Vermist, Niet weer he? (Deel 2)

Schrijfsels
#1

Hallooo
Dit is deel twee van het verhaal Vermist, voordat je dit verhaal leest lees dan eerst deel 1?
http://forum.girlscene.nl…st/list_messages/187908/0

Zou ik haar ooit kunnen vergeten? Zou ik ook weer verder kunnen gaan met mijn leven? Zou ik ooit iemand kunnen vinden, van wie ik zó veel kan houden? Zou ik ooit weer iemand kunnen vertrouwen, iemand die mij niet in de steek laat? Ik leg een bos bloemen op haar graf. Ze hield van me en ik hield van haar. Zij was de gene die mij hoog hield, die me steun gaf. Zou ik ooit zo iemand kunnen vinden? Zou er iemand zijn… die van mij gaat houden? ‘Ik mis je…’

Verduur? :open_mouth:

#2

Begin maar.

Maar, sluit dit aan op je vorige verhaal? Ik zou dan namelijk gewoon zeggen; post alles lekker achter elkaar aan. Verdeel je verhaal bijvoorbeeld in hoofdstukken, dat maakt het ook wat langer. Aangezien je vorige verhaal ook niet zo lang is.

#3

Het is al twee en een half jaar geleden toen Miley zichzelf doodstak. ‘Ik hou van je, vergeet dat niet.’ Zei ze. Die beelden ben ik niet vergeten, in tegendeel. Ik denk er de hele dag aan. Ik wil verder gaan, maar het lukt niet. Een maand nadat ze begraven was, ben ik naar een psychiater gegaan. Dat vonden mijn ouders nou nodig. ‘Het is niet niks, ze heeft zichzelf voor je ogen doodgestoken.’ Zeiden ze. De psychiater deed echt niks, hij vroeg alleen of ik er over wilde praten en wat ik daarbij voelde. Onzin! Ik ben twee jaar niet met iemand uit geweest, omdat ik altijd dacht dat ik Miley zou bedriegen. Als ze nog leefde, waren we nu vast nog steeds bij elkaar. TRINGG…. De bel haalt me uit mijn gedachten. Ik loop de woonkamer uit en open de voordeur. Het is Hafsa, ze is Miley’s beste vriendin. ‘Kom binnen.’ Zeg ik. Hafsa loopt de woonkamer in en ploft neer op een bank. Als ik haar aankijk zie ik dat ze serieus is. ‘Is er iets?’ Vraag ik. Hafsa kijkt me aan en dan rolt er een traan over har wang. ‘Hé, wat is er nou? Waarom huil je?’ ‘Het is Miley’s verjaardag.’ Zegt Hafsa. Ik kijk naar de grond en dan begin ik ook te huilen. Ik sta op en loop de kamer uit. Ik doe mijn jas aan en verlaat het huis. De deur gaat achter me open en Hafsa komt rennend achter me aan. ‘Waar ga je naartoe?’ Vraagt ze bezorgt. ‘Naar Miley.’

#4

verder.

#5

verder! er staat trouwens: en dan rolt er een traan over har wang.
dat moet zijn: haar.
:slightly_smiling_face:

#6

verder:)

#7

Verder.
Is dit btw. uit Tim zijn gedachten?

Ik dacht al op het begin:
Huh? Miley was toch dood?

Maar je kan echt goed schrijven! Vooral het einde van deel 1 vond ik mooi!

#8

jij verbeterd mij ook altijd hé? :slightly_smiling_face:

#9

jij verbetert*

#10

verder

#11

verderr!

#12

‘Tim! Tim wacht!’ Roept Hafsa die achter me aan rent. ‘Tim stop nou even?’ Ik stop met lopen en draai me om. ‘Wat nou?’ Hafsa komt voor me staan. ‘Tim laat het los, het is twee en een half jaar geleden. Je kán zo niet doorgaan!’ Aan de ene kant heeft Hafsa gelijk, maar aan de andere kant weer niet. Stel je voor dat ik Miley ooit vergeet? Alles wat we ooit mee hebben gemaakt. ‘Hafsa, laat me gaan.’ Als ik weg wil lopen pakt ze mijn arm vast. Ik kijk haar aan. ‘Laat het los.’ Zegt Hafsa. ‘Het? Haar bedoel je!’ ‘Dus je bent het met me eens?’ Het is even stil. ‘Hafsa, begrijp het nou. Ik kán het niet! Dwing me alsjeblieft niet! Ik hield van Miley, hou en zal voor altijd van haar houden.’ Hafsa laat mijn arm los. ‘Tim, ze is dood! Ze komt niet meer terug, ze is dood!’ Ik zie aan Hafsa’s gezicht dat ze meteen spijt heeft van wat ze daarnet heeft gezegd. ‘Wees niet bang, ik vergeef je. Voor deze ene keer.’ Ik loop weg en kijk even om. Hafsa staat op de zelfde plek en kijkt naar de grond. Ben je je beste vriendin nu al vergeten? Ik loop weer verder. Miley… ik mis je.

#13

jij verbeterd mij ook altijd hé?

tja :flushed:
Het is zonde als je schrijffouten maakt terwijl je verhaal super goed is!

#14

cuwl je gaat weer verder misschien kan je ook de ouders er in laten terug komen ^^

ojaa als je inspiratiee loos bent, ik ben een bom vol inspiratie :G

#15

haha, oké dankjewel. Het is inderdaad wel een goed idee om die ouders weer in het verhaal te laten komen :grinning:

#16

aaaahh dankje dat je me hebt doorgelinkt hierheen!
ik ga het zeker volgen!
dankje!

#17

Verder !

#18

Verder please!!
Btw: er staat een nieuw (mini) stukje van mijn verhaal:)

#19

Als mijn fiets vast zit loop ik het schoolplein op. Ik zie Hafsa staan en ga haar richting op. ‘Hoi!’ Zeg ik. ‘In een goeie bui vandaag?’ Zegt Hafsa. ‘Yep, maar dat vertel ik later nog wel. Wie is dat?’ Er staat een meisje met lang, zwart haar naast Hafsa. Ze heeft lichtbruine ogen en is best knap. ‘Oh, dit is Miley’s nicht. Ze woont nu in het huis waar Miley heeft gewoond.’ ‘Hoi, aangenaam.’ Zeg ik. ‘hallo, jij was toch Miley’s vriendje?’ Was… ik was Miley’s vriendje… ‘Uh… jha ik was haar vriendje ja. Oh, vergeten, ik ben Tim.’ Zeg ik. ‘Laila. Ik weet dat Miley heel veel van je hield, het is niet jou fout dat ze…’ ‘Natuurlijk is het niet mijn fout! Ik probeerde haar nog tegen te houden. Let op je woorden, ik heb er niks mee te maken.’ Zeg ik en loop het schoolplein uit. Het is niet jou fout, natuurlijk is dat het niet! Dat weet ik zelf ook wel. Ik leun tegen een muurtje aan en steek een sigaret op. Als ik voor me kijk zie ik een paal met een meisje erachter. Als ik goed kijk zie ik …Miley? ‘Miley? Miley!’ Ik ren naar de paal toe maar als ik er ben staat er niemand. ‘Ik hallucineer… ja… ik hallucineer.’ Ik loop terug naar het schoolplein. Mijn hoofd begint te bonken. -De bel ik allang al gegaan en het schoolplein is leeg. Ik loop naar binnen, en daar staat ze weer! Ik knijp mijn ogen dicht en doe ze dan weer open. Ze staat er nog steeds! Ik ren naar haar toe maar ze is weer weg. Er rollen weer tranen over mijn ogen en dan zak ik naar de grond. ‘probeert mijn hart mij iets te vertellen, of ben ik gek geworden?’

#20

Verderr!