De laatste tijd gebeuren er heel veel dingen om mij heen waar ik niet zo goed mee om weet te gaan, en 1 van die dingen is mijn ‘vriendje’
Tot 7 maanden geleden riep ik altijd het hardst dat ik geen vriendje wou, vrijgezel zijn vond ik wel prima en ik dacht dat het allemaal later wel zou komen.
En toen ontmoette ik J.
J. is anderhalf jaar jonger dan ik, heeft t perfecte uiterlijk is lief, zorgzaam en een schatje. Alleen J. heeft een verleden dat hem nog steeds achtervolgd. Hij heeft namelijk een verleden gehad van veel internaten, veel verschillende internaten, stelen, weglopen, blowen, liegen en weet ik wat nog meer. Al die tijd heb ik me er tegen verzet om hem leuk te vinden, omdat het een jongen is met veel bagage.
Maar nu zijn we al 7 maanden veder en ik heb het nog nooit zo leuk met een jongen gehad, hij is zo lief en we vullen elkaar echt aan. Totdat hij vorige week werd opgepakt en in een internaat in Groningen werd gezet (Zelf kom ik uit Gelderland) .
Hij heeft fouten gemaakt in zijn leven en hij geeft snel op, maar ik zie in hem dat hij het goed bedoeld en dat hij alles beter wil. Hij hoort niet in zo’n internaat…Alleen ik weet niet of ik naar mijn gevoel of mijn verstand moet luisteren. Hij is soms niet helemaal eerlijk en als ik zie hoe makkelijk hij liegt en bedriegt weet ik niet of ik hem kan vertrouwen.
Maar aan de andere kant is hij echt heel oprecht tegen mij, ik voel gewoon dat hij mij ook echt graag mag en dat hij eerlijk is tegen mij.
Hij geeft zo veel problemen en gezeik, en ook hier in huis zorgt hij voor gezeik, mn pa is het er namelijk totaal niet mee eens… En ik vind hem echt heel leuk, alleen weet ik niet of ik een relatie kan aangaan met iemand met zoveel problemen…
Wat denken jullie?