verlegen

Sorry als hierover al andere topics zijn gemaakt, maar ik heb echt iemand zijn goede raad nodig.

Vroeger was ik niet zo verlegen, maar sinds in ik het middelbaar zit (3 jaar al), ben ik erg verlegen. Ik durf niet zomaar mensen aanspreken en tijdens gesprekken vallen er steeds ongemakkelijke stiltes omdat ik niet goed weet wat zeggen.
Bij jongens heb ik hier nog meer last van. Ik ben altijd bang dat ik iets dom ga zeggen en daardoor zeg ik bijna niets meer. Daarom vinden de meeste jongens mij maar saai.
Ik vraag me dus af, zijn er mensen die vroeger ook zo verlegen waren en nu niet meer? Wat hebben jullie dan gedaan om over je verlegenheid te geraken?

Puberteit in → verlegen en onzeker.
Puberteit uit → minder verlegen en volwassener.

Ik was eerder ook super verlegen en ben nog steeds stil wanneer ik bij mensen ben die ik niet goed ken. Maar trust me, je groeit eroverheen. En het is ook niet erg als je wat verlegen bent. Wees gewoon niet bang dat je fouten maakt, belemmer je jezelf alleen maar mee.

dat gaat vanzelf weg als je een beetje volwassener begint te worden. Je leert er vanzelf mee om te gaan. Bij mij is het ook vanzelf weggegaan opeens. Ofja ik heb het soms nog, maar het valt niet meer echt op ofzo.

Dit is eigenlijk een heel moeilijk onderwerp ik heb het ook altijd gehad maar het enige wat je eraan kan doen is: Gewoon doen!!
En ja wat betreft die stiltes die vallen daar heb ik eigenlijk nooit een echte oplossing voor gehad. Ik heb net paar maandjes geleden een boek gelezen met de titel: Niet durfen, toch doen. Misschien interessant?!:wink:
Wat ook heel erg mee speelde bij mij was dat ik heel erg onzeker was over mezelf. Nu ben ik dat ook niet meer simpelweg omdat ik gewoon alles deed wat ik eigenlijk niet durfde:)

Dat heb ik dus ook. In de klas zeg ik ook niet veel (maar ik ben gekomen van echt niets zeggen tot al wat meer ‘durven’ zeggen)
Maar nu ik op een andere school zit praat al iets wat meer :slightly_smiling_face:
Maar mijn moeder zegt dat het na een tijd wel over gaat (als je wat ouder wordt) :slightly_smiling_face:

In de 1e had ik dat ook heel erg met jongens. Dan vond ik iemand leuk en dan zei ik helemaal niks nzo als ik met hem was. Maar nu zit ik in de 4e en nu gaat alles gewoon goed nzo. Nu ga ik bijna alleen maar met jongens chillen nzo. Ik ben alles behalve verlegen, dus je groeit er wel over heen.