denken dat iedereen hetzelfde moet zijn als dat ze zelf zijn en je moet anderen gewoon respecteren. Als ZIJ iets leuk vinden, dan moet dat prima zijn.

#3

Ik snap je punt. Meestal zeg ik, als ik zelf iets niet zo leuk vind: ‘ik zou het zelf niet kopen, maar als jíj het leuk vindt, moet je het gewoon aantrekken’. Maar ik kan me goed voorstellen hoe reacties op zulke vragen iemand onzeker kunnen maken.

#4

nja ik heb bij bepaalde dingen ook wel echt zoiets van “doe het nu maar gewoon niet” maar zolang ze met die dingen geen andere mensen/dieren kwaad doen dan moeten ze het volledig zelf weten en dan ga ik er niks over zeggen (:

#5

Ik herken je kijk hierop heel erg. Idd heel jammer dat mensen in de praktijk heel intolerant en vast zitten in een discours.

#6

Weetje? Ik dacht hier net aan. Ik zag de titel en ik dacht; ik neem niet eens de moeite om te kijken, mensen zullen vast hun oordeel wel hebben met dat het alleen voor meisjes is. En daar irriteer ik me kapot aan, en om die frustratie te besparen ging ik expres niet kijken. Ik begrijp je punt volkomen!

#7

Ik word ook af en toe vreemd bekeken als mensen te weten komen dat ik een ‘mannelijke’ studie doe …

Er bestaat gewoon zoiets als een rollenpatroon. Van meisjes/vrouwen wordt het een en ander verwacht vanuit de maatschappij, terwijl jongens/mannen iets totaal anders wordt opgelegd.

Make-up/zich opmaken/mooi zijn wordt gewoon meer verwacht van het vrouwelijke geslacht, dat wordt ons zo ingeprent.

Da’s mijn visie van de hele zaak dan toch. Vind het zelf enorm sneu; persoonlijk vind ik dat iedereen daarmee doet wat hij of zij wil. Ik steek bijvoorbeeld geen moeite in make-up.

#8

@Jolinemien: Ja, dat denk ik ook, en dat vind ik erg jammer. Dat we dat niet kunnen loslaten, blijkbaar. En niet alleen mannen/vrouwen, maar alle verdelingen die je je kunt bedenken zie je dit in terug.

#9

Nee eigenlijk niet.
Maar dat is meestal zo als het oppervlakkig blijft.

#10

Mensen reageren vaak veel te bot zonder na te denken over hoe de ander zich daarover zou kunnen voelen. En mensen hebben veel te snel een oordeel met hun hokjesgeprop. Ik snap je punt helemaal, ik erger me er ook ontzettend aan. Vooral als je iets afwijkt van het ‘standaard modebeeld’.

#11

ik begrijp je punt… en ik herken mezelf er ook in. ik reageerde namelijk ook in dat topic. maar verder reageer ik wel altijd met iets als; ‘ik vind persoonlijk…’
maar aan de andere kant vind ik het niet onze ‘schuld’. de topicstarter vraagt om onze mening en dan kunnen ze verwachten dat er zulke reacties komen…

#12

Dat zeg ik ook in mijn beginpost maar ja.

Bovendien was jouw reactie daar de grootste aanleiding geweest tot het openen van dit topic, en daar zie ik wat je aan het begin van je reactie hier zegt niet in terug.

“make-up is niet voor jongens. dag- en nachtcreme is het enige wat ze op hun gezicht mogen smeren.”

#13

Ben het er wel mee eens eigenlijk.

Maar ik denk niet dat dit gedrag in onze maatschappij ooit écht drastisch verandert.

#14

Ik heb een tijdje nagedacht of ik zo’n soort topic zou openen maar jij kan het veel beter verwoorden. Ik ben het met elk woord eens!

Sommige posts zijn zo gemeen, het lijkt wel of het steeds erger wordt. Meisjes worden hier ook veel te vaak slet genoemd. (Eigenlijk zou je dat nooit moeten zeggen, maar ahem.)

#15

Ik denk dat het sowieso onmogelijk is om een maatschappij te creëren waarin iedereen zelfverzekerd is over zijn acties/keuzes/etc. Sterker nog; ik weet het zeker.
Ik zou niet zeggen van die mensen mogen niet dit en dat, maar als er naar mijn mening over het kledingstuk of wat dan ook gevraagd wordt, vind ik dat ik die wel mag geven.

#16

Ik zeg ook niets over je mening geven. Ik zeg ook niets over een maatschappij waarin niemand zich ‘bekeken’ voelt om zijn keuzes als die ‘anders’ zijn dan wat men gewend is.

Ik zeg alleen, dat we misschien wat beter stil kunnen staan bij wat we zeggen. En of wat we zeggen niet te veel beïnvloed wordt door wat we ‘normaal’ vinden. Think outside the box.

Misschien denk je: ieh dat ziet er toch niet uit, maar later zie je het en denk je: goh, da’s apart maar toch heeft het iets. Ik noem maar wat.

#17

Nou ja, TS volgt mijn Twitter geloof ik, en weet hoe ik me uit over zeker gender en seksualiteit issues :slightly_smiling_face:

Een motto wat mij erg raakt is: “You can’t be what you can’t see.”
Als je niet gerepresenteerd wordt en geen voorbeelden hebt kan je nooit weten wie je bent. E.g. homoseksuele jongeren die zichzelf pas kunnen uiten nadat ze homoseksuele representaties hebben gezien op tv of in films, of mensen met een andere huidskleur die niet genoeg gerepresenteerd zijn in de media.

En, andersom, als jouw ‘voorbeeld’ alleen maar slecht behandeld wordt of als er slecht over gesproken wordt (e.g. als transseksuele mensen alleen maar uitgejouwd worden) kan dat mensen het idee geven dat ze soort van ‘gewist’ worden (‘erasure’, heet dat, in activistische kringen) of dat hun eigen identiteit iets is wat ze moeten verbergen.

En vandaar dat ik zovaak devil’s advocate speel op het GS forum, om toch een andere point of view te geven :slightly_smiling_face:
maar ik ben me ervan bewust dat dit een heel erg theoretische post is en je echt in een mindset van privilege erkennen en ally zijn moet zitten om het echt te snappen

#18

Toen ik dit topic aanmaakte moest ik inderdaad aan jou denken, Lunaste. En ben het wederom helemaal met je eens. Ook vooral toch met het stuk aan het einde, dat mensen het toch moeilijk blijven vinden het van zichzelf toe te geven dat ze dat privilege denken te hebben en dat misschien eens voor zichzelf moeten veranderen om de maatschappij te kunnen ‘veranderen’ voor zover dat mogelijk is.

#19

Ik denk dat wat anderen denken toch altijd heel bepalend is. Ik merk het zelf ook, ik heb een paar jaar geleden een heel kleurrijke expressieve stijl gehad. Maar ik kreeg veel nare blikken en soms zelfs opmerkingen, niet eens tegen mijn gezicht maar ik kon dat geroddel horen. Ik kan wel zeggen dat het me niet boeit, maar als ik mijn stijl vergelijk met 2 jaar geleden dan ben ik wel veranderd en dan wel meer naar een acceptabel (door de massa) modebeeld. Ik zou niet direct zeggen dat dit komt door die nare opmerkingen, mijn smaak kan ook veranderd zijn maar het is wel opvallend.

Om even een voorbeeld te schetsen, ik weet nog heel goed dat ik met mijn felgekleurde Dr Martens door mijn thuisstad liep en echt IEDEREEN opkeek en mensen openlijk moesten zeggen dat ze het niet mooi vonden. Dat is gewoon naar en vind ik onbeschoft, ik kom op een dag ook talloze modewuppies tegen die als een uniform hetzelfde gekleed gaan. Dat vind IK niet mooi, maar dat moet ik ook niet van de daken bleren. In vergelijking met Japan, waar ik enkele jaren geleden geweest ben vind ik Nederland echt brutaal. In Japan is die tolerantie veel groter omdat dat individualisme daar veel sterker is, vooral onder jongeren. Lolita’s en ganguro’s worden gewoon ‘geaccepteerd’ (tot op een zekere hoogte), terwijl je in Nederland de kamer al uit wordt gekeken door een piercing. Dat vind ik gewoon niet normaal.

#20

Was het niet volgens Freud zo dat je dingen eruit floept die je niet zo bedoeld?