Hee,
Ik ben al 4 jaar bevriend met K, een vriendin van mij. We konden het altijd heel erg goed met elkaar vinden, maar sinds al mijn vriendinnen en ik op een andere school zitten (zij dus ook) zie ik ze niet zo vaak meer.
Nu had ik zaterdag een feest van een gezamenlijke vriendin van ons.
Ik vertelde haar dat ik maandag voor de 4e keer aan mijn teen wordt geopereerd.
Even voor de duidelijkheid;
Mijn grote teen is telkens heel erg ontstoken waardoor er aan de zijkant helemaal ‘vlees’ op groeit, helemaal opgezwollen en vuurrood wordt en het er gewoon echt niet goed uit ziet. 3 maanden geleden ben ik hier ook al aan geopereerd, toen hebben ze dus een stuk van m’n nagel weggesneden en alles wat er niet hoorde te zitten. 5 jaar geleden is dit ook al 2x gebeurd, maar dan aan m’n andere teen. Nu wordt heel mijn nagel eraf gehaald.
Meteen antwoordde mijn vriendin toen; voor de 100.000e keer, jij wordt helemaal niet geopereerd. Want dat is bij de dokter, en dat is echt geen operatie. Het is inderdaad bij de dokter, omdat het natuurlijk geen supergrote operatie is, maar ik mocht er ook voor kiezen om naar het ziekenhuis te gaan.
Ik zei; jawel, tuurlijk is het wel een operatie…
En ze begon van alles te zeggen over dat het gewoon niet waar was, ze begon me zelfs recht in m’n gezicht uit te lachen en 2 andere ‘vriendinnen’ deden gewoon mee. Ze zeiden zelfs ‘ik heb ook verdoving bij de tandarts gekregen, nu ben ik ook geopereerd!’ en dat soort flauwe dingen.
Ik voelde me er echt superrot over, omdat ik echt veel last van m’n teen heb en er nu al 4 maanden mee zit en voor de 2e keer wordt geopereerd en dan zit ik gewoon écht niet op dit soort dingen te wachten.
Misschien dat het nu lijkt alsof ik het allemaal wat overdrijf, maar hun weten niet eens wat het is, en gaan me dan gewoon recht in m’n gezicht belachelijk maken. Ook doet ze soms achterbakse dingen en nu dit…
En ik heb gewoon het gevoel alsof ze vinden dat ik me aanstel en dat ze me gewoon niet serieus nemen.
Weet iemand misschien hoe ik hier het beste mee om kan gaan?