Volgens mij is het vaak zo dat je al in een gastgezin met andere kinderen terecht komt (dacht ik), via hen kom je dan weer in contact met anderen. Daarnaast ben je, als ik een vriend moet geloven, echt een soort van bezienswaardigheid daar. Vinden ze je/het ontzettend interessant omdat je vanuit Europa komt en een andere cultuur bent gewend. Op die manier kom je vanzelf in gesprek en zolang je er dan voor open staat komt dat echt goed.
Ik snap je twijfel hoor, ik ben zelf ook altijd ontzettend verlegen geweest en vond het lastig om contacten te leggen maar ik vind het nu zo onwijs zonde dat ik me daardoor heb laten tegenhouden om dit soort dingen te doen. En daarnaast heb ik gemerkt; met een klein beetje interesse in andere personen en het stellen van open vragen leg je snel en makkelijk contact.
Ik geloof echt dat je daar in Amerika tijdens zo’n jaar echt wel in een sociale groep gesleept wordt en zolang je dan zelf ook moeite doet (keer voorstellen om ergens wat te eten of drinken ofzo) weet ik zeker dat het allemaal helemaal goed gaat komen.